LINCK OTTO FERDINAND, armator, radny
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''OTTO FERDINAND LINCK''' (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[LINCK GEORG, browarnik, armator, radny | Georga Lincka]]. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy [[GIBSONE ALEXANDER III, armator, radny | Alexandra Gibsone’a]]. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych. <br/><br/> | '''OTTO FERDINAND LINCK''' (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[LINCK GEORG, browarnik, armator, radny | Georga Lincka]]. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy [[GIBSONE ALEXANDER III, armator, radny | Alexandra Gibsone’a]]. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych. <br/><br/> | ||
Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. <br/><br/> | Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]]. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Marii Panny]] (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościele św. Jana]]. <br/><br/> | ||
| − | 6 XII 1853 w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca [[KEILER JOHANN SAMUEL, kupiec | Johanna Samuela Keilera]]. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi mąż Oskar Petri. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 6 XII 1853 w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca [[KEILER JOHANN SAMUEL, kupiec | Johanna Samuela Keilera]]. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi mąż Oskar Petri. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/ 209, nr 2290/83 (akt zgonu); 1609/772, nr 582/04 (akt zgonu żony).<br/> | ||
| + | „Danziger Zeitung”, 24 IX 1883 (nekrolog). | ||
Aktualna wersja na dzień 17:17, 21 lip 2024
OTTO FERDINAND LINCK (1813 Gdańsk – 23 IX 1883 Gdańsk), armator, ► radny Gdańska. Syn ► Georga Lincka. Początkowo z bratem Wilhelmem Gustavem (18 V 1805 Gdańsk – 2 II 1876 Gdańsk) współwłaściciel firmy żeglugowo-handlowej Georg Linck (z kantorem we własnej kamienicy przy Breitgasse 50 (ul. Szeroka)), zajmującej się handlem i hurtowym eksportem towarów do portów Europy Zachodniej. Po śmierci Wilhelma Gustava jej właściciel. W 1853 firma posiadała 14 statków żaglowych do transportu zboża i drewna, w 1864 – 23, w 1883 – 25 żaglowców, głównie barków o średniej pojemności 450–500 BRT. Z flotylli ojca Georga z 1849 pływały jeszcze pod gdańską banderą żaglowce: „Danzig”, „Königin Elisabeth Louisa”, „Maria”, a także pinka „Vorvärts”, należąca wówczas do firmy ► Alexandra Gibsone’a. Pozostałe zostały zwodowane po roku 1850. Świetność firmy zakończyła się po wejściu do eksploatacji statków parowych.
Po ojcu był także właścicielem kamienic przy Heilige-Geist-Gasse 87 i 88 (ul. św. Ducha 99 i 91) oraz przy Breitgasse 46, 47, 48 i 49 (ul. Szeroka) z wynajmowanymi mieszkaniami. Wieloletni członek ► Korporacji Kupców. W latach 1867–1883 członek Rady Miejskiej. W 1870 wraz z bratem ufundował okno witrażowe dla ► kościoła Najświętszej Marii Panny (NMP), a w 1873 okno witrażowe w kaplicy murarzy i piekarzy w ► kościele św. Jana.
6 XII 1853 w kościele NMP zawarł związek małżeński z Agnes Franziską (grudzień 1833 Gdańsk – 1 III 1904 Gdańsk), córką kupca ► Johanna Samuela Keilera. Zostawszy wdową, wyszła za mąż za rentiera Oskara Petriego, w 1894 mieszkała w Berlinie, następnie w ponownie w Gdańsku, w kamienicy po pierwszym mężu przy św. Ducha 87 i 88 (obecnie 99 i 91), po jej śmierci mieszkał tam w 1905 jej drugi mąż Oskar Petri.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, Urząd Stanu Cywilnego Gdańsk, 1609/ 209, nr 2290/83 (akt zgonu); 1609/772, nr 582/04 (akt zgonu żony).
„Danziger Zeitung”, 24 IX 1883 (nekrolog).
