GIERSZEWSKA-VOGELS EWA, historyczka, autorka wspomnień
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: 1_Ewa_Gierszewska.jpg |thumb| Ewa Gierszewska]] | [[File: 1_Ewa_Gierszewska.jpg |thumb| Ewa Gierszewska]] | ||
| − | [[File: Ewa_Gierszewska.jpg |thumb| Okłada wspomnień Ewy Gierszewskiej | + | [[File: Ewa_Gierszewska.jpg |thumb| Okłada wspomnień Ewy Gierszewskiej ''Zapiski ze zbuntowanego miasta'']] |
'''EWA GIERSZEWSKA-VOGELS, primo voto PANAS''' (ur. 24 XII 1950 Sopot), historyk i pedagog. Córka Dominika i Stefanii z domu Kleinschmidt, jedna z pięciu sióstr. W 1964 ukończyła Szkołę Podstawową nr 10 w Sopocie, w 1969 Technikum Przemysłu Spożywczego i Chemicznego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Gdańsku. W 1975 absolwentka Instytutu Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] ze specjalnością archiwalną. W latach 1975–1976 pracowała jako nauczycielka w [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 76 | Szkole Podstawowej nr 76]] i w [[PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO | Technikum Budowlanym dla Pracujących]] w Gdańsku. <br/><br/> | '''EWA GIERSZEWSKA-VOGELS, primo voto PANAS''' (ur. 24 XII 1950 Sopot), historyk i pedagog. Córka Dominika i Stefanii z domu Kleinschmidt, jedna z pięciu sióstr. W 1964 ukończyła Szkołę Podstawową nr 10 w Sopocie, w 1969 Technikum Przemysłu Spożywczego i Chemicznego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Gdańsku. W 1975 absolwentka Instytutu Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] ze specjalnością archiwalną. W latach 1975–1976 pracowała jako nauczycielka w [[SZKOŁA PODSTAWOWA NR 76 | Szkole Podstawowej nr 76]] i w [[PAŃSTWOWE SZKOŁY BUDOWNICTWA IM. PROF. MARIANA OSIŃSKIEGO | Technikum Budowlanym dla Pracujących]] w Gdańsku. <br/><br/> | ||
| − | W latach 1976–1979 zatrudniona była w Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, gdzie m.in. prowadziła dokumentację osobową Polonii [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] i współorganizowała [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmark Dominikański]]. Uczestniczyła w pracach komitetu organizacyjnego na rzecz powołania | + | W latach 1976–1979 zatrudniona była w Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, gdzie m.in. prowadziła dokumentację osobową Polonii [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnego Miasta Gdańska]] i współorganizowała [[JARMARK ŚW. DOMINIKA | Jarmark Dominikański]]. Uczestniczyła w pracach komitetu organizacyjnego na rzecz powołania w 40. rocznicę wybuchu II wojny światowej Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku (obecnie oddział [[MUZEUM GDAŃSKA | Muzeum Gdańska]]). W latach 1979–1993 pełniła funkcję kierownika Muzeum Poczty Polskiej, w 1979 opracowała jego statut, zajmowała się tworzeniem kolekcji muzealnej i nadzorowała prace budowlane we współpracy z [[BUKOWSKI ROMUALD, artysta plastyk, poseł | Romualdem Bukowskim]], autorem koncepcji wystawy stałej. <br/><br/> |
| − | Organizowała liczne wystawy czasowe oraz szkolny konkurs na temat historii Poczty Polskiej w Gdańsku. Od września 1980 należała do NSZZ „Solidarność”. W latach 1989–1990 równolegle pracowała jako nauczyciel w [[ZESPÓŁ SZKÓŁ ŁĄCZNOŚCI | Zespole Szkół Łączności]] | + | Organizowała liczne wystawy czasowe oraz szkolny konkurs na temat historii Poczty Polskiej w Gdańsku. Od września 1980 należała do NSZZ „Solidarność”. W latach 1989–1990 równolegle pracowała jako nauczyciel w [[ZESPÓŁ SZKÓŁ ŁĄCZNOŚCI | Zespole Szkół Łączności]] w Gdańsku. W kwietniu 1992 współorganizowała uroczystości pogrzebowe 38 zamordowanych przez Niemców w październiku 1939 [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrońców Poczty Polskiej]] w Gdańsku. <br/><br/> |
