ROWIŃSKI HENRYK KAZIMIERZ, radny
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę ROWIŃSKI HENRYK KAZIMIERZ na ROWIŃSKI HENRYK KAZIMIERZ, radny) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''HENRYK KAZIMIERZ ROWIŃSKI''' (ur. 9 IV 1949 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA | radny Miasta Gdańska]]. Syn Antoniego, bednarza, i Reginy z domu Helińskiej. Brat Wiesława (ur. 1945), Jerzego (ur. 1951) i Romana (ur. 1954). W 1968 ukończył [[ZESPÓŁ SZKÓŁ ŁĄCZNOŚCI | Technikum Łączności]] w Gdańsku. Po maturze podjął pracę w gdańskim przedsiębiorstwie [[GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR| Telkom]]. Od listopada 1968 do października 1970 pełnił służbę wojskową w I Pułku Budownictwa Łączności w Zgierzu. Od 1971 do przejścia na emeryturę w 2004 pracował w Zespole Elektrociepłowni Wybrzeże (ZEW). <br/><br/> | + | '''HENRYK KAZIMIERZ ROWIŃSKI''' (ur. 9 IV 1949 Gdańsk), [[RADA MIEJSKA, po 1945 | radny Miasta Gdańska]]. Syn Antoniego, bednarza, i Reginy z domu Helińskiej. Brat Wiesława (ur. 1945), Jerzego (ur. 1951) i Romana (ur. 1954). W 1968 ukończył [[ZESPÓŁ SZKÓŁ ŁĄCZNOŚCI | Technikum Łączności]] w Gdańsku. Po maturze podjął pracę w gdańskim przedsiębiorstwie [[GDAŃSKIE ZAKŁADY TELEELEKTRONICZNE TELKOM-TELMOR| Telkom]]. Od listopada 1968 do października 1970 pełnił służbę wojskową w I Pułku Budownictwa Łączności w Zgierzu. Od 1971 do przejścia na emeryturę w 2004 pracował w Zespole Elektrociepłowni Wybrzeże (ZEW). <br/><br/> |
W okresie 1980–2004 należał do [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]]. Uczestniczył w gdańskiej demonstracji w [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marcu 1968]] oraz gdyńskiej w [[GRUDZIEŃ 1970 | grudniu 1970]]. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] był przewodniczącym Komitetu Strajkowego w ZEW. W latach 1980–1988 pełnił funkcję ławnika w sądzie rodzinnym w Gdańsku oraz w sądzie pracy w Gdyni. W 1989 był współzałożycielem i przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w Gdańsku-Brzeźnie. <br/><br/> | W okresie 1980–2004 należał do [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]]. Uczestniczył w gdańskiej demonstracji w [[MARZEC 1968 W GDAŃSKU | marcu 1968]] oraz gdyńskiej w [[GRUDZIEŃ 1970 | grudniu 1970]]. W [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] był przewodniczącym Komitetu Strajkowego w ZEW. W latach 1980–1988 pełnił funkcję ławnika w sądzie rodzinnym w Gdańsku oraz w sądzie pracy w Gdyni. W 1989 był współzałożycielem i przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w Gdańsku-Brzeźnie. <br/><br/> | ||
Jako przewodniczący Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Gdańska w kadencji 1990–1994. Ponownie wybrany na kadencję 1994–1998 z listy [[STOWARZYSZENIE „NASZ GDAŃSK” | Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk”]]. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, był członkiem Komisji Funkcjonowania Miasta, Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Gospodarczego, Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej. <br/><br/> | Jako przewodniczący Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Gdańska w kadencji 1990–1994. Ponownie wybrany na kadencję 1994–1998 z listy [[STOWARZYSZENIE „NASZ GDAŃSK” | Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk”]]. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, był członkiem Komisji Funkcjonowania Miasta, Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Gospodarczego, Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej. <br/><br/> | ||
Wersja z 11:33, 25 sie 2023
HENRYK KAZIMIERZ ROWIŃSKI (ur. 9 IV 1949 Gdańsk), radny Miasta Gdańska. Syn Antoniego, bednarza, i Reginy z domu Helińskiej. Brat Wiesława (ur. 1945), Jerzego (ur. 1951) i Romana (ur. 1954). W 1968 ukończył Technikum Łączności w Gdańsku. Po maturze podjął pracę w gdańskim przedsiębiorstwie Telkom. Od listopada 1968 do października 1970 pełnił służbę wojskową w I Pułku Budownictwa Łączności w Zgierzu. Od 1971 do przejścia na emeryturę w 2004 pracował w Zespole Elektrociepłowni Wybrzeże (ZEW).
W okresie 1980–2004 należał do Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”. Uczestniczył w gdańskiej demonstracji w marcu 1968 oraz gdyńskiej w grudniu 1970. W sierpniu 1980 był przewodniczącym Komitetu Strajkowego w ZEW. W latach 1980–1988 pełnił funkcję ławnika w sądzie rodzinnym w Gdańsku oraz w sądzie pracy w Gdyni. W 1989 był współzałożycielem i przewodniczącym Komitetu Obywatelskiego w Gdańsku-Brzeźnie.
Jako przewodniczący Komitetu Obywatelskiego „Solidarność” został radnym Gdańska w kadencji 1990–1994. Ponownie wybrany na kadencję 1994–1998 z listy Stowarzyszenia „Nasz Gdańsk”. Pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, był członkiem Komisji Funkcjonowania Miasta, Komisji Ochrony Praw Obywatelskich, Komisji Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki, Komisji Rozwoju Gospodarczego, Komisji Polityki Społecznej oraz Komisji Zdrowia i Opieki Społecznej.
Od 1971 członek Gdańskiego Klubu Morskiego przy gdańskim oddziale Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego w Gdańsku, instruktor żeglarstwa.
Odznaczony srebrną (1983) i złotą (1992) odznaką „Zasłużony dla Energetyki” (1983) oraz Odznaką Honorową „Zasłużony dla Elektrociepłowni Wybrzeże SA” (2004).
Od 1970 żonaty z Krystyną z domu Derda, technikiem ekonomistą. Ojciec Andrzeja (ur. 1972) i Anny (ur. 1979).
