MARTINI ADAM JACOB, pisarz kancelaryjny
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]''; oficyna [[RHETE GEORG, drukarz | Georga Rhetego]]), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. Relację ozdobiły ryciny ukazujące 65 chorągwi gdańskich [[KWARTAŁY | kwartałów]], z podanymi nazwiskami kapitanów i chorążych, wzmiankowano w niej wszystkie imprezy towarzyszące pobytowi i opisano stan sił zbrojnych Gdańska.<br/><br/> | W 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (''Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]''; oficyna [[RHETE GEORG, drukarz | Georga Rhetego]]), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. Relację ozdobiły ryciny ukazujące 65 chorągwi gdańskich [[KWARTAŁY | kwartałów]], z podanymi nazwiskami kapitanów i chorążych, wzmiankowano w niej wszystkie imprezy towarzyszące pobytowi i opisano stan sił zbrojnych Gdańska.<br/><br/> | ||
W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]''; oficyna wdowy Georga Rhetego). W 1651 z kasy gdańskiej [[KAMLARIA | kamlarii]] wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze).<br/><br/> | W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (''Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]''; oficyna wdowy Georga Rhetego). W 1651 z kasy gdańskiej [[KAMLARIA | kamlarii]] wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze).<br/><br/> | ||
| − | Od 21 V 1641 żonaty był z Elisabeth | + | Od 21 V 1641 żonaty był z Elisabeth (zm. 1667), córką Wilhelma Wildenratha (zm. 1622) z Frauengasse (ul. Mariacka). Pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: JMM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:07, 4 paź 2023
( Kwartały) z pracy Adam Jacoba Martiniego, Kurtze Beschreibung..., 1646
ADAM JACOB MARTINI (około 1614 Wittenberga ‒ pochowany 1 III 1667 Gdańsk), autor pism okolicznościowych. Od 2 V 1641 obywatel Gdańska ( obywatelstwo miejskie), pisarz kancelaryjny Rady Głównego Miasta ( Rada Miejska). W 1645 był autorem wiersza panegiryku z okazji wyboru na urząd burmistrza Gdańska Adriana von der Linde II.
W 1646 opublikował relację z pobytu królowej polskiej Ludwiki Marii Gonzagi w Gdańsku (Kurtze Beschreibung vnd Entwurff alles dessen, was bey der […] Frewlein Ludovicae Mariae Gonzagae […], geschehenen Einzuge in die Königl. Stadt Dantzig, sich denckwürdiges begeben und zugetragen […], neben beygefügetem kurtzen Begriff der Bürgerfahnen alhier […]; oficyna Georga Rhetego), za co Rada wypłaciła mu 225 grzywien. Relację ozdobiły ryciny ukazujące 65 chorągwi gdańskich kwartałów, z podanymi nazwiskami kapitanów i chorążych, wzmiankowano w niej wszystkie imprezy towarzyszące pobytowi i opisano stan sił zbrojnych Gdańska.
W 1649 opublikował wierszowany opis uroczystości, które odbyły się w Gdańsku po śmierci króla Władysława IV i po koronacji króla Jana II Kazimierza (Reimgedichte auff die jüngst in der Cron Polen vorgefallene Trawer- vnd Freuden-Feste, bey verenderter Königlicher Regierung. Wie dieselbe in der Statt Dantzigk mit Klag- und Freudenzeichen gefeyret worden […]; oficyna wdowy Georga Rhetego). W 1651 z kasy gdańskiej kamlarii wypłacono mu 54 grzywny za dedykowanie Radzie Gdańskiej kazania pogrzebowego (Leichpredigt), wygłoszonego w Wittenberdze po śmierci jego ojca Jacoba Martiniego (1550–1649; profesora uniwersytetu w Wittenberdze).
Od 21 V 1641 żonaty był z Elisabeth (zm. 1667), córką Wilhelma Wildenratha (zm. 1622) z Frauengasse (ul. Mariacka). Pochowany w kościele św. Trójcy.
