WIZYTY PRYMASA POLSKI STEFANA WYSZYŃSKIEGO W GDAŃSKU
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | [[File: Stefan_Wyszyński_1952.jpg |thumb| Prymas Stefan Wyszyński (z lewej) | + | [[File: Stefan_Wyszyński_1952.jpg |thumb| Prymas Stefan Wyszyński (z lewej), [[CYMANOWSKI JAN, ksiądz, administrator diecezji gdańskiej | ks. Jan Cymanowski]] i ks. Tadeusz Piskozub (z tyłu) podczas spotkania z wiernymi przed kościołem Najświętszego Serca Jezusowego w Gdańsku-Wrzeszczu, 1952]] |
| + | [[File: Prymas_Stefan_Wyszyński_1958.jpg |thumb| Spotkanie prymasa Stefana Wyszyńskiego z delegacją młodzieży akademickiej i duszpasterzem akademickim [[MOKRZYCKI JAN, ksiądz | ks. Janem Mokrzyckim]], Gdańsk-Oliwa 4 I 1958]] | ||
'''WIZYTY PRYMASA POLSKI STEFANA WYSZYŃSKIEGO W GDAŃSKU''' (3 VII 1901 Zuzela – 28 V 1981 Warszawa), hierarcha Kościoła Rzymskokatolickiego, biskup diecezjalny lubelski (1946–1948), arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski –prymas Polski (1948–1981); kardynał od 1953. W okresie 26 IX 1953 – 26 X 1956 internowany przez władze komunistyczne. <br/><br/> | '''WIZYTY PRYMASA POLSKI STEFANA WYSZYŃSKIEGO W GDAŃSKU''' (3 VII 1901 Zuzela – 28 V 1981 Warszawa), hierarcha Kościoła Rzymskokatolickiego, biskup diecezjalny lubelski (1946–1948), arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski –prymas Polski (1948–1981); kardynał od 1953. W okresie 26 IX 1953 – 26 X 1956 internowany przez władze komunistyczne. <br/><br/> | ||
W czasie swego prymasostwa w [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]] i w samym Gdańsku był jedenastokrotnie. Za każdym razem był entuzjastycznie przyjmowany przez wiernych nie tylko w świątyniach, ale przede wszystkim na ulicach – na trasie przejazdu i w okolicy kościołów. Każdorazowo też wizyty były inwigilowane przez funkcjonariuszy policji politycznej (Urzędu później Służby Bezpieczeństwa); wielokrotnie w ich trakcie władze realizowały działania zmierzające do ograniczenia frekwencji na spotkaniach z prymasem. <br/><br/> | W czasie swego prymasostwa w [[DIECEZJA GDAŃSKA | diecezji gdańskiej]] i w samym Gdańsku był jedenastokrotnie. Za każdym razem był entuzjastycznie przyjmowany przez wiernych nie tylko w świątyniach, ale przede wszystkim na ulicach – na trasie przejazdu i w okolicy kościołów. Każdorazowo też wizyty były inwigilowane przez funkcjonariuszy policji politycznej (Urzędu później Służby Bezpieczeństwa); wielokrotnie w ich trakcie władze realizowały działania zmierzające do ograniczenia frekwencji na spotkaniach z prymasem. <br/><br/> | ||
| Linia 6: | Linia 7: | ||
Diecezja gdańska w latach 1945–1956 pozbawiona była biskupa, co utrudniało udzielanie święceń kapłańskich jej klerykom. Zaproszenie do odwiedzenia diecezji złożył prymasowi jej administrator apostolski [[WRONKA ANDRZEJ, ksiądz, administrator diecezji, patron gdańskiej ulicy | ks. Andrzeja Wronka], następnie jej wikariusz kapitulny [[CYMANOWSKI JAN, ksiądz, administrator diecezji gdańskiej | Jan Cymanowski]]. Prymas przybył do Gdańska w sobotę 7 VI 1952 o godz. 20.30; w [[OLIWA |Oliwie]] powitała go liczna grupa wiernych. <br/><br/> | Diecezja gdańska w latach 1945–1956 pozbawiona była biskupa, co utrudniało udzielanie święceń kapłańskich jej klerykom. Zaproszenie do odwiedzenia diecezji złożył prymasowi jej administrator apostolski [[WRONKA ANDRZEJ, ksiądz, administrator diecezji, patron gdańskiej ulicy | ks. Andrzeja Wronka], następnie jej wikariusz kapitulny [[CYMANOWSKI JAN, ksiądz, administrator diecezji gdańskiej | Jan Cymanowski]]. Prymas przybył do Gdańska w sobotę 7 VI 1952 o godz. 20.30; w [[OLIWA |Oliwie]] powitała go liczna grupa wiernych. <br/><br/> | ||
