KOZŁOWSKI JAN ANDRZEJ, marszałek województwa pomorskiego
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''JAN ANDRZEJ KOZŁOWSKI''' (ur. 1 I 1946 Wałcz), polityk, samorządowiec. Syn Józefa i Reginy. Od 1950 z rodziną w Gdańsku, od 1976 mieszka w Sopocie. W 1963 ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcące]], w 1969 absolwent Wydziału Budowy Maszyn [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), następnie w latach 1969–1972 jej pracownik. <br/><br/> | '''JAN ANDRZEJ KOZŁOWSKI''' (ur. 1 I 1946 Wałcz), polityk, samorządowiec. Syn Józefa i Reginy. Od 1950 z rodziną w Gdańsku, od 1976 mieszka w Sopocie. W 1963 ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcące]], w 1969 absolwent Wydziału Budowy Maszyn [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG), następnie w latach 1969–1972 jej pracownik. <br/><br/> | ||
Jako były członek tajnej organizacji niepodległościowej „Ruch” (działającej w okresie 1965–1970) odszedł z PG wobec zakazu pracy dydaktycznej z młodzieżą. W 1972–1982 pracował w Centrum Techniki Okrętowej, po odmowie podpisania deklaracji lojalności zwolniony z pracy w okresie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]]. W 1982–1983 pracownik Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego w Sopocie, 1984–1986 Powszechnej Spółdzielni Spożywców Społem w Sopocie, 1988–1989 kierownik PWHD Merkury, 1989–1990 kierownik Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego i Transportu, 1990–1991 dyrektor firmy Komers, 1991–1992 dyrektor firmy Synco.<br/><br/> | Jako były członek tajnej organizacji niepodległościowej „Ruch” (działającej w okresie 1965–1970) odszedł z PG wobec zakazu pracy dydaktycznej z młodzieżą. W 1972–1982 pracował w Centrum Techniki Okrętowej, po odmowie podpisania deklaracji lojalności zwolniony z pracy w okresie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]]. W 1982–1983 pracownik Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego w Sopocie, 1984–1986 Powszechnej Spółdzielni Spożywców Społem w Sopocie, 1988–1989 kierownik PWHD Merkury, 1989–1990 kierownik Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego i Transportu, 1990–1991 dyrektor firmy Komers, 1991–1992 dyrektor firmy Synco.<br/><br/> | ||
| − | W roku 1990 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Sopotu. W latach 1992–1998 prezydent Sopotu, następnie do 2001 podsekretarz stanu w rządzie Jerzego Buzka, wiceprezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. W okresie 2001–2002 wicemarszałek, a w 2002–2010 marszałek województwa pomorskiego. Od 3 IX 2007 do 1 III 2010 prezes Zarządu Związku Województw Rzeczypospolitej Polski. Ustąpił z urzędu marszałkowskiego po przejęcia mandatu poselskiego do Parlamentu Europejskiego (PE) po [[LEWANDOWSKI JANUSZ ANTONI, polityk | Januszu Lewandowskim]] (kandydując samemu w wyborach z 2009 otrzymał 68 066 głosów). W PE od 4 III 2010 do 30 VI 2014.<br/><br/> | + | W roku 1990 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Sopotu. W latach 1992–1998 prezydent Sopotu, następnie do 2001 podsekretarz stanu w rządzie Jerzego Buzka, wiceprezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. W okresie 2001–2002 wicemarszałek, a w 2002–2010 marszałek województwa pomorskiego. Od 3 IX 2007 do 1 III 2010 prezes Zarządu Związku Województw Rzeczypospolitej Polski. Ustąpił z urzędu marszałkowskiego po przejęcia mandatu poselskiego do Parlamentu Europejskiego (PE) po [[LEWANDOWSKI JANUSZ ANTONI, polityk | Januszu Lewandowskim]] (kandydując samemu w wyborach z 2009 otrzymał 68 066 głosów). W PE od 4 III 2010 do 30 VI 2014, bezskutecznie ubiegał się o mandat do PE w 2014.<br/><br/> |
