HAGEDORN FRIEDRICH, kupiec, armator
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''FRIEDRICH HAGEDORN''' (wł. Müllheim/Mulhem zwany Hagedorn; Hagdorn; Friederik) (1645 Dinslaken (Nadrenia Północna-Westfalia) – ok. 1705 Gdańsk), handlarz winem, kupiec, armator. Syn Petera (1600 Dinslaken – ok. 1667 tamże), od 1656 burmistrza Nowego Miasta Dinslaken, i jego pierwszej żony, poślubionej po 12 III 1638 Magdaleny z domu Lugge (ok. 1600 – przed 1645), wdowy po Johannie Müllheimie.<br/><br/> | '''FRIEDRICH HAGEDORN''' (wł. Müllheim/Mulhem zwany Hagedorn; Hagdorn; Friederik) (1645 Dinslaken (Nadrenia Północna-Westfalia) – ok. 1705 Gdańsk), handlarz winem, kupiec, armator. Syn Petera (1600 Dinslaken – ok. 1667 tamże), od 1656 burmistrza Nowego Miasta Dinslaken, i jego pierwszej żony, poślubionej po 12 III 1638 Magdaleny z domu Lugge (ok. 1600 – przed 1645), wdowy po Johannie Müllheimie.<br/><br/> | ||
| − | Od 1653 w Gdańsku wraz z bratem Peterem (15 I 1688 wzmiankowany jako ojciec chrzestny w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]) i kuzynem Thomasem (zm. przed 12 IV 1679 Gdańsk, od 1668 posiadającego [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo kupieckie Gdańska]]), z którymi dorobił się na handlu winem. Dzierżawił „Piwnicę Rajców” (Ratskeller) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. Od 1679 właściciel kupieckiego obywatelstwa Gdańska. <br/><br/> | + | Od 1653 w Gdańsku wraz z bratem Peterem (15 I 1688 wzmiankowany jako ojciec chrzestny w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]]) i kuzynem Thomasem (zm. przed 12 IV 1679 Gdańsk, od 8 V 1668 posiadającego kupieckie [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo kupieckie Gdańska]]), z którymi dorobił się na handlu winem. Dzierżawił „Piwnicę Rajców” (Ratskeller) pod [[DWÓR ARTUSA | Dworem Artusa]]. Od 1679 właściciel kupieckiego obywatelstwa Gdańska. <br/><br/> |
Współudziałowiec (z m.in. Arendtem Buckhackiem, Crafftem Stahlem, Antonem Koomenem i Danielem Jesebuschem) spółki armatorskiej, do której w latach 1689—1697 należały m.in. statki „Die Stadt Danzig”, „Printz Constantin von Pohlen”, „Der Verguldete Friede”, „Das Rathaus von Danzig”, „Verguldete Weintraube”, „Der Verguldete Bauer”. Od 1698 członek [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], kwatermistrz [[KWARTAŁY | Kwartału Rybackiego]], był także prowizorem [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Zapisem testamentowym z 1705 przekazał luterańskiej gminie w Dinslaken 300 florenów.<br/><br/> | Współudziałowiec (z m.in. Arendtem Buckhackiem, Crafftem Stahlem, Antonem Koomenem i Danielem Jesebuschem) spółki armatorskiej, do której w latach 1689—1697 należały m.in. statki „Die Stadt Danzig”, „Printz Constantin von Pohlen”, „Der Verguldete Friede”, „Das Rathaus von Danzig”, „Verguldete Weintraube”, „Der Verguldete Bauer”. Od 1698 członek [[TRZECI ORDYNEK | Trzeciego Ordynku]], kwatermistrz [[KWARTAŁY | Kwartału Rybackiego]], był także prowizorem [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]]. Zapisem testamentowym z 1705 przekazał luterańskiej gminie w Dinslaken 300 florenów.<br/><br/> | ||