Po godz. 7 w niedzielę 8 VI 1952 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | katedrze Trójcy Świętej]] udzielił święceń prezbiteratu czterem diakonom: Albinowi Lachowskiemu, Stefanowi Milewskiemu, Alfonsowi Sarrachowi i Romanowi Wexeyowi, oraz święceń diakonatu 11 subdiakonom. Podczas sumy, w związku z odpustem parafialnym Świętej Trójcy, o godz. 11 wygłosił kazanie. Po godz. 14 prymas udzielił sakramentu bierzmowania 860 wiernym z parafii katedralnej, a po godz. 17 wiernym w liczbie 2600 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościele św. Mikołaja]], gdzie pomagali mu biskup chełmiński Kazimierz Józef Kowalski i ks. Jan Cymanowski. W klasztorze [[DOMINIKANIE | dominikanów]] spotkał się z kapłanami pracującymi w diecezji gdańskiej. <br/><br/> | Po godz. 7 w niedzielę 8 VI 1952 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | katedrze Trójcy Świętej]] udzielił święceń prezbiteratu czterem diakonom: Albinowi Lachowskiemu, Stefanowi Milewskiemu, Alfonsowi Sarrachowi i Romanowi Wexeyowi, oraz święceń diakonatu 11 subdiakonom. Podczas sumy, w związku z odpustem parafialnym Świętej Trójcy, o godz. 11 wygłosił kazanie. Po godz. 14 prymas udzielił sakramentu bierzmowania 860 wiernym z parafii katedralnej, a po godz. 17 wiernym w liczbie 2600 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. MIKOŁAJA | kościele św. Mikołaja]], gdzie pomagali mu biskup chełmiński Kazimierz Józef Kowalski i ks. Jan Cymanowski. W klasztorze [[DOMINIKANIE | dominikanów]] spotkał się z kapłanami pracującymi w diecezji gdańskiej. <br/><br/> | ||
| − | W poniedziałek 9 VI 1952 prymas odwiedził gdańskie kościoły: św. Mikołaja, [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicę Królewską]] na [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Mieście]], [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | św. Trójcy]] na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | św. Ignacego]] w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA (Święty Wojciech) | św. Wojciecha]] w [[ŚWIĘTY WOJCIECH | Świętym Wojciechu]] i odbudowywany [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). | + | W poniedziałek 9 VI 1952 prymas odwiedził gdańskie kościoły: św. Mikołaja, [[KAPLICA KRÓLEWSKA I PLEBANIA KOŚCIOŁA NMP | Kaplicę Królewską]] na [[GŁÓWNE MIASTO | Głównym Mieście]], [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | św. Trójcy]] na [[STARE PRZEDMIEŚCIE | Starym Przedmieściu]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | św. Ignacego]] w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], [[KOŚCIÓŁ ŚW. WOJCIECHA (Święty Wojciech) | św. Wojciecha]] w [[ŚWIĘTY WOJCIECH | Świętym Wojciechu]] i odbudowywany [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP). Następnie – z krótkim przystankiem w Tczewie (diecezja chełmińska) – wyjechał na Żuławy, nawiedzając parafie w Mątowach Wielkich (gdzie również udzielił sakramentu bierzmowania) i Nowym Stawie (wybierzmował 385 osób). O godz. 18.30 powrócił do Gdańska. W przepełnionym [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościele Najświętszego Serca Jezusowego]] we Wrzeszczu, w towarzystwie ks. Jana Cymanowskiego, udzielił bierzmowania 530 wiernym, a na plebani spotkał się z kapłanami gdańskimi. We wtorek 10 VI 1952 rano zwiedził katedrę oliwską, w której wysłuchał koncertu organowego, klasztor pocysterski i otoczenie. Następnie przyjął 10-osobową delegację studentów wszystkich gdańskich uczelni z duszpasterzem akademickim [[MOKRZYCKI JAN, ksiądz | Janem Mokrzyckim]] oraz delegację parafian oliwskich, po czym odwiedził pobliski dom zakonny sióstr [[ELŻBIETANKI | elżbietanek]]. O godz. 17.30 wziął udział w nabożeństwie w kościele NMP Wniebowziętej Gwiazdy Morza w Sopocie, w trakcie której udzielił bierzmowania 1200 osobom, po czym spotkał się z sopockim duchowieństwem. <br/><br/> |
| − | Następnie – z krótkim przystankiem w Tczewie (diecezja chełmińska) – wyjechał na Żuławy, nawiedzając parafie w Mątowach Wielkich (gdzie również udzielił sakramentu bierzmowania) i Nowym Stawie (wybierzmował 385 osób). O godz. 18.30 powrócił do Gdańska. W przepełnionym [[KOŚCIÓŁ NAJŚWIĘTSZEGO SERCA JEZUSOWEGO | kościele Najświętszego Serca Jezusowego]] we Wrzeszczu, w towarzystwie ks. Jana Cymanowskiego, udzielił bierzmowania 530 wiernym, a na plebani spotkał się z kapłanami gdańskimi. We wtorek 10 VI 1952 rano zwiedził katedrę oliwską, w której wysłuchał koncertu organowego, klasztor pocysterski i otoczenie. Następnie przyjął 10-osobową delegację studentów wszystkich gdańskich uczelni z duszpasterzem akademickim [[MOKRZYCKI JAN, ksiądz | Janem Mokrzyckim]] oraz delegację parafian oliwskich, po czym odwiedził pobliski dom zakonny sióstr [[ELŻBIETANKI | elżbietanek]]. O godz. 17.30 wziął udział w nabożeństwie w kościele NMP Wniebowziętej Gwiazdy Morza w Sopocie, w trakcie której udzielił bierzmowania 1200 osobom, po czym spotkał się z sopockim duchowieństwem. <br/><br/> | + | |
W środę 11 VI 1952 o godz. 8.15 odjechał w stronę Warszawy, żegnany przez ks. Jana Cymanowskiego, który towarzyszył mu do Pszczółek. <br/><br/> | W środę 11 VI 1952 o godz. 8.15 odjechał w stronę Warszawy, żegnany przez ks. Jana Cymanowskiego, który towarzyszył mu do Pszczółek. <br/><br/> | ||
| − | |||
'''2./ 4–5 I 1958, poświęcenie gmachu wyższego seminarium duchownego'''. <br/> | '''2./ 4–5 I 1958, poświęcenie gmachu wyższego seminarium duchownego'''. <br/> | ||
| + | W październiku 1957 biskup [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | bp. Edmund Nowicki]] erygował Biskupie Seminarium Duchowne ([[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskie Seminarium Duchowne]]) w Gdańsku-Oliwie. Ponieważ nie udało mu się pozyskać żadnego gmachu, zostało ono ulokowane w dotychczasowych pomieszczeniach kurii biskupiej, a ją samą tymczasowo przeniesiono do budynku domu zakonnego sióstr elżbietanek. Do poświęcenia nowej uczelni biskup zaprosił prymasa Stefana Wyszyńskiego, który przybył do Gdańska z Gniezna, w towarzystwie swojego kapelana ks. Władysława Padacza, w sobotę 4 I 1958 o godz. 12.45, wcześniej odwiedzając Tczew. Na granicy diecezji został przywitany przez gdańskiego