| − | w Gdańsku. W kwietniu 1992 współorganizowała uroczystości pogrzebowe 38 zamordowanych przez Niemców w październiku 1939 | + | Po 1993 pracowała w: firmie JRS Trading (1994–1995) jako zastępca prezesa; zakładzie Elmor SA (1995) jako kierownik ds. PR; Instytucie Elektrotechniki Oddział w Gdańsku (2002–2011) jako pełnomocnik dyrektora ds. współpracy z zagranicą. W latach 1998–2001 prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2011 przeszła na emeryturę, na której nadal prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2015 kandydowała w wyborach do Sejmu RP z ramienia partii Nowoczesna. <br/><br/> |
| − | [[OBRONA POCZTY POLSKIEJ 1 IX 1939 | obrońców Poczty Polskiej]] w Gdańsku. <br/><br/> | + | Autorka wydanych w 2022 w Gdańsku przez Instytut Dziedzictwa Solidarności, pisanych „do szuflady”, pamiętników z lat 80. XX w.: ''Zapiski ze zbuntowanego miasta''. Dwukrotnie zamężna. {{author:PB}} |
| − | Po 1993 pracowała w: firmie JRS Trading (1994–1995) jako zastępca prezesa; zakładzie Elmor SA (1995) | + | |
| − | Autorka wydanych w 2022 w Gdańsku przez Instytut Dziedzictwa Solidarności, pisanych „do szuflady”, pamiętników z lat 80. XX | + | |
[[Category: Hasła w przygotowaniu]] | [[Category: Hasła w przygotowaniu]] | ||
Wersja z 20:50, 8 lut 2024
EWA GIERSZEWSKA-VOGELS, primo voto PANAS (ur. 24 XII 1950 Sopot), historyk i pedagog. Córka Dominika i Stefanii z domu Kleinschmidt, jedna z pięciu sióstr. W 1964 ukończyła Szkołę Podstawową nr 10 w Sopocie, w 1969 Technikum Przemysłu Spożywczego i Chemicznego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Gdańsku. W 1975 absolwentka Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego ze specjalnością archiwalną. W latach 1975–1976 pracowała jako nauczycielka w Szkole Podstawowej nr 76 i w Technikum Budowlanym dla Pracujących w Gdańsku.
W latach 1976–1979 zatrudniona była w Towarzystwie Przyjaciół Gdańska, gdzie m.in. prowadziła dokumentację osobową Polonii II Wolnego Miasta Gdańska i współorganizowała Jarmark Dominikański. Uczestniczyła w pracach komitetu organizacyjnego na rzecz powołania w 40. rocznicę wybuchu II wojny światowej Muzeum Poczty Polskiej w Gdańsku (obecnie oddział Muzeum Gdańska). W latach 1979–1993 pełniła funkcję kierownika Muzeum Poczty Polskiej, w 1979 opracowała jego statut, zajmowała się tworzeniem kolekcji muzealnej i nadzorowała prace budowlane we współpracy z Romualdem Bukowskim, autorem koncepcji wystawy stałej.
Organizowała liczne wystawy czasowe oraz szkolny konkurs na temat historii Poczty Polskiej w Gdańsku. Od września 1980 należała do NSZZ „Solidarność”. W latach 1989–1990 równolegle pracowała jako nauczyciel w Zespole Szkół Łączności w Gdańsku. W kwietniu 1992 współorganizowała uroczystości pogrzebowe 38 zamordowanych przez Niemców w październiku 1939 obrońców Poczty Polskiej w Gdańsku.
Po 1993 pracowała w: firmie JRS Trading (1994–1995) jako zastępca prezesa; zakładzie Elmor SA (1995) jako kierownik ds. PR; Instytucie Elektrotechniki Oddział w Gdańsku (2002–2011) jako pełnomocnik dyrektora ds. współpracy z zagranicą. W latach 1998–2001 prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2011 przeszła na emeryturę, na której nadal prowadziła własną działalność gospodarczą. W 2015 kandydowała w wyborach do Sejmu RP z ramienia partii Nowoczesna.
Autorka wydanych w 2022 w Gdańsku przez Instytut Dziedzictwa Solidarności, pisanych „do szuflady”, pamiętników z lat 80. XX w.: Zapiski ze zbuntowanego miasta. Dwukrotnie zamężna.
