KUROWSKA HILDEGARDA, nauczycielka, bibliotekarka
(korekta_EJ) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
'''HILDEGARDA KUROWSKA''' (vel Kurowski, Kurtner) (4 XII 1905 Gdańsk – 18 IV 1991 Bad Pyrmont, Dolna Saksonia, Niemcy), nauczycielka, bibliotekarka. Córka kupca, właściciela sklepu z towarami kolonialnymi i palarni kawy, Antoniego (24 IX 1860 Ankemit, powiat sztumski – 20 IX 1937 Gdańsk) i Marii Klary z domu Danziger (19 III 1866 Gdańsk – 20 IX 1948 Gdańsk). W latach 1912–1925 uczennica gdańskiej [[MARIENSCHULE | Marienschule]], gdzie zdała maturę. Od 1926 do 1930 studiowała w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], uzyskała dyplom kandydata filozofii w zakresie matematyki, fizyki i przyrody. W 1932, po studiach podyplomowych na uniwersytecie w Monachium, zdała egzamin referendarza, w 1933 asesora. W latach 1933–1945 była nauczycielką w Elizabeth Mädchen Mittelschule (ul. Grodzka 20) i w prywatnym liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego), którego dyrektorką była [[LEHMANN-KINAST GERTRUDE, pedagog | Gertruda Lehmann-Kinast]]. W 1940, pod groźbą utraty pracy, zmuszona została do zmiany nazwiska na Kurtner. 1 VII 1941 uzyskała uprawnienia nauczyciela gimnazjalnego. <br/><br/> | '''HILDEGARDA KUROWSKA''' (vel Kurowski, Kurtner) (4 XII 1905 Gdańsk – 18 IV 1991 Bad Pyrmont, Dolna Saksonia, Niemcy), nauczycielka, bibliotekarka. Córka kupca, właściciela sklepu z towarami kolonialnymi i palarni kawy, Antoniego (24 IX 1860 Ankemit, powiat sztumski – 20 IX 1937 Gdańsk) i Marii Klary z domu Danziger (19 III 1866 Gdańsk – 20 IX 1948 Gdańsk). W latach 1912–1925 uczennica gdańskiej [[MARIENSCHULE | Marienschule]], gdzie zdała maturę. Od 1926 do 1930 studiowała w [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], uzyskała dyplom kandydata filozofii w zakresie matematyki, fizyki i przyrody. W 1932, po studiach podyplomowych na uniwersytecie w Monachium, zdała egzamin referendarza, w 1933 asesora. W latach 1933–1945 była nauczycielką w Elizabeth Mädchen Mittelschule (ul. Grodzka 20) i w prywatnym liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego), którego dyrektorką była [[LEHMANN-KINAST GERTRUDE, pedagog | Gertruda Lehmann-Kinast]]. W 1940, pod groźbą utraty pracy, zmuszona została do zmiany nazwiska na Kurtner. 1 VII 1941 uzyskała uprawnienia nauczyciela gimnazjalnego. <br/><br/> | ||
W marcu 1945 zamieszkała z matką i siostrą Pauliną przy ul. Sobótki 24a. W tym samym miesiącu wywieziona została na roboty przymusowe do Grudziądza, od lipca do grudnia pracowała w gospodarstwie rolnym w podgrudziądzkich Plemiętach. Od początku 1946 do kwietnia 1947 utrzymywała się z korepetycji z matematyki, fizyki, języka angielskiego oraz z dorywczej pracy w zakładzie budowlanym „ELICOR” (Gdańsk-Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 217). Od 15 V 1946 do 1957 pracowała na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]], gdzie pełniła funkcje: bibliotekarki w Czytelni Wydziału Elektrycznego, od października 1950 bibliotekarki naukowej w Bibliotece Centralnej, od 1 VIII 1953 kierowniczki biblioteki technicznej na Wydziale Elektrycznym, od 1 VII 1954 do 12 III 1957 kierowniczki biblioteki naukowej w Zakładzie Elektroenergetyki w Katedrze Elektroenergetyki na Wydziale Elektrycznym. <br/><br/> | W marcu 1945 zamieszkała z matką i siostrą Pauliną przy ul. Sobótki 24a. W tym samym miesiącu wywieziona została na roboty przymusowe do Grudziądza, od lipca do grudnia pracowała w gospodarstwie rolnym w podgrudziądzkich Plemiętach. Od początku 1946 do kwietnia 1947 utrzymywała się z korepetycji z matematyki, fizyki, języka angielskiego oraz z dorywczej pracy w zakładzie budowlanym „ELICOR” (Gdańsk-Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 217). Od 15 V 1946 do 1957 pracowała na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechnice Gdańskiej]], gdzie pełniła funkcje: bibliotekarki w Czytelni Wydziału Elektrycznego, od października 1950 bibliotekarki naukowej w Bibliotece Centralnej, od 1 VIII 1953 kierowniczki biblioteki technicznej na Wydziale Elektrycznym, od 1 VII 1954 do 12 III 1957 kierowniczki biblioteki naukowej w Zakładzie Elektroenergetyki w Katedrze Elektroenergetyki na Wydziale Elektrycznym. <br/><br/> | ||
