JABŁOŃSKA HELENA, przedstawicielka gdańskiej Polonii
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''HELENA MICHALINA JABŁOŃSKA''' (29 IX 1902 Lubawa – 14 I 1981 Gdańsk) przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka [[BELLWON MICHAŁ, działacz gdańskiej Polonii | Michała Bellwona]] i Balbiny z domu Jaroszewskiej. Siostra Wiktora (23 III 1897 Lubawa – 17 XII 1940 KL Mauthausen), Marii, po mężu Waczyńskiej (22 IV 1899 Lubawa – 1 X 1950 Gdańsk), Łucji (6 V 1904 Gdańsk – 22 IV 1942 Toruń; zmarła w tzw. obozie Szmalcówka), Edmunda (13 XI 1906 Gdańsk – 27 III 1944 Gdańsk), Stefana [właśc. Brunona Stefana] (29 VII 1912 Gdańsk – 27 V 1988), Antoniego Alfonsa (8 IX 1914 Gdańsk – 22 IX 1988 Gdańsk) oraz Romana (7 II 1917 Gdańsk – 3 XI 1987 Gdańsk). <br/><br/> | '''HELENA MICHALINA JABŁOŃSKA''' (29 IX 1902 Lubawa – 14 I 1981 Gdańsk) przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka [[BELLWON MICHAŁ, działacz gdańskiej Polonii | Michała Bellwona]] i Balbiny z domu Jaroszewskiej. Siostra Wiktora (23 III 1897 Lubawa – 17 XII 1940 KL Mauthausen), Marii, po mężu Waczyńskiej (22 IV 1899 Lubawa – 1 X 1950 Gdańsk), Łucji (6 V 1904 Gdańsk – 22 IV 1942 Toruń; zmarła w tzw. obozie Szmalcówka), Edmunda (13 XI 1906 Gdańsk – 27 III 1944 Gdańsk), Stefana [właśc. Brunona Stefana] (29 VII 1912 Gdańsk – 27 V 1988), Antoniego Alfonsa (8 IX 1914 Gdańsk – 22 IX 1988 Gdańsk) oraz Romana (7 II 1917 Gdańsk – 3 XI 1987 Gdańsk). <br/><br/> | ||
Uczęszczała do gdańskiej [[MARIENSCHULE | Marienschule]]. Od 15 czerwca do 31 grudnia 1920 pracowała jako stenotypistka w Państwowym Urzędzie Artykułów Pierwszej Potrzeby Oddział w Gdańsku, od 15 IX 1921 do 31 VII 1923 była kasjerką w firmie Lambert i Krzysiak – Gdański Handel Zamorski SA. Ponadto była sekretarką u [[MOCZYŃSKI ZYGMUNT, działacz gdańskiej Polonii, poseł do Volkstagu | Zygmunta Moczyńskiego]] w Polskiej Izbie Zbożowej i pracownicą gdańskiego oddziału [[BANK KWILECKI | Banku Kwilecki]], Potocki i Spółka. <br/><br/> | Uczęszczała do gdańskiej [[MARIENSCHULE | Marienschule]]. Od 15 czerwca do 31 grudnia 1920 pracowała jako stenotypistka w Państwowym Urzędzie Artykułów Pierwszej Potrzeby Oddział w Gdańsku, od 15 IX 1921 do 31 VII 1923 była kasjerką w firmie Lambert i Krzysiak – Gdański Handel Zamorski SA. Ponadto była sekretarką u [[MOCZYŃSKI ZYGMUNT, działacz gdańskiej Polonii, poseł do Volkstagu | Zygmunta Moczyńskiego]] w Polskiej Izbie Zbożowej i pracownicą gdańskiego oddziału [[BANK KWILECKI | Banku Kwilecki]], Potocki i Spółka. <br/><br/> | ||
| − | 4 XI 1926 poślubiła [[JABŁOŃSKI ALFONS, urzędnik kolejowy, przedstawiciel gdańskiej Polonii | Alfonsa Jabłońskiego]]. W Gdańsku mieszkała przy Olivaer Rosengasse (ul. Kwietna) i Blücherstrasse 1 (ul. Beniowskiego). W 1933, w związku z przenosinami Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, której pracownikiem był jej mąż, zamieszkała w Toruniu przy ul. Matejki 24/26. Po wybuchu II wojny światowej 1 IX 1939 ewakuowała się z toruńską DOKP w głąb Polski. 4 września dotarła do Warszawy, 5 września do Siedlec, skąd 8 września wyjechała do Hajnówki, a 14 września do Kamieńca Litewskiego. Tam przeżyła wkroczenie najpierw wojsk niemieckich, potem rosyjskich. 25 X 1939 powróciła do Torunia, gdzie zastała mieszkanie zajęte już przez Niemców i rozszabrowane. <br/><br/> | + | 4 XI 1926 poślubiła [[JABŁOŃSKI ALFONS, urzędnik kolejowy, przedstawiciel gdańskiej Polonii | Alfonsa Jabłońskiego]]. W Gdańsku mieszkała przy Mausegasse 6c (ul. Owsiana), Olivaer Rosengasse (ul. Kwietna) i Blücherstrasse 1 (ul. Beniowskiego). W 1933, w związku z przenosinami Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, której pracownikiem był jej mąż, zamieszkała w Toruniu przy ul. Matejki 24/26. Po wybuchu II wojny światowej 1 IX 1939 ewakuowała się z toruńską DOKP w głąb Polski. 4 września dotarła do Warszawy, 5 września do Siedlec, skąd 8 września wyjechała do Hajnówki, a 14 września do Kamieńca Litewskiego. Tam przeżyła wkroczenie najpierw wojsk niemieckich, potem rosyjskich. 25 X 1939 powróciła do Torunia, gdzie zastała mieszkanie zajęte już przez Niemców i rozszabrowane. <br/><br/> |