W 1679 poślubił w Gdańsku Esther z domu Bernsau (chrzest 14 V 1658 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] – 2 V 1707 Gdańsk). Jej pochówek 14 VIII 1721 w kościele św. Jana uświetniło wykonanie kantaty ''Wie der Hirsch…'' [[FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor | Maximiliana Dietricha Freislicha]]. Ojciec trzech synów i siedmiu córek, ochrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła. Synami byli [[HAGEDORN FRIEDRICH WILHELM, kupiec, ławnik | Friedrich Wilhelm]], [[HAGEDORN JOHANN WILHELM, kupiec, ławnik | Johann Wilhelm]] i [[HAGEDORN JOHANN GOTTLIEB, kupiec | Johann Gottlieb]]. Jedną z córek, które dożyły pełnoletności, była Constantia (chrzest 1 XII 1687 – 28 II 1758 Gdańsk), od 23 III 1708 żona Johanna Georga Pantzera (pochowany 1710 w kościele św. Elżbiety), poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła, a od 7 IV 1712 kupca Abrahama Muhla (1679–1757), poślubionego w kościele św. Elżbiety. Była matką m.in. rajcy [[MUHL FRIEDRICH, kupiec, rajca | Friedricha Muhla]]) i pochowana została w kościele św. Jana pod płytą nagrobną nr 121. Kolejna córka Esther (chrzest 30 VI 1690 – ok. 1730), od 9 X 1708 była pierwszą żoną poślubionego w kościele św. Jana Carla Benedicta Henrichsdorffa (ok. 1682 – 20 VIII 1733 Gdańsk), kupca, kwatermistrza, od 1710 właściciela [[DOLINA SCHWABEGO | Doliny Schwabego]] (Schwabental), któremu urodziła szóstkę dzieci. Kolejna córka, Eva (chrzest 8 XII 1692 – po 1723), od ok. 1710 była żoną Daniela Klemma (zm. 1746). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | W 1679 poślubił w Gdańsku Esther z domu Bernsau (chrzest 14 V 1658 w [[KOŚCIÓŁ ŚW. ELŻBIETY | kościele św. Elżbiety]] – 2 V 1707 Gdańsk). Jej pochówek 14 VIII 1721 w kościele św. Jana uświetniło wykonanie kantaty ''Wie der Hirsch…'' [[FREISLICH MAXIMILIAN DIETRICH, kompozytor | Maximiliana Dietricha Freislicha]]. Ojciec trzech synów i siedmiu córek, ochrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła. Synami byli [[HAGEDORN FRIEDRICH WILHELM, kupiec, ławnik | Friedrich Wilhelm]], [[HAGEDORN JOHANN WILHELM, kupiec, ławnik | Johann Wilhelm]] i [[HAGEDORN JOHANN GOTTLIEB, kupiec | Johann Gottlieb]]. Jedną z córek, które dożyły pełnoletności, była Constantia (chrzest 1 XII 1687 – 28 II 1758 Gdańsk), od 23 III 1708 żona Johanna Georga Pantzera (pochowany 1710 w kościele św. Elżbiety), poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła, a od 7 IV 1712 kupca Abrahama Muhla (1679–1757), poślubionego w kościele św. Elżbiety. Była matką m.in. rajcy [[MUHL FRIEDRICH, kupiec, rajca | Friedricha Muhla]]) i pochowana została w kościele św. Jana pod płytą nagrobną nr 121. Kolejna córka Esther (chrzest 30 VI 1690 – ok. 1730), od 9 X 1708 była pierwszą żoną poślubionego w kościele św. Jana Carla Benedicta Henrichsdorffa (ok. 1682 – 20 VIII 1733 Gdańsk), kupca, kwatermistrza, od 1710 właściciela [[DOLINA SCHWABEGO | Doliny Schwabego]] (Schwabental), któremu urodziła szóstkę dzieci. Kolejna córka, Eva (chrzest 8 XII 1692 – po 1723), od ok. 1710 była żoną Daniela Klemma (zm. 1746). {{author:JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
'''Bibliografia''': <br/> | '''Bibliografia''': <br/> | ||
| + | Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 315.<br/> | ||
Drost Willi, ''Kunstdenkmäler der Stadt Danzig'', Bd. 1: ''Sankt Johann'', Stuttgart, 1957, s. 119, 220.<br/> | Drost Willi, ''Kunstdenkmäler der Stadt Danzig'', Bd. 1: ''Sankt Johann'', Stuttgart, 1957, s. 119, 220.<br/> | ||
Groth Andrzej, ''Rozwój floty i żeglugi gdańskiej w latach 1660–1700'', Gdańsk 1974.<br/> | Groth Andrzej, ''Rozwój floty i żeglugi gdańskiej w latach 1660–1700'', Gdańsk 1974.<br/> | ||
Wersja z 17:00, 22 wrz 2023
FRIEDRICH HAGEDORN (wł. Müllheim/Mulhem zwany Hagedorn; Hagdorn; Friederik) (1645 Dinslaken (Nadrenia Północna-Westfalia) – ok. 1705 Gdańsk), handlarz winem, kupiec, armator. Syn Petera (1600 Dinslaken – ok. 1667 tamże), od 1656 burmistrza Nowego Miasta Dinslaken, i jego pierwszej żony, poślubionej po 12 III 1638 Magdaleny z domu Lugge (ok. 1600 – przed 1645), wdowy po Johannie Müllheimie.