ordynariusza z delegacją, a na trasie do Oliwy witali go licznie zgromadzeni na trasie przejazdu wierni. Po dotarciu na miejsce i spożyciu obiadu prymas poświęcił pomieszczenia seminaryjne o godz. 14.30, po czym w auli seminaryjnej spotkał się z duchowieństwem i klerykami, wygłaszając dłuższą przemowę. O godz. 19.30 wziął udział w nabożeństwie w katedrze oliwskiej, gdzie również wygłosił przemówienie, a o godz. 21 spotkał się z ok. 100-osobową delegacją młodzieży akademickiej i jej duszpasterzem ks. Janem Mokrzycki. <br/><br/> | ||
| + | W niedzielę 5 I 1958 o godz. 8 prymas celebrował mszę i wygłosił homilię dla młodzieży w kościele NMP Wniebowziętej Gwiazdy Morza w Sopocie, następnie o godz. 10 uczestniczył we mszy celebrowanej przez biskupa Edmunda Nowickiego, w asyście liturgicznej gdańskich alumnów, w przepełnionym kościele NMP w Gdańsku i wygłosił homilię. Mowę powitalną wygłosił proboszcz parafii [[SOLARZ FRANCISZEK, proboszcz Kaplicy Królewskiej| ks. Franciszek Solarz]]. Po zakończeniu uroczystości prymas powrócił do Oliwy, skąd o godz. 14 odjechał w kierunku Warszawy, będąc jeszcze zatrzymanym przez wiernych w Świętym Wojciechu. <br/><br/> | ||
Wersja z 16:17, 23 kwi 2024
WIZYTY PRYMASA POLSKI STEFANA WYSZYŃSKIEGO W GDAŃSKU (3 VII 1901 Zuzela – 28 V 1981 Warszawa), hierarcha Kościoła Rzymskokatolickiego, biskup diecezjalny lubelski (1946–1948), arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski oraz przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski –prymas Polski (1948–1981); kardynał od 1953. W okresie 26 IX 1953 – 26 X 1956 internowany przez władze komunistyczne.
W czasie swego prymasostwa w diecezji gdańskiej i w samym Gdańsku był jedenastokrotnie. Za każdym razem był entuzjastycznie przyjmowany przez wiernych nie tylko w świątyniach, ale przede wszystkim na ulicach – na trasie przejazdu i w okolicy kościołów. Każdorazowo też wizyty były inwigilowane przez funkcjonariuszy policji politycznej (Urzędu później Służby Bezpieczeństwa); wielokrotnie w ich trakcie władze realizowały działania zmierzające do ograniczenia frekwencji na spotkaniach z prymasem.
1./ 7–11 VI 1952, święcenia kapłańskie diakonów gdańskich.
Diecezja gdańska w latach 1945–1956 pozbawiona była biskupa, co utrudniało udzielanie święceń kapłańskich jej klerykom. Zaproszenie do odwiedzenia diecezji złożył prymasowi jej administrator apostolski [[WRONKA ANDRZEJ, ksiądz, administrator diecezji, patron gdańskiej ulicy | ks. Andrzeja Wronka], następnie jej wikariusz kapitulny Jan Cymanowski. Prymas przybył do Gdańska w sobotę 7 VI 1952 o godz. 20.30; w Oliwie powitała go liczna grupa wiernych.
Po godz. 7 w niedzielę 8 VI 1952 w katedrze Trójcy Świętej udzielił święceń prezbiteratu czterem diakonom: Albinowi Lachowskiemu, Stefanowi Milewskiemu, Alfonsowi Sarrachowi i Romanowi Wexeyowi, oraz święceń diakonatu 11 subdiakonom. Podczas sumy, w związku z odpustem parafialnym Świętej Trójcy, o godz. 11 wygłosił kazanie. Po godz. 14 prymas udzielił sakramentu bierzmowania 860 wiernym z parafii katedralnej, a po godz. 17 wiernym w liczbie 2600 w kościele św. Mikołaja, gdzie pomagali mu biskup chełmiński Kazimierz Józef Kowalski i ks. Jan Cymanowski. W klasztorze dominikanów spotkał się z kapłanami pracującymi w diecezji gdańskiej.
