FEHLHABER KARL FRANZ HERMANN, architekt
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
'''KARL FRANZ HERMANN FEHLHABER''' (28 I 1854 Behnkendorf, powiat Grimmen, (Meklemburgia-Pomorze Przednie) – 9 VIII 1937 Gdańsk), architekt. Syn właściciela ziemskiego Johanna Carla. W 1877 otrzymał uprawnienia w zakresie kierowania budową (Bauführung), w 1882 tytuł mistrza budowlanego, w 1886 uzyskał patent w zakresie budownictwa naziemnego (Hochbau). Pracował w Magdeburgu, Rudolstadt i Hanowerze. <br/><br/> | '''KARL FRANZ HERMANN FEHLHABER''' (28 I 1854 Behnkendorf, powiat Grimmen, (Meklemburgia-Pomorze Przednie) – 9 VIII 1937 Gdańsk), architekt. Syn właściciela ziemskiego Johanna Carla. W 1877 otrzymał uprawnienia w zakresie kierowania budową (Bauführung), w 1882 tytuł mistrza budowlanego, w 1886 uzyskał patent w zakresie budownictwa naziemnego (Hochbau). Pracował w Magdeburgu, Rudolstadt i Hanowerze. <br/><br/> | ||
| − | W Gdańsku | + | W Gdańsku początkowo garnizonowy inspektor budowlany (Garnisonbauinspektor). Po wygraniu konkursu 4 VII 1893 wybrany przez gdańską Radę Miejską miejskim radcą budowlanym, obowiązki objął 1 IX 1893, zastępując na tym stanowisku przechodzącego na emeryturę [[LICHT JULIUS ALBERT, inżynier, architekt, honorowy obywatel Gdańska | Juliusa Alberta Lichta]]. 5 II 1905 i 26 VI 1917 umowę o pracę przedłużano mu na kolejne dwanaście lat. Od 1897 do 1921 wchodził w skład [[RADA MIEJSKA | Zarządu Miejskiego]]. Należał do [[STOWARZYSZENIE NA RZECZ ZACHOWANIA ZABYTKÓW BUDOWNICTWA I SZTUKI GDAŃSKA | Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska]], był działaczem i członkiem zarządu [[FUNDACJA ABEGGA | Fundacji Abegga]]. Od 1929 na emeryturze.<br/><br/> |
| − | Autor wielu projektów budynków miejskich i domów prywatnych, m.in. | + | Autor wielu projektów budynków miejskich i domów prywatnych, m.in. także kompleksu [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego]] przy ul. Dębinki, zaplecza [[STADION MIEJSKIEGO OŚRODKA SPORTU I REKREACJI (tzw. stadion GKS Wybrzeże) | Stadionu Dolnego Miasta]], nadzorował prace budowlane przy przebudowie [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]], budowie [[KREMATORIUM (przy St. Michaelsweg) | krematorium przy St. Michaelsweg]]. Autor prac o gdańskim budownictwie (np. ''Bauten'' (''Budynki''), w: ''Die Stadt Danzig ihre geschichtliche Entwickelung und ihre öffentlichen Einrichtungen'' (''Miasto Gdańsk, jego rozwój historyczny i instytucje publiczne''), Danzig 1904, s. 65–79). Mieszkał w swojej willi w Wrzeszczu przy Lindenstraße 30 (ul. Tuwima). Syn Kurt był w Gdańsku architektem. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Bladowska Aurelia, ''Architektura Szpitala Miejskiego w Gdańsku Wrzeszczu'', „Porta Aurea” , t. 15, 2016, s. 99-127.<br/> | Bladowska Aurelia, ''Architektura Szpitala Miejskiego w Gdańsku Wrzeszczu'', „Porta Aurea” , t. 15, 2016, s. 99-127.<br/> | ||
Bericht des Magistrats der Stadt Danzig über den Stand der dortigen Gemeindeangelegenheiten bei Ablauf des Verwaltungsjahres 1893/1894, Danzig 1894, s. 19-20. | Bericht des Magistrats der Stadt Danzig über den Stand der dortigen Gemeindeangelegenheiten bei Ablauf des Verwaltungsjahres 1893/1894, Danzig 1894, s. 19-20. | ||
Aktualna wersja na dzień 16:18, 28 maj 2024
KARL FRANZ HERMANN FEHLHABER (28 I 1854 Behnkendorf, powiat Grimmen, (Meklemburgia-Pomorze Przednie) – 9 VIII 1937 Gdańsk), architekt. Syn właściciela ziemskiego Johanna Carla. W 1877 otrzymał uprawnienia w zakresie kierowania budową (Bauführung), w 1882 tytuł mistrza budowlanego, w 1886 uzyskał patent w zakresie budownictwa naziemnego (Hochbau). Pracował w Magdeburgu, Rudolstadt i Hanowerze.
W Gdańsku początkowo garnizonowy inspektor budowlany (Garnisonbauinspektor). Po wygraniu konkursu 4 VII 1893 wybrany przez gdańską Radę Miejską miejskim radcą budowlanym, obowiązki objął 1 IX 1893, zastępując na tym stanowisku przechodzącego na emeryturę Juliusa Alberta Lichta. 5 II 1905 i 26 VI 1917 umowę o pracę przedłużano mu na kolejne dwanaście lat. Od 1897 do 1921 wchodził w skład Zarządu Miejskiego. Należał do Stowarzyszenia na Rzecz Zachowania Zabytków Budownictwa i Sztuki Gdańska, był działaczem i członkiem zarządu Fundacji Abegga. Od 1929 na emeryturze.
Autor wielu projektów budynków miejskich i domów prywatnych, m.in. także kompleksu Szpitala Miejskiego przy ul. Dębinki, zaplecza Stadionu Dolnego Miasta, nadzorował prace budowlane przy przebudowie Teatru Miejskiego, budowie krematorium przy St. Michaelsweg. Autor prac o gdańskim budownictwie (np. Bauten (Budynki), w: Die Stadt Danzig ihre geschichtliche Entwickelung und ihre öffentlichen Einrichtungen (Miasto Gdańsk, jego rozwój historyczny i instytucje publiczne), Danzig 1904, s. 65–79). Mieszkał w swojej willi w Wrzeszczu przy Lindenstraße 30 (ul. Tuwima). Syn Kurt był w Gdańsku architektem.
Bibliografia:
Bladowska Aurelia, Architektura Szpitala Miejskiego w Gdańsku Wrzeszczu, „Porta Aurea” , t. 15, 2016, s. 99-127.
Bericht des Magistrats der Stadt Danzig über den Stand der dortigen Gemeindeangelegenheiten bei Ablauf des Verwaltungsjahres 1893/1894, Danzig 1894, s. 19-20.
