BERTLING KARL THEODOR, księgarz, wydawca
| Linia 6: | Linia 6: | ||
W 1884 na parterze kamienicy przy Jopengasse 10 (ul. Piwna), należącej do [[WEYKOPF CARL HEINRICH LUDWIG WILHELM, instrumentarz, fortepianmistrz | Carla Heinricha Weykopfa]], prowadził publiczną bibliotekę z czytelnią. Sprowadzał i sprzedawał wydawnictwa w wielu językach, w tym polonika. Jego katalogi księgarskie rozsyłane były po całej Europie. Wydawał głównie prace historyczne dotyczące dziejów Gdańska i Pomorza: Maxa Toeppena, [[DUISBURG FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von, pastor | Friedricha Duisburga]], [[HOBURG CARL WILHELM, oficer, historyk | Carla Wilhelma Hoburga]]. Drukował [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]]. Był inicjatorem i wydawcą albumu [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN, artysta plastyk | Juliusa Gottharda Gretha]] ''Danzigs alterthümliche Gebäude'' (1858).<br/><br/> | W 1884 na parterze kamienicy przy Jopengasse 10 (ul. Piwna), należącej do [[WEYKOPF CARL HEINRICH LUDWIG WILHELM, instrumentarz, fortepianmistrz | Carla Heinricha Weykopfa]], prowadził publiczną bibliotekę z czytelnią. Sprowadzał i sprzedawał wydawnictwa w wielu językach, w tym polonika. Jego katalogi księgarskie rozsyłane były po całej Europie. Wydawał głównie prace historyczne dotyczące dziejów Gdańska i Pomorza: Maxa Toeppena, [[DUISBURG FRIEDRICH KARL GOTTLIEB von, pastor | Friedricha Duisburga]], [[HOBURG CARL WILHELM, oficer, historyk | Carla Wilhelma Hoburga]]. Drukował [[ZEITSCHRIFT DES WESTPREUSSISCHEN GESCHICHTSVEREINS | „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”]]. Był inicjatorem i wydawcą albumu [[GRETH JULIUS GOTTHARD BENIAMIN, artysta plastyk | Juliusa Gottharda Gretha]] ''Danzigs alterthümliche Gebäude'' (1858).<br/><br/> | ||
| − | Po jego śmierci kierownictwo firmy przy Große Gerbergasse 2 (ul. Garbary) przejęła żona (ślub 24 XI 1850 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]) Albertina Barbara z domu Sack (zm. po 1897), następnie syn Anton (1861 – po 1942), wydawca i dziennikarz, od 1903 także jego rodzeństwo Elma i Theodor (urzędnik bankowy). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po jego śmierci kierownictwo firmy przy Große Gerbergasse 2 (ul. Garbary) przejęła żona (ślub 24 XI 1850 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Najświętszej Marii Panny]]) Albertina Barbara z domu Sack (zm. po 1897), następnie syn Anton (7 V 1861 Gdańsk – po 1942), w 1883 absolwent gdańskiego [[GIMNAZJUM KRÓLEWSKIE REALNE (Długie Ogrody) | Gimnazjum Królewskiego]], wydawca i dziennikarz, od 1903 także jego rodzeństwo Elma i Theodor (urzędnik bankowy). {{author:MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:02, 14 lut 2023
KARL THEODOR BERTLING (5 IX 1821 Królewiec (Königsberg) – 22 VI 1890 Gdańsk), księgarz, wydawca. Wnuk Carla Friedricha Theodora Bertlinga. Syn kupca Carla Jonathana Bertlinga. W Gdańsku od 1845, założył księgarnię nakładową i antykwariat, w 1847 przy Heilige-Geist-Gasse 113 (ul. św. Ducha), od 1854 przy Große Gerbergasse 2 (ul. Garbary), wynajmując parter w kamienicy należącej do Alberta Wilhelma Kafemanna, w 1878 nabywając od niego tą nieruchomość wraz z domem tylnym i oficyną przy Kleine Gerbergasse 12 (ul. Podgarbary). W latach 1864–1867 na potrzeby księgarni wynajmował także parter w kamienicy przy Große Gerbergasse 3 (ul. Garbary).
W 1884 na parterze kamienicy przy Jopengasse 10 (ul. Piwna), należącej do Carla Heinricha Weykopfa, prowadził publiczną bibliotekę z czytelnią. Sprowadzał i sprzedawał wydawnictwa w wielu językach, w tym polonika. Jego katalogi księgarskie rozsyłane były po całej Europie. Wydawał głównie prace historyczne dotyczące dziejów Gdańska i Pomorza: Maxa Toeppena, Friedricha Duisburga, Carla Wilhelma Hoburga. Drukował „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”. Był inicjatorem i wydawcą albumu Juliusa Gottharda Gretha Danzigs alterthümliche Gebäude (1858).
Po jego śmierci kierownictwo firmy przy Große Gerbergasse 2 (ul. Garbary) przejęła żona (ślub 24 XI 1850 w kościele Najświętszej Marii Panny) Albertina Barbara z domu Sack (zm. po 1897), następnie syn Anton (7 V 1861 Gdańsk – po 1942), w 1883 absolwent gdańskiego Gimnazjum Królewskiego, wydawca i dziennikarz, od 1903 także jego rodzeństwo Elma i Theodor (urzędnik bankowy).
