CIECHOWICZ JAN, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
Linia 5: | Linia 5: | ||
Specjalizował się w historii dramatu i teatru polskiego XIX i XX wieku, interesował dziejami teatru gdańskiego, teatrem małych form (teatrem jednoosobowym, Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka) i teatrem monumentalnym (ze specjalnym uwzględnieniem przedstawień plenerowych, rozgrywanych pod gołym niebem). Był m.in. autorem książek ''Sam na scenie. Teatr jednoosobowy w Polsce'' (1984), ''Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka'' (1992), ''Myślenie teatrem'' (2000), ''Teatr i okolice'' (2010) oraz redaktorem publikacji ''Gdańsk teatralny. Historia i współczesność'' (1992), ''Dramat polski. Interpretacje'' (t. 1–2, współredakcja [[MAJCHROWSKI ZBIGNIEW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniew Majchrowski]], 2001), ''200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku'' (2004). <br/><br/> | Specjalizował się w historii dramatu i teatru polskiego XIX i XX wieku, interesował dziejami teatru gdańskiego, teatrem małych form (teatrem jednoosobowym, Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka) i teatrem monumentalnym (ze specjalnym uwzględnieniem przedstawień plenerowych, rozgrywanych pod gołym niebem). Był m.in. autorem książek ''Sam na scenie. Teatr jednoosobowy w Polsce'' (1984), ''Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka'' (1992), ''Myślenie teatrem'' (2000), ''Teatr i okolice'' (2010) oraz redaktorem publikacji ''Gdańsk teatralny. Historia i współczesność'' (1992), ''Dramat polski. Interpretacje'' (t. 1–2, współredakcja [[MAJCHROWSKI ZBIGNIEW, profesor Uniwersytetu Gdańskiego | Zbigniew Majchrowski]], 2001), ''200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku'' (2004). <br/><br/> | ||
Przez dwie kadencje pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, był prezesem gdańskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (w latach 2001–2004 pierwszy zastępca sekretarza generalnego), Towarzystwa Naukowego KUL (członek korespondent), Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Członek komisji konkursowych (m.in. komisji w sprawie przyznania Nagrody Prezydenta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001).<br/><br/> | Przez dwie kadencje pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, był prezesem gdańskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (w latach 2001–2004 pierwszy zastępca sekretarza generalnego), Towarzystwa Naukowego KUL (członek korespondent), Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Członek komisji konkursowych (m.in. komisji w sprawie przyznania Nagrody Prezydenta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001).<br/><br/> | ||
− | Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, był laureatem Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2003), nagrody Prezydenta Miasta Gdyni, otrzymał Nagrodę Międzynarodowego Instytutu Teatralnego za teatralną książkę roku (''Dom opowieści'', 1992). Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. Jego imieniem nazwano przyznawaną corocznie Nagrodę Teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, był laureatem Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2003), nagrody Prezydenta Miasta Gdyni, otrzymał Nagrodę Międzynarodowego Instytutu Teatralnego za teatralną książkę roku (''Dom opowieści'', 1992). Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. Jego imieniem nazwano przyznawaną corocznie Nagrodę Teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego dla młodych twórcow teatralnych. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:24, 13 maj 2024
JAN CIECHOWICZ (24 VI 1949 Koluszki koło Łodzi – 16 IX 2017 Gdynia), teatrolog, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W 1967 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Henryka Sienkiewicza w rodzinnym mieście. W latach 1967–1972 na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim (KUL) studiował filologię polską ze specjalnością teatrologiczną. Podczas studiów zadebiutował jako krytyk teatralny na łamach „Tygodnika Powszechnego”, z którym współpracował w latach 1972–1992. W 1972 zamieszkał w Gdyni, w 1973 rozpoczął pracę w Instytucie Filologii Polskiej UG; od 1980 doktor, od 1993 doktor habilitowany, od 2001 profesor tytularny, od 2004 profesor zwyczajny. Od 1995 był kierownikiem Zakładu Dramatu, Teatru i Filmu Instytutu Filologii Polskiej UG. Od 1995 wykładał historię teatru w gdyńskim Studiu Wokalno-Aktorskim.
Specjalizował się w historii dramatu i teatru polskiego XIX i XX wieku, interesował dziejami teatru gdańskiego, teatrem małych form (teatrem jednoosobowym, Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka) i teatrem monumentalnym (ze specjalnym uwzględnieniem przedstawień plenerowych, rozgrywanych pod gołym niebem). Był m.in. autorem książek Sam na scenie. Teatr jednoosobowy w Polsce (1984), Dom opowieści. Ze studiów nad Teatrem Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka (1992), Myślenie teatrem (2000), Teatr i okolice (2010) oraz redaktorem publikacji Gdańsk teatralny. Historia i współczesność (1992), Dramat polski. Interpretacje (t. 1–2, współredakcja Zbigniew Majchrowski, 2001), 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku (2004).
Przez dwie kadencje pełnił funkcję wiceprezesa Polskiego Towarzystwa Historyków Teatru, był prezesem gdańskiego oddziału Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza, należał do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (w latach 2001–2004 pierwszy zastępca sekretarza generalnego), Towarzystwa Naukowego KUL (członek korespondent), Komitetu Nauk o Sztuce Polskiej Akademii Nauk. Członek komisji konkursowych (m.in. komisji w sprawie przyznania Nagrody Prezydenta Gdańska w Dziedzinie Kultury w 2001).
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, był laureatem Pomorskiej Nagrody Artystycznej (2003), nagrody Prezydenta Miasta Gdyni, otrzymał Nagrodę Międzynarodowego Instytutu Teatralnego za teatralną książkę roku (Dom opowieści, 1992). Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni. Jego imieniem nazwano przyznawaną corocznie Nagrodę Teatralną Marszałka Województwa Pomorskiego dla młodych twórcow teatralnych.