MEYERHEIM FRIEDRICH EDUARD, artysta malarz
| Linia 14: | Linia 14: | ||
'''FRIEDRICH EDUARD MEYERHEIM''' (7 I 1808 Gdańsk – 18 I 1879 Berlin), artysta malarz. Syn [[MEYERHEIM KARL FRIEDRICH, artysta malarz, radny | Karla Friedricha Meyerheima]]. Uczęszczał do [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], malarstwa uczył się początkowo u ojca, następnie u [[BREYSIG JOHANN ADAM, artysta plastyk | Johanna Adama Breysiga]] w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]]. Jego pierwszym mecenasem był hrabia Antoni Sierakowski, na zlecenie ktorego namalował m.in. portret jego dzieci Alfonsa, Heleny i Klotyldy, pałac w Waplewie, widok Malborka. Dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] w latach 1830–1838 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie u Johanna Gottfrieda Schadowa. Od 1838 był tam asystentem, od 1850 profesorem, następnie pracował w akademiach w Dreźnie i Monachium.<br/><br/> | '''FRIEDRICH EDUARD MEYERHEIM''' (7 I 1808 Gdańsk – 18 I 1879 Berlin), artysta malarz. Syn [[MEYERHEIM KARL FRIEDRICH, artysta malarz, radny | Karla Friedricha Meyerheima]]. Uczęszczał do [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskiego]], malarstwa uczył się początkowo u ojca, następnie u [[BREYSIG JOHANN ADAM, artysta plastyk | Johanna Adama Breysiga]] w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH | Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]]. Jego pierwszym mecenasem był hrabia Antoni Sierakowski, na zlecenie ktorego namalował m.in. portret jego dzieci Alfonsa, Heleny i Klotyldy, pałac w Waplewie, widok Malborka. Dzięki stypendium [[TOWARZYSTWO POKOJU | Towarzystwa Pokoju]] w latach 1830–1838 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie u Johanna Gottfrieda Schadowa. Od 1838 był tam asystentem, od 1850 profesorem, następnie pracował w akademiach w Dreźnie i Monachium.<br/><br/> | ||
| − | W 1832 wydał album 10 litografii przedstawiających widoki Gdańska, w 1833 (wraz z architektem Johannem Heinrichem Strackiem (1805–1880)) opracował album poświęcony średniowiecznej architekturze niemieckiej (''Architektonische Denkmäler der Altmark Brandenburg''). Malował pejzaże, widoki i sceny rodzajowe związane z Gdańskiem i okolicami (''Widok Gdańska – Spław drewna fosą'', 1829; ''Sosnowy las'' [Chmielno] 1829, Muzeum Narodowe w Gdańsku; ''Odpoczywający myśliwi nad Zatoką Gdańską'', lata 30. XIX wieku), także portrety ( | + | W 1832 wydał album 10 litografii przedstawiających widoki Gdańska, w 1833 (wraz z architektem Johannem Heinrichem Strackiem (1805–1880)) opracował album poświęcony średniowiecznej architekturze niemieckiej (''Architektonische Denkmäler der Altmark Brandenburg''). Malował pejzaże, widoki i sceny rodzajowe związane z Gdańskiem i okolicami (''Widok Gdańska – Spław drewna fosą'', 1829; ''Sosnowy las'' [Chmielno] 1829, Muzeum Narodowe w Gdańsku; ''Odpoczywający myśliwi nad Zatoką Gdańską'', lata 30. XIX wieku), także portrety (m.in.: ''Dziecko przy krześle'' – domniemany portret syna artysty, Paula Friedricha, około 1843, Muzeum Narodowe w Gdańsku). W 1841 był twórcą obrazu ''Przemienienie Pańskie'' w ołtarzu głównym kościoła Wniebowstąpienia (Himmelfahrtskirche) w Gdańsku-[[NOWY PORT | Nowym Porcie]] (zob. [[KOŚCIÓŁ NIEPOKALANEGO SERCA MARYI | kościół Niepokalanego Serca Maryi]]).<br/><br/> |
Twórca stylu północnoniemieckiego malarstwa rodzajowego w duchu biedermeieru, nawiązującego do tradycji holenderskiej i flamandzkiej, w latach 1833–1841 tworzył pod wpływem romantycznej szkoły düsseldorfskiej (Düsseldorfer Malerschule). Wprowadził do sztuki gdańskiej pogodne, pełne optymizmu sceny rodzajowe z życia mieszczan. Uczestniczył w wystawach [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. (zob. [[MALARSTWO | Malarstwo]]). Niektóre prace – wcześniej przechowywane w gdańskim [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskim]] – zaginęły w 1945 (np. ''Mała gosposia'' z 1867, czy ''Mały żołnierz'' z 1870) i znane są jedynie z dawnych fotografii. {{author: MJB}}<br /><br /> | Twórca stylu północnoniemieckiego malarstwa rodzajowego w duchu biedermeieru, nawiązującego do tradycji holenderskiej i flamandzkiej, w latach 1833–1841 tworzył pod wpływem romantycznej szkoły düsseldorfskiej (Düsseldorfer Malerschule). Wprowadził do sztuki gdańskiej pogodne, pełne optymizmu sceny rodzajowe z życia mieszczan. Uczestniczył w wystawach [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. (zob. [[MALARSTWO | Malarstwo]]). Niektóre prace – wcześniej przechowywane w gdańskim [[MUZEUM MIEJSKIE | Muzeum Miejskim]] – zaginęły w 1945 (np. ''Mała gosposia'' z 1867, czy ''Mały żołnierz'' z 1870) i znane są jedynie z dawnych fotografii. {{author: MJB}}<br /><br /> | ||