| − | W 1947 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku powróciła do nazwiska Kurowska. 23 II 1949 uzyskała obywatelstwo polskie. 12 III 1957, na mocy porozumienia z rządem Niemieckiej Republiki Federalnej o łączeniu rodzin ([[WYJAZDY RODZIMYCH GDAŃSZCZAN W LATACH 50. XX WIEKU W RAMACH AKCJI ŁĄCZENIA RODZIN | wyjazdy rodzimych gdańszczan w ramach akcji łączenia rodzin]]) przyjęła obywatelstwo niemieckie i wyjechała z siostrą do brata Wernera. Zamieszkały w Wipperfürth. Po 12 latach pracy w tamtejszym gimnazjum i śmierci siostry-inwalidki w 1969 przeszła na emeryturę. Przeniosła się do Bad Pyrmont, gdzie schorowana zmarła i pochowana została na tamtejszym cmentarzu. {{author:WP}} | + | W 1947 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku powróciła do nazwiska Kurowska. 23 II 1949 uzyskała obywatelstwo polskie. 12 III 1957, na mocy porozumienia z rządem Niemieckiej Republiki Federalnej o łączeniu rodzin ([[WYJAZDY RODZIMYCH GDAŃSZCZAN W LATACH 50. XX WIEKU W RAMACH AKCJI ŁĄCZENIA RODZIN | wyjazdy rodzimych gdańszczan w ramach akcji łączenia rodzin]]) przyjęła obywatelstwo niemieckie i wyjechała z siostrą do brata Wernera. Zamieszkały w Wipperfürth. Po 12 latach pracy w tamtejszym gimnazjum i śmierci siostry-inwalidki w 1969 przeszła na emeryturę. Przeniosła się do Bad Pyrmont, gdzie schorowana zmarła i pochowana została na tamtejszym cmentarzu. {{author:WP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | [[Category: | + | |
Aktualna wersja na dzień 07:52, 28 cze 2023
HILDEGARDA KUROWSKA (vel Kurowski, Kurtner) (4 XII 1905 Gdańsk – 18 IV 1991 Bad Pyrmont, Dolna Saksonia, Niemcy), nauczycielka, bibliotekarka. Córka kupca, właściciela sklepu z towarami kolonialnymi i palarni kawy, Antoniego (24 IX 1860 Ankemit, powiat sztumski – 20 IX 1937 Gdańsk) i Marii Klary z domu Danziger (19 III 1866 Gdańsk – 20 IX 1948 Gdańsk). W latach 1912–1925 uczennica gdańskiej Marienschule, gdzie zdała maturę. Od 1926 do 1930 studiowała w Technische Hochschule Danzig, uzyskała dyplom kandydata filozofii w zakresie matematyki, fizyki i przyrody. W 1932, po studiach podyplomowych na uniwersytecie w Monachium, zdała egzamin referendarza, w 1933 asesora. W latach 1933–1945 była nauczycielką w Elizabeth Mädchen Mittelschule (ul. Grodzka 20) i w prywatnym liceum dla dziewcząt Stephan-Waetzold-Lyzeum Höhere Lehranstalt für Mädchen, przy Taubenweg 3 (ul. Pniewskiego), którego dyrektorką była Gertruda Lehmann-Kinast. W 1940, pod groźbą utraty pracy, zmuszona została do zmiany nazwiska na Kurtner. 1 VII 1941 uzyskała uprawnienia nauczyciela gimnazjalnego.
W marcu 1945 zamieszkała z matką i siostrą Pauliną przy ul. Sobótki 24a. W tym samym miesiącu wywieziona została na roboty przymusowe do Grudziądza, od lipca do grudnia pracowała w gospodarstwie rolnym w podgrudziądzkich Plemiętach. Od początku 1946 do kwietnia 1947 utrzymywała się z korepetycji z matematyki, fizyki, języka angielskiego oraz z dorywczej pracy w zakładzie budowlanym „ELICOR” (Gdańsk-Wrzeszcz, al. Grunwaldzka 217). Od 15 V 1946 do 1957 pracowała na Politechnice Gdańskiej, gdzie pełniła funkcje: bibliotekarki w Czytelni Wydziału Elektrycznego, od października 1950 bibliotekarki naukowej w Bibliotece Centralnej, od 1 VIII 1953 kierowniczki biblioteki technicznej na Wydziale Elektrycznym, od 1 VII 1954 do 12 III 1957 kierowniczki biblioteki naukowej w Zakładzie Elektroenergetyki w Katedrze Elektroenergetyki na Wydziale Elektrycznym.
W 1947 wyrokiem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku powróciła do nazwiska Kurowska. 23 II 1949 uzyskała obywatelstwo polskie. 12 III 1957, na mocy porozumienia z rządem Niemieckiej Republiki Federalnej o łączeniu rodzin ( wyjazdy rodzimych gdańszczan w ramach akcji łączenia rodzin) przyjęła obywatelstwo niemieckie i wyjechała z siostrą do brata Wernera. Zamieszkały w Wipperfürth. Po 12 latach pracy w tamtejszym gimnazjum i śmierci siostry-inwalidki w 1969 przeszła na emeryturę. Przeniosła się do Bad Pyrmont, gdzie schorowana zmarła i pochowana została na tamtejszym cmentarzu.
