DEVRIENT CARL FELIX, właściciel stoczni, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CARL FELIX DEVRIENT''' (29 I 1826 Berlin – 16 IX 1907 Drezno), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Eduarda (z rodziny zasłużonej dla historii niemieckiego teatru w XIX wieku), aktora, dramatopisarza i dyrektora teatru w Karlsruhe i Theresy z domu Schlesinger. Brat Ottona ( | + | '''CARL FELIX DEVRIENT''' (29 I 1826 Berlin – 16 IX 1907 Drezno), przedsiębiorca, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn Philippa Eduarda (11 VIII 1801 – 4 X 1877; z rodziny zasłużonej dla historii niemieckiego teatru w XIX wieku), barytona, librecisty, aktora, dramatopisarza i dyrektora teatru w Karlsruhe i Theresy z domu Schlesinger. Brat Ottona (3 X 1838 Berlin – 23 VI 1894 Szczecin), dramatopisarza, dyrektor teatru w Karlsruhe. Bratanek Karla Augusta (1797–1872), także aktora, męża śpiewaczki operowej Wilhelminy Schröder–Devrient (1804–1860). Stryjeczny wnuk aktora Ludwiga Devrienta (1784–1832), Ludwiga Devrienta, występującego także na scenie gdańskiego [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]]. <br/><br/> |
| − | + | Zapewne ukończył Królewski Instytut Przemysłowy w Berlinie, praktykę w zakresie budownictwa okrętowego odbył w Anglii. W 1850 pracował w dowództwie pruskiej marynarki wojennej, na której potrzeby opracowano projekty dwóch okrętów (jeden skierowany do realizacji). W Gdańsku od 1851, pracował w warsztatach stoczni wojennej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]). Współpracował tam z [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johannem Wilhelmem Klawitterem]] przy budowie parowo-żaglowej korwety [[DANZIG, korweta (1850) | „Danzig”]] dla pruskiej marynarki, w 1852 żaglowego szkunera „Hela” (wodowanie 18 X 1853, użytkowany przez marynarkę wojenną do 1872). Po rezygnacji z pracy w stoczni wojennej, 1 IV 1856 wspólnie z kupcem Carlem Emilem Keierem założył na [[POLSKI HAK | Polskim Haku]] przedsiębiorstwo budowy statków ([[STOCZNIA DEVRIENTA | Stocznia Devrienta]]). Z powodu trudności finansowych (efekt pożaru stoczni w 1883), w kwietniu 1890 sprzedał stocznię i mimo propozycji od nowych właścicieli, aby został w niej dyrektorem, 28 XI 1890 wyjechał do Budapesztu, gdzie w marcu 1891 dołączyła do niego żona i dzieci.<br/><br/> | |
| − | W Gdańsku od 1851, pracował w warsztatach stoczni wojennej ([[STOCZNIA KRÓLEWSKA | Stocznia Królewska]]). Współpracował tam z [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny | Johannem Wilhelmem Klawitterem]] przy budowie parowo-żaglowej korwety [[DANZIG, korweta (1850) | „Danzig”]] dla pruskiej marynarki, w 1852 żaglowego szkunera „Hela” (wodowanie 18 X 1853, użytkowany przez marynarkę wojenną do 1872). Po rezygnacji z pracy w stoczni wojennej, 1 IV 1856 wspólnie z kupcem Carlem Emilem Keierem założył na [[POLSKI HAK | Polskim Haku]] przedsiębiorstwo budowy statków ([[STOCZNIA DEVRIENTA | Stocznia Devrienta]]). Z powodu trudności finansowych (efekt pożaru stoczni w 1883), w kwietniu 1890 sprzedał stocznię i mimo propozycji od nowych właścicieli, aby został w niej dyrektorem, 28 XI 1890 wyjechał do Budapesztu, gdzie w marcu 1891 dołączyła do niego żona i dzieci.<br/><br/> | + | |
W latach 1863–1868 i 1879–1881 członek gdańskiej Rady Miejskiej, od 1861 loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], związku mistrzów budowy okrętów. Żonaty z Elise z domu Wagner, miał z nią ośmioro dzieci, które po dojściu do pełnoletności opuściły Gdańsk. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W latach 1863–1868 i 1879–1881 członek gdańskiej Rady Miejskiej, od 1861 loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]), [[KORPORACJA KUPCÓW GDAŃSKICH | Korporacji Kupców]], związku mistrzów budowy okrętów. Żonaty z Elise z domu Wagner, miał z nią ośmioro dzieci, które po dojściu do pełnoletności opuściły Gdańsk. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:26, 9 lut 2023
CARL FELIX DEVRIENT (29 I 1826 Berlin – 16 IX 1907 Drezno), przedsiębiorca, radny Gdańska. Syn Philippa Eduarda (11 VIII 1801 – 4 X 1877; z rodziny zasłużonej dla historii niemieckiego teatru w XIX wieku), barytona, librecisty, aktora, dramatopisarza i dyrektora teatru w Karlsruhe i Theresy z domu Schlesinger. Brat Ottona (3 X 1838 Berlin – 23 VI 1894 Szczecin), dramatopisarza, dyrektor teatru w Karlsruhe. Bratanek Karla Augusta (1797–1872), także aktora, męża śpiewaczki operowej Wilhelminy Schröder–Devrient (1804–1860). Stryjeczny wnuk aktora Ludwiga Devrienta (1784–1832), Ludwiga Devrienta, występującego także na scenie gdańskiego Teatru Miejskiego.
Zapewne ukończył Królewski Instytut Przemysłowy w Berlinie, praktykę w zakresie budownictwa okrętowego odbył w Anglii. W 1850 pracował w dowództwie pruskiej marynarki wojennej, na której potrzeby opracowano projekty dwóch okrętów (jeden skierowany do realizacji). W Gdańsku od 1851, pracował w warsztatach stoczni wojennej ( Stocznia Królewska). Współpracował tam z Johannem Wilhelmem Klawitterem przy budowie parowo-żaglowej korwety „Danzig” dla pruskiej marynarki, w 1852 żaglowego szkunera „Hela” (wodowanie 18 X 1853, użytkowany przez marynarkę wojenną do 1872). Po rezygnacji z pracy w stoczni wojennej, 1 IV 1856 wspólnie z kupcem Carlem Emilem Keierem założył na Polskim Haku przedsiębiorstwo budowy statków ( Stocznia Devrienta). Z powodu trudności finansowych (efekt pożaru stoczni w 1883), w kwietniu 1890 sprzedał stocznię i mimo propozycji od nowych właścicieli, aby został w niej dyrektorem, 28 XI 1890 wyjechał do Budapesztu, gdzie w marcu 1891 dołączyła do niego żona i dzieci.
W latach 1863–1868 i 1879–1881 członek gdańskiej Rady Miejskiej, od 1861 loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), Korporacji Kupców, związku mistrzów budowy okrętów. Żonaty z Elise z domu Wagner, miał z nią ośmioro dzieci, które po dojściu do pełnoletności opuściły Gdańsk.