| − | Malarzami byli także jego synowie: Franz Eduard (1838 Berlin – 1880 Marburg), autor nastrojowych scen rodzajowych i pejzaży, oraz Paul Friedrich (1842 Berlin – 14 IX 1915 Berlin), twórca portretów (namalował m.in. portret cesarza Niemiec Wilhelma I), scen rodzajowych, pejzaży, przez pewien czas studiował sceny z życia zwierząt w berlińskim ogrodzie zoologicznym, które uwidocznił na obrazach. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | + | Pod koniec życia zapadł na dolegliwości nerwowe, stan jego zdrowia uległ poprawie po krótkotrwalym powrocie do Gdańska. Po powrocie do Berlina dolegliwości powróciły. Malarzami byli także jego synowie: Franz Eduard (1838 Berlin – 1880 Marburg), autor nastrojowych scen rodzajowych i pejzaży, oraz Paul Friedrich (1842 Berlin – 14 IX 1915 Berlin), twórca portretów (namalował m.in. portret cesarza Niemiec Wilhelma I), scen rodzajowych, pejzaży, przez pewien czas studiował sceny z życia zwierząt w berlińskim ogrodzie zoologicznym, które uwidocznił na obrazach. Po śmierci ojca Paul Friedrich Meyerheim przekazał zbiór 85 jego rysunków i szkiców do gdańskiego Muzeum Miejskiego. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 435. <br/> | Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 435. <br/> | ||
Paszylka Małgorzata, ''Meyerheim'' [rodzina], w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwislańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 193. | Paszylka Małgorzata, ''Meyerheim'' [rodzina], w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwislańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 193. | ||
Wersja z 14:18, 22 lip 2024
,_Friedrich_Eduard_Meyerheim,_1829.JPG)
,_1829.JPG)
FRIEDRICH EDUARD MEYERHEIM (7 I 1808 Gdańsk – 18 I 1879 Berlin), artysta malarz. Syn Karla Friedricha Meyerheima. Uczęszczał do Gimnazjum Miejskiego, malarstwa uczył się początkowo u ojca, następnie u Johanna Adama Breysiga w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych. Jego pierwszym mecenasem był hrabia Antoni Sierakowski, na zlecenie ktorego namalował m.in. portret jego dzieci Alfonsa, Heleny i Klotyldy, pałac w Waplewie, widok Malborka. Dzięki stypendium Towarzystwa Pokoju w latach 1830–1838 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie u Johanna Gottfrieda Schadowa. Od 1838 był tam asystentem, od 1850 profesorem, następnie pracował w akademiach w Dreźnie i Monachium.
W 1832 wydał album 10 litografii przedstawiających widoki Gdańska, w 1833 (wraz z architektem Johannem Heinrichem Strackiem (1805–1880)) opracował album poświęcony średniowiecznej architekturze niemieckiej (Architektonische Denkmäler der Altmark Brandenburg). Malował pejzaże, widoki i sceny rodzajowe związane z Gdańskiem i okolicami (Widok Gdańska – Spław drewna fosą, 1829; Sosnowy las [Chmielno] 1829, Muzeum Narodowe w Gdańsku; Odpoczywający myśliwi nad Zatoką Gdańską, lata 30. XIX wieku), także portrety (m.in.: Dziecko przy krześle – domniemany portret syna artysty, Paula Friedricha, około 1843, Muzeum Narodowe w Gdańsku). W 1841 był twórcą obrazu Przemienienie Pańskie w ołtarzu głównym kościoła Wniebowstąpienia (Himmelfahrtskirche) w Gdańsku- Nowym Porcie (zob. kościół Niepokalanego Serca Maryi).
Twórca stylu północnoniemieckiego malarstwa rodzajowego w duchu biedermeieru, nawiązującego do tradycji holenderskiej i flamandzkiej, w latach 1833–1841 tworzył pod wpływem romantycznej szkoły düsseldorfskiej (Düsseldorfer Malerschule). Wprowadził do sztuki gdańskiej pogodne, pełne optymizmu sceny rodzajowe z życia mieszczan. Uczestniczył w wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuki. (zob. Malarstwo). Niektóre prace – wcześniej przechowywane w gdańskim Muzeum Miejskim – zaginęły w 1945 (np. Mała gosposia z 1867, czy Mały żołnierz z 1870) i znane są jedynie z dawnych fotografii.
Pod koniec życia zapadł na dolegliwości nerwowe, stan jego zdrowia uległ poprawie po krótkotrwalym powrocie do Gdańska. Po powrocie do Berlina dolegliwości powróciły. Malarzami byli także jego synowie: Franz Eduard (1838 Berlin – 1880 Marburg), autor nastrojowych scen rodzajowych i pejzaży, oraz Paul Friedrich (1842 Berlin – 14 IX 1915 Berlin), twórca portretów (namalował m.in. portret cesarza Niemiec Wilhelma I), scen rodzajowych, pejzaży, przez pewien czas studiował sceny z życia zwierząt w berlińskim ogrodzie zoologicznym, które uwidocznił na obrazach. Po śmierci ojca Paul Friedrich Meyerheim przekazał zbiór 85 jego rysunków i szkiców do gdańskiego Muzeum Miejskiego.
Bibliografia:
Altpreuss. Biogr., Bd. 2, s. 435.
Paszylka Małgorzata, Meyerheim [rodzina], w: Słownik Biograficzny Pomorza Nadwislańskiego, t. III, Gdańsk 1997, s. 193.