W 1992–1997 członek Partii Konserwatywnej, w 1997–2001 członek Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, od 2001 członek Platformy Obywatelskiej (PO), w 2003–2010 (przez dwie kadencje) przewodniczący Zarządu Regionu Pomorskiego PO. Po zawieszeniu w prawach członka PO kolejnego przewodniczącego, [[NOWAK SŁAWOMIR RYSZARD, polityk | Sławomira Nowaka]], 18 I 2014 zarząd pomorskiej PO powierzył mu stanowisko pełniącego obowiązki przewodniczącego; zajmował je do 14 III 2015. W latach 2004–2005 prezydent Euroregionu „Bałtyk”. Od 12 VIII 2003 do 29 III 2010 członek Rady Fundacji Centrum Solidarności. Od 2006 członek Rady Fundacji Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego. Od 14 XI 2003 do 27 IX 2006 prezes Zarządu Pomorskiego Regionalnej Organizacji Turystycznej. | W 1992–1997 członek Partii Konserwatywnej, w 1997–2001 członek Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, od 2001 członek Platformy Obywatelskiej (PO), w 2003–2010 (przez dwie kadencje) przewodniczący Zarządu Regionu Pomorskiego PO. Po zawieszeniu w prawach członka PO kolejnego przewodniczącego, [[NOWAK SŁAWOMIR RYSZARD, polityk | Sławomira Nowaka]], 18 I 2014 zarząd pomorskiej PO powierzył mu stanowisko pełniącego obowiązki przewodniczącego; zajmował je do 14 III 2015. W latach 2004–2005 prezydent Euroregionu „Bałtyk”. Od 12 VIII 2003 do 29 III 2010 członek Rady Fundacji Centrum Solidarności. Od 2006 członek Rady Fundacji Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego. Od 14 XI 2003 do 27 IX 2006 prezes Zarządu Pomorskiego Regionalnej Organizacji Turystycznej. | ||
| − | W kadencjach 2017–2021 i 2021–2025 z ramienia Samorządowców Województwa Pomorskiego, członek Rady [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]].<br/><br/> | + | W kadencjach 2017–2021 i 2021–2025 z ramienia Samorządowców Województwa Pomorskiego, członek Rady [[EUROPEJSKIE CENTRUM SOLIDARNOŚCI (ECS)| Europejskiego Centrum Solidarności]]. Od 2021 pełnomocnik marszałka województwa ds. współpracy z uczelniami wyższymi i instytucjami badawczo-rozwojowymi.<br/><br/> |
Od 1995 prezes Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. Honorowy obywatel Iławy i Pucka. Od 11 III 2000 do 21 III 2015 prezes Polskiego Związku Rugby. Laureat m.in. nagrody im. Grzegorza Palki (tzw. Oskara Samorządowego w 2007), nagrody im. Franciszki Cegielskiej (2009), plebiscytu Człowieka Roku Województwa Pomorskiego magazynu „Forbes” (2007). Odznaczony za doprowadzenie do renowacji cmentarza żydowskiego w Sopocie pamiątkowym medalem 50-lecia Powstania w Getcie Warszawskim przez Stowarzyszenie Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej (1993). W 2018 wyróżniony Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury. Otrzymał odznaki „Za zasługi dla turystyki” (2007), „Za zasługi dla powiatu wejherowskiego” (2010), „Za zasługi dla samorządu terytorialnego” (2015), tytuł Zasłużony dla Powiatu Chojnickiego (2009), w 2023 laureat Nagrody Marszałka Województwa Pomorskiego „Gryf Pomorski”. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Ludzie]] | Od 1995 prezes Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. Honorowy obywatel Iławy i Pucka. Od 11 III 2000 do 21 III 2015 prezes Polskiego Związku Rugby. Laureat m.in. nagrody im. Grzegorza Palki (tzw. Oskara Samorządowego w 2007), nagrody im. Franciszki Cegielskiej (2009), plebiscytu Człowieka Roku Województwa Pomorskiego magazynu „Forbes” (2007). Odznaczony za doprowadzenie do renowacji cmentarza żydowskiego w Sopocie pamiątkowym medalem 50-lecia Powstania w Getcie Warszawskim przez Stowarzyszenie Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej (1993). W 2018 wyróżniony Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury. Otrzymał odznaki „Za zasługi dla turystyki” (2007), „Za zasługi dla powiatu wejherowskiego” (2010), „Za zasługi dla samorządu terytorialnego” (2015), tytuł Zasłużony dla Powiatu Chojnickiego (2009), w 2023 laureat Nagrody Marszałka Województwa Pomorskiego „Gryf Pomorski”. {{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 20:56, 11 sty 2024
JAN ANDRZEJ KOZŁOWSKI (ur. 1 I 1946 Wałcz), polityk, samorządowiec. Syn Józefa i Reginy. Od 1950 z rodziną w Gdańsku, od 1976 mieszka w Sopocie. W 1963 ukończył II Liceum Ogólnokształcące, w 1969 absolwent Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej (PG), następnie w latach 1969–1972 jej pracownik.