| − | W lecie 1945 powróciła do Gdańska i zamieszkała na ul. Wajdeloty 26. Matka Ireny, po mężu Jabłońskiej-Kaszewskiej (8 IX 1927 Gdańsk – 15 XII 2014 Gdańsk), lekarki, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]]. Pochowana 19 I 1981 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. | + | W lecie 1945 powróciła do Gdańska i zamieszkała na ul. Wajdeloty 26. Matka Ireny, po mężu Jabłońskiej-Kaszewskiej (8 IX 1927 Gdańsk – 15 XII 2014 Gdańsk), lekarki, profesor [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Medycznej w Gdańsku]]. Pochowana 19 I 1981 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. 12 IX 2020 jej dokumenty osobiste wnuczka Hanna Pietrzkiewicz przekazała do zbiorów [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]]. {{author:MAD}}<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
Wersja z 18:55, 25 kwi 2024
HELENA MICHALINA JABŁOŃSKA (29 IX 1902 Lubawa – 14 I 1981 Gdańsk) przedstawicielka gdańskiej Polonii. Córka Michała Bellwona i Balbiny z domu Jaroszewskiej. Siostra Wiktora (23 III 1897 Lubawa – 17 XII 1940 KL Mauthausen), Marii, po mężu Waczyńskiej (22 IV 1899 Lubawa – 1 X 1950 Gdańsk), Łucji (6 V 1904 Gdańsk – 22 IV 1942 Toruń; zmarła w tzw. obozie Szmalcówka), Edmunda (13 XI 1906 Gdańsk – 27 III 1944 Gdańsk), Stefana [właśc. Brunona Stefana] (29 VII 1912 Gdańsk – 27 V 1988), Antoniego Alfonsa (8 IX 1914 Gdańsk – 22 IX 1988 Gdańsk) oraz Romana (7 II 1917 Gdańsk – 3 XI 1987 Gdańsk).
Uczęszczała do gdańskiej Marienschule. Od 15 czerwca do 31 grudnia 1920 pracowała jako stenotypistka w Państwowym Urzędzie Artykułów Pierwszej Potrzeby Oddział w Gdańsku, od 15 IX 1921 do 31 VII 1923 była kasjerką w firmie Lambert i Krzysiak – Gdański Handel Zamorski SA. Ponadto była sekretarką u Zygmunta Moczyńskiego w Polskiej Izbie Zbożowej i pracownicą gdańskiego oddziału Banku Kwilecki, Potocki i Spółka.
4 XI 1926 poślubiła Alfonsa Jabłońskiego. W Gdańsku mieszkała przy Mausegasse 6c (ul. Owsiana), Olivaer Rosengasse (ul. Kwietna) i Blücherstrasse 1 (ul. Beniowskiego). W 1933, w związku z przenosinami Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych, której pracownikiem był jej mąż, zamieszkała w Toruniu przy ul. Matejki 24/26. Po wybuchu II wojny światowej 1 IX 1939 ewakuowała się z toruńską DOKP w głąb Polski. 4 września dotarła do Warszawy, 5 września do Siedlec, skąd 8 września wyjechała do Hajnówki, a 14 września do Kamieńca Litewskiego. Tam przeżyła wkroczenie najpierw wojsk niemieckich, potem rosyjskich. 25 X 1939 powróciła do Torunia, gdzie zastała mieszkanie zajęte już przez Niemców i rozszabrowane.
W lecie 1945 powróciła do Gdańska i zamieszkała na ul. Wajdeloty 26. Matka Ireny, po mężu Jabłońskiej-Kaszewskiej (8 IX 1927 Gdańsk – 15 XII 2014 Gdańsk), lekarki, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku. Pochowana 19 I 1981 na cmentarzu Srebrzysko. 12 IX 2020 jej dokumenty osobiste wnuczka Hanna Pietrzkiewicz przekazała do zbiorów Muzeum Gdańska.
Bibliografia:
Archiwum Muzeum Poczty Polskiej – Oddział Muzeum Gdańska.
Archiwum rodzinne Hanny Pietrzkiewicz.
„Dziennik Bałtycki” nr 12 z 16-18 I 1981 (nekrolog).
Jabłońska-Kaszewska Irena, Ze wspomnień gdańskiej lekarki, Gdańsk-Warszawa 2019
