BONSTEDT ERNST EDUARD PAUL, dyrektor Conradinum
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Ernst_Eduard_Paul_Bonstedt.jpg|thumb|Ernst Eduard Paul Bonstedt]] | [[File:Ernst_Eduard_Paul_Bonstedt.jpg|thumb|Ernst Eduard Paul Bonstedt]] | ||
| − | '''ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT''' (28 X 1842 Bydgoszcz – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor [[CONRADINUM | Conradinum]]. Syn prawnika Friedricha Ferdinanda ( | + | '''ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT''' (28 X 1842 Bydgoszcz – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor [[CONRADINUM | Conradinum]]. Syn prawnika Friedricha Ferdinanda (1802 Prenzlau (Brandenburgia) – 1852) i Wilhelminy z domu Brachvogel (ur. 1807 Poznań). Pobierał nauki w gimnazjum w Bydgoszczy i Poznaniu, od 1861 studiował prawo i filologię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Bonn. Po doktoracie w 1868 i pedagogicznym egzaminie państwowym nauczyciel do 1873 w szkołach Gniezna, Raciborza i Frankfurtu nad Menem, następnie powiatowy inspektor szkolny w Pile. Między innymi opracował ''Plan nauczania dla jednoklasowych szkół powszechnych uczęszczanych przez młodzież polskojęzyczną''. <br/><br/> |
Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę 31 III 1910 pełnił funkcję dyrektora Conradinum, najpierw w Jankowie, od 1900 we Wrzeszczu przy Krusestraße 1/2 (ul. Piramowicza). Od 1875 czynił energiczne starania o przeniesienie szkoły z Jankowa do Gdańska, skutecznie zabiegał o darmowe przyznanie przez miasto odpowiedniej działki i o pomoc finansową państwa i miasta. W 1881–1900 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), zawiesił działalność po przeniesieniu szkoły Conradinum do Gdańska.<br/><br/> | Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę 31 III 1910 pełnił funkcję dyrektora Conradinum, najpierw w Jankowie, od 1900 we Wrzeszczu przy Krusestraße 1/2 (ul. Piramowicza). Od 1875 czynił energiczne starania o przeniesienie szkoły z Jankowa do Gdańska, skutecznie zabiegał o darmowe przyznanie przez miasto odpowiedniej działki i o pomoc finansową państwa i miasta. W 1881–1900 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), zawiesił działalność po przeniesieniu szkoły Conradinum do Gdańska.<br/><br/> | ||
Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi ''Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts'' (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).<br/><br/> | Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi ''Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts'' (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).<br/><br/> | ||
Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]] i złożone w Alei Zasłużonych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]] i złożone w Alei Zasłużonych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:02, 19 cze 2023
ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT (28 X 1842 Bydgoszcz – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor Conradinum. Syn prawnika Friedricha Ferdinanda (1802 Prenzlau (Brandenburgia) – 1852) i Wilhelminy z domu Brachvogel (ur. 1807 Poznań). Pobierał nauki w gimnazjum w Bydgoszczy i Poznaniu, od 1861 studiował prawo i filologię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Bonn. Po doktoracie w 1868 i pedagogicznym egzaminie państwowym nauczyciel do 1873 w szkołach Gniezna, Raciborza i Frankfurtu nad Menem, następnie powiatowy inspektor szkolny w Pile. Między innymi opracował Plan nauczania dla jednoklasowych szkół powszechnych uczęszczanych przez młodzież polskojęzyczną.
Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę 31 III 1910 pełnił funkcję dyrektora Conradinum, najpierw w Jankowie, od 1900 we Wrzeszczu przy Krusestraße 1/2 (ul. Piramowicza). Od 1875 czynił energiczne starania o przeniesienie szkoły z Jankowa do Gdańska, skutecznie zabiegał o darmowe przyznanie przez miasto odpowiedniej działki i o pomoc finansową państwa i miasta. W 1881–1900 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo), zawiesił działalność po przeniesieniu szkoły Conradinum do Gdańska.
Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).
Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na cmentarz Srebrzysko i złożone w Alei Zasłużonych.