Jako były członek tajnej organizacji niepodległościowej „Ruch” (działającej w okresie 1965–1970) odszedł z PG wobec zakazu pracy dydaktycznej z młodzieżą. W 1972–1982 pracował w Centrum Techniki Okrętowej, po odmowie podpisania deklaracji lojalności zwolniony z pracy w okresie stanu wojennego. W 1982–1983 pracownik Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego w Sopocie, 1984–1986 Powszechnej Spółdzielni Spożywców Społem w Sopocie, 1988–1989 kierownik PWHD Merkury, 1989–1990 kierownik Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego i Transportu, 1990–1991 dyrektor firmy Komers, 1991–1992 dyrektor firmy Synco.
W roku 1990 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Sopotu. W latach 1992–1998 prezydent Sopotu, następnie do 2001 podsekretarz stanu w rządzie Jerzego Buzka, wiceprezes Urzędu Kultury Fizycznej i Turystyki. W okresie 2001–2002 wicemarszałek, a w 2002–2010 marszałek województwa pomorskiego. Od 3 IX 2007 do 1 III 2010 prezes Zarządu Związku Województw Rzeczypospolitej Polski. Ustąpił z urzędu marszałkowskiego po przejęcia mandatu poselskiego do Parlamentu Europejskiego (PE) po Januszu Lewandowskim (kandydując samemu w wyborach z 2009 otrzymał 68 066 głosów). W PE od 4 III 2010 do 30 VI 2014, bezskutecznie ubiegał się o mandat do PE w 2014.
W 1992–1997 członek Partii Konserwatywnej, w 1997–2001 członek Stronnictwa Konserwatywno-Ludowego, od 2001 członek Platformy Obywatelskiej (PO), w 2003–2010 (przez dwie kadencje) przewodniczący Zarządu Regionu Pomorskiego PO. Po zawieszeniu w prawach członka PO kolejnego przewodniczącego, Sławomira Nowaka, 18 I 2014 zarząd pomorskiej PO powierzył mu stanowisko pełniącego obowiązki przewodniczącego; zajmował je do 14 III 2015. W latach 2004–2005 prezydent Euroregionu „Bałtyk”. Od 12 VIII 2003 do 29 III 2010 członek Rady Fundacji Centrum Solidarności. Od 2006 członek Rady Fundacji Rozwoju Uniwersytetu Gdańskiego. Od 14 XI 2003 do 27 IX 2006 prezes Zarządu Pomorskiego Regionalnej Organizacji Turystycznej.
W kadencjach 2017–2021 i 2021–2025 z ramienia Samorządowców Województwa Pomorskiego, członek Rady Europejskiego Centrum Solidarności. Od 2021 pełnomocnik marszałka województwa ds. współpracy z uczelniami wyższymi i instytucjami badawczo-rozwojowymi.
Od 1995 prezes Towarzystwa Przyjaciół Sopotu. Honorowy obywatel Iławy i Pucka. Od 11 III 2000 do 21 III 2015 prezes Polskiego Związku Rugby. Laureat m.in. nagrody im. Grzegorza Palki (tzw. Oskara Samorządowego w 2007), nagrody im. Franciszki Cegielskiej (2009), plebiscytu Człowieka Roku Województwa Pomorskiego magazynu „Forbes” (2007). Odznaczony za doprowadzenie do renowacji cmentarza żydowskiego w Sopocie pamiątkowym medalem 50-lecia Powstania w Getcie Warszawskim przez Stowarzyszenie Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej (1993). W 2018 wyróżniony Medalem Stulecia Niepodległości dla biznesmenów, urzędników oraz ludzi nauki i kultury. Otrzymał odznaki „Za zasługi dla turystyki” (2007), „Za zasługi dla powiatu wejherowskiego” (2010), „Za zasługi dla samorządu terytorialnego” (2015), tytuł Zasłużony dla Powiatu Chojnickiego (2009), w 2023 laureat Nagrody Marszałka Województwa Pomorskiego „Gryf Pomorski”.