Od 1653 w Gdańsku wraz z bratem Peterem (15 I 1688 wzmiankowany jako ojciec chrzestny w kościele św. Piotra i Pawła) i kuzynem Thomasem (zm. przed 12 IV 1679 Gdańsk, od 8 V 1668 posiadającego kupieckie obywatelstwo kupieckie Gdańska), z którymi dorobił się na handlu winem. Dzierżawił „Piwnicę Rajców” (Ratskeller) pod Dworem Artusa. Od 1679 właściciel kupieckiego obywatelstwa Gdańska.
Współudziałowiec (z m.in. Arendtem Buckhackiem, Crafftem Stahlem, Antonem Koomenem i Danielem Jesebuschem) spółki armatorskiej, do której w latach 1689—1697 należały m.in. statki „Die Stadt Danzig”, „Printz Constantin von Pohlen”, „Der Verguldete Friede”, „Das Rathaus von Danzig”, „Verguldete Weintraube”, „Der Verguldete Bauer”. Od 1698 członek Trzeciego Ordynku, kwatermistrz Kwartału Rybackiego, był także prowizorem kościoła św. Jana. Zapisem testamentowym z 1705 przekazał luterańskiej gminie w Dinslaken 300 florenów.
W 1679 poślubił w Gdańsku Esther z domu Bernsau (chrzest 14 V 1658 w kościele św. Elżbiety – 2 V 1707 Gdańsk). Jej pochówek 14 VIII 1721 w kościele św. Jana uświetniło wykonanie kantaty Wie der Hirsch… Maximiliana Dietricha Freislicha. Ojciec trzech synów i siedmiu córek, ochrzczonych w kościele św. Piotra i Pawła. Synami byli Friedrich Wilhelm, Johann Wilhelm i Johann Gottlieb. Jedną z córek, które dożyły pełnoletności, była Constantia (chrzest 1 XII 1687 – 28 II 1758 Gdańsk), od 23 III 1708 żona Johanna Georga Pantzera (pochowany 1710 w kościele św. Elżbiety), poślubionego w kościele św. Piotra i Pawła, a od 7 IV 1712 kupca Abrahama Muhla (1679–1757), poślubionego w kościele św. Elżbiety. Była matką m.in. rajcy Friedricha Muhla) i pochowana została w kościele św. Jana pod płytą nagrobną nr 121. Kolejna córka Esther (chrzest 30 VI 1690 – ok. 1730), od 9 X 1708 była pierwszą żoną poślubionego w kościele św. Jana Carla Benedicta Henrichsdorffa (ok. 1682 – 20 VIII 1733 Gdańsk), kupca, kwatermistrza, od 1710 właściciela Doliny Schwabego (Schwabental), któremu urodziła szóstkę dzieci. Kolejna córka, Eva (chrzest 8 XII 1692 – po 1723), od ok. 1710 była żoną Daniela Klemma (zm. 1746).
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, Dariusz Kaczor, Gdańsk 2019, t. VI, s. 315.
Drost Willi, Kunstdenkmäler der Stadt Danzig, Bd. 1: Sankt Johann, Stuttgart, 1957, s. 119, 220.
Groth Andrzej, Rozwój floty i żeglugi gdańskiej w latach 1660–1700, Gdańsk 1974.
Heß Corina, Danziger Wohnkultur in der frühen Neuzeit. Untersuchungen zu Nachlassinventaren des 17. und 18. Jahrhunderts, Münster 2007, s. 92, 148, 165, 169.
Kociumbas Piotr, Repertuar kantat pogrzebowych ze zbiorów danej biblioteki przy kościele św. Jana w Gdańsku, [w:] Kościół św. Jana w Gdańsku. w kręgu kultury sepulkralnej, pod red. Jakuba Szczepańskiego, Gdańsk 2012, s. 110–111.
Muhl John, Danziger Bürgergeschlechter in ländlichem Besitz, „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”, H. 71, 1934, s. 99.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.–18. Jahrhundert, Klausdorf–Schwentine 1986–1992, Bd. 1, 50, 220, 237, 492; 3, 421.
