KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:KOŚCIÓL_ŚW._MAKSYMILIANA_KOLBE_Suchanino.JPG|thumb|Kościół św. Maksymiliana Kolbe]] | [[File:KOŚCIÓL_ŚW._MAKSYMILIANA_KOLBE_Suchanino.JPG|thumb|Kościół św. Maksymiliana Kolbe]] | ||
| − | '''KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE''', [[SUCHANINO | Suchanino]], ul. Otwarta 1. W 1966 | + | '''KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE''', [[SUCHANINO | Suchanino]], ul. Otwarta 1. W 1966 powstała drewniana kaplica, poświęcona w grudniu 1970. Parafię utworzono w 1982, wydzielając z obszaru sąsiedniej przy [[KOŚCIÓŁ BOŻEGO CIAŁA (Piecki) | kościele Bożego Ciała]]. W 1986 rozpoczęto budowę docelowego kompleksu parafialnego według projektu Lecha Zaleskiego, uzupełnionego przez inż. arch. Wojciecha Wykę. W 1990 oddano do użytku kaplicę i dom katechetyczny (w części północno-zachodniej), 7 XII 1990 dekretem [[GOCŁOWSKI TADEUSZ, arcybiskup gdański | bp. Tadeusza Gocłowskiego]] uregulowano granice parafii, 28 XI 1992 poświęcono kościół dolny. W latach 1995–2002 wybudowano i wyposażono kościół górny z dzwonnicą. Świątynię konsekrował 17 X 2002 abp Tadeusz Gocłowski.<br/><br/> |
| − | Funkcję reprezentacyjnej świątyni pełni kościół górny, o nawie równoramiennego trójkąta z bokami zbiegającymi się w prezbiterium. Ołtarz w kształcie wielkiego, tzw. franciszkańskiego krzyża, ściana ołtarzowa pokryta mozaiką z dwoma dekorami o treści eucharystycznej. W ścianie bocznej od zachodu figury z drzewa lipowego św. Wojciecha oraz patrona, św. Maksymiliana, obie autorstwa [[SAMP WAWRZYNIEC, artysta rzeźbiarz | Wawrzyńca Sampa]]. Naprzeciwko prezbiterium chór. Całość wieńczy strzelisty dach pokryty miedzianą blachą w czterech, coraz wyżej wznoszących się sekwencjach, alegorycznie przypominający ziemskie pielgrzymowanie do nieba. Nad głównym wejściem od południa wieża dzwonnicy, z czterema konsekrowanymi w | + | Funkcję reprezentacyjnej świątyni pełni kościół górny, o nawie równoramiennego trójkąta z bokami zbiegającymi się w prezbiterium. Ołtarz w kształcie wielkiego, tzw. franciszkańskiego krzyża, ściana ołtarzowa pokryta mozaiką z dwoma dekorami o treści eucharystycznej. W ścianie bocznej od zachodu figury z drzewa lipowego św. Wojciecha oraz patrona, św. Maksymiliana, obie autorstwa [[SAMP WAWRZYNIEC, artysta rzeźbiarz | Wawrzyńca Sampa]]. Naprzeciwko prezbiterium chór. Całość wieńczy strzelisty dach pokryty miedzianą blachą w czterech, coraz wyżej wznoszących się sekwencjach, alegorycznie przypominający ziemskie pielgrzymowanie do nieba. Nad głównym wejściem od południa wieża dzwonnicy, z czterema konsekrowanymi w 2000 dzwonami.<br/><br/> |
Do kościoła przylega dom katechetyczny z plebanią, miejsce działalności wielu instytucji i organizacji kościelnych. {{author: SK}} <br /><br /> | Do kościoła przylega dom katechetyczny z plebanią, miejsce działalności wielu instytucji i organizacji kościelnych. {{author: SK}} <br /><br /> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Aktualna wersja na dzień 19:41, 6 sty 2023
KOŚCIÓŁ ŚW. MAKSYMILIANA KOLBE, Suchanino, ul. Otwarta 1. W 1966 powstała drewniana kaplica, poświęcona w grudniu 1970. Parafię utworzono w 1982, wydzielając z obszaru sąsiedniej przy kościele Bożego Ciała. W 1986 rozpoczęto budowę docelowego kompleksu parafialnego według projektu Lecha Zaleskiego, uzupełnionego przez inż. arch. Wojciecha Wykę. W 1990 oddano do użytku kaplicę i dom katechetyczny (w części północno-zachodniej), 7 XII 1990 dekretem bp. Tadeusza Gocłowskiego uregulowano granice parafii, 28 XI 1992 poświęcono kościół dolny. W latach 1995–2002 wybudowano i wyposażