RICHTER CARL BENJAMIN, dyrektor Akademii Handlowej
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Richter_Carl.jpg|thumb|Carl Benjamin Richter]] | [[File:Richter_Carl.jpg|thumb|Carl Benjamin Richter]] | ||
| − | '''CARL BENJAMIN RICHTER''' (17 II 1780 Gdańsk – 10 VII 1865 Gdańsk), kupiec, pedagog. Wnuk Johanna Friedricha, syn asesora Johanna | + | '''CARL BENJAMIN RICHTER''' (17 II 1780 Gdańsk – 10 VII 1865 Gdańsk), kupiec, pedagog. Wnuk przybyłego z Friedlandu (Dolna Saksonia) Johanna Friedricha, który 15 I 1756 uzyskał pracownicze (robotnicze) [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo Gdańska]], syn asesora Johanna Carla Friedricha, między 1802 a 1805 nabywcy kamienicy przy Hundegasse 285 (ul. Ogarna 64) z oficyną przy Dienergasse 186 (ul. Służebna 26, nie istnieje, przedłużenie ul. Za Murami). W latach 1805–1817 zajmował się handlem komisowym śledziami i artykułami kolonialnymi, miał kantor w ojcowskiej kamienicy przy Hundegasse 285. W 1831 pod tym adresem prowadził biuro maklerskie, w 1840 sprzedał kamienicę [[HAUSSMANN BERNHARD THEODOR, kupiec, armator, radny| Bernhardowi Theodorowi Haussmannowi]].<br/><br/> |
Ukończył studia w Niemczech, od 1838 do emerytury w 1857 dyrektor gdańskiej [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademii Handlowej]]. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1805, podobnie jak dziadek i ojciec, był członkiem gdańskiej loży „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w latach 1846–1865 wielkim mistrzem, honorowym wielkim mistrzem lóż w Gdańsku (loża „Einigkeit"), Malborku, Elblągu, Kwidzynie i Słupsku. W 1855 uroczyście obchodzono w Gdańsku jego 50-lecie przynależności do wolnomularstwa.<br/><br/> | Ukończył studia w Niemczech, od 1838 do emerytury w 1857 dyrektor gdańskiej [[AKADEMIA HANDLOWA | Akademii Handlowej]]. W 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]], od 1805, podobnie jak dziadek i ojciec, był członkiem gdańskiej loży „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), w latach 1846–1865 wielkim mistrzem, honorowym wielkim mistrzem lóż w Gdańsku (loża „Einigkeit"), Malborku, Elblągu, Kwidzynie i Słupsku. W 1855 uroczyście obchodzono w Gdańsku jego 50-lecie przynależności do wolnomularstwa.<br/><br/> | ||
| − | Żonaty z Wilhelminą Burter (2 XII 1777 Gdańsk – 12 VII 1849 Gdańsk), córką nauczyciela języka francuskiego; pozostawił córkę Wilhelminę (zm. po 1865). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Żonaty z Wilhelminą Burter (2 XII 1777 Gdańsk – 12 VII 1849 Gdańsk), córką nauczyciela języka francuskiego; pozostawił córkę Wilhelminę (zm. po 1865). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 284. | ||
Aktualna wersja na dzień 08:02, 17 sie 2024
CARL BENJAMIN RICHTER (17 II 1780 Gdańsk – 10 VII 1865 Gdańsk), kupiec, pedagog. Wnuk przybyłego z Friedlandu (Dolna Saksonia) Johanna Friedricha, który 15 I 1756 uzyskał pracownicze (robotnicze) obywatelstwo Gdańska, syn asesora Johanna Carla Friedricha, między 1802 a 1805 nabywcy kamienicy przy Hundegasse 285 (ul. Ogarna 64) z oficyną przy Dienergasse 186 (ul. Służebna 26, nie istnieje, przedłużenie ul. Za Murami). W latach 1805–1817 zajmował się handlem komisowym śledziami i artykułami kolonialnymi, miał kantor w ojcowskiej kamienicy przy Hundegasse 285. W 1831 pod tym adresem prowadził biuro maklerskie, w 1840 sprzedał kamienicę Bernhardowi Theodorowi Haussmannowi.
Ukończył studia w Niemczech, od 1838 do emerytury w 1857 dyrektor gdańskiej Akademii Handlowej. W 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, od 1805, podobnie jak dziadek i ojciec, był członkiem gdańskiej loży „Eugenia” ( wolnomularstwo), w latach 1846–1865 wielkim mistrzem, honorowym wielkim mistrzem lóż w Gdańsku (loża „Einigkeit"), Malborku, Elblągu, Kwidzynie i Słupsku. W 1855 uroczyście obchodzono w Gdańsku jego 50-lecie przynależności do wolnomularstwa.
Żonaty z Wilhelminą Burter (2 XII 1777 Gdańsk – 12 VII 1849 Gdańsk), córką nauczyciela języka francuskiego; pozostawił córkę Wilhelminę (zm. po 1865).
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VII, s. 284.