W poniedziałek 9 VI 1952 prymas odwiedził gdańskie kościoły: św. Mikołaja, Kaplicę Królewską na Głównym Mieście, św. Trójcy na Starym Przedmieściu, św. Ignacego w Starych Szkotach, św. Wojciecha w Świętym Wojciechu i odbudowywany Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP). Następnie – z krótkim przystankiem w Tczewie (diecezja chełmińska) – wyjechał na Żuławy, nawiedzając parafie w Mątowach Wielkich (gdzie również udzielił sakramentu bierzmowania) i Nowym Stawie (wybierzmował 385 osób). O godz. 18.30 powrócił do Gdańska. W przepełnionym kościele Najświętszego Serca Jezusowego we Wrzeszczu, w towarzystwie ks. Jana Cymanowskiego, udzielił bierzmowania 530 wiernym, a na plebani spotkał się z kapłanami gdańskimi. We wtorek 10 VI 1952 rano zwiedził katedrę oliwską, w której wysłuchał koncertu organowego, klasztor pocysterski i otoczenie. Następnie przyjął 10-osobową delegację studentów wszystkich gdańskich uczelni z duszpasterzem akademickim Janem Mokrzyckim oraz delegację parafian oliwskich, po czym odwiedził pobliski dom zakonny sióstr elżbietanek. O godz. 17.30 wziął udział w nabożeństwie w kościele NMP Wniebowziętej Gwiazdy Morza w Sopocie, w trakcie której udzielił bierzmowania 1200 osobom, po czym spotkał się z sopockim duchowieństwem.
W środę 11 VI 1952 o godz. 8.15 odjechał w stronę Warszawy, żegnany przez ks. Jana Cymanowskiego, który towarzyszył mu do Pszczółek.
2./ 4–5 I 1958, poświęcenie gmachu wyższego seminarium duchownego.
W październiku 1957 biskup bp. Edmund Nowicki erygował Biskupie Seminarium Duchowne ( Gdańskie Seminarium Duchowne) w Gdańsku-Oliwie. Ponieważ nie udało mu się pozyskać żadnego gmachu, zostało ono ulokowane w dotychczasowych pomieszczeniach kurii biskupiej, a ją samą tymczasowo przeniesiono do budynku domu zakonnego sióstr elżbietanek. Do poświęcenia nowej uczelni biskup zaprosił prymasa Stefana Wyszyńskiego, który przybył do Gdańska z Gniezna, w towarzystwie swojego kapelana ks. Władysława Padacza, w sobotę 4 I 1958 o godz. 12.45, wcześniej odwiedzając Tczew. Na granicy diecezji został przywitany przez gdańskiego ordynariusza z delegacją, a na trasie do Oliwy witali go licznie zgromadzeni na trasie przejazdu wierni. Po dotarciu na miejsce i spożyciu obiadu prymas poświęcił pomieszczenia seminaryjne o godz. 14.30, po czym w auli seminaryjnej spotkał się z duchowieństwem i klerykami, wygłaszając dłuższą przemowę. O godz. 19.30 wziął udział w nabożeństwie w katedrze oliwskiej, gdzie również wygłosił przemówienie, a o godz. 21 spotkał się z ok. 100-osobową delegacją młodzieży akademickiej i jej duszpasterzem ks. Janem Mokrzycki.
W niedzielę 5 I 1958 o godz. 8 prymas celebrował mszę i wygłosił homilię dla młodzieży w kościele NMP Wniebowziętej Gwiazdy Morza w Sopocie, następnie o godz. 10 uczestniczył we mszy celebrowanej przez biskupa Edmunda Nowickiego, w asyście liturgicznej gdańskich alumnów, w przepełnionym kościele NMP w Gdańsku i wygłosił homilię. Mowę powitalną wygłosił proboszcz parafii ks. Franciszek Solarz. Po zakończeniu uroczystości prymas powrócił do Oliwy, skąd o godz. 14 odjechał w kierunku Warszawy, będąc jeszcze zatrzymanym przez wiernych w Świętym Wojciechu.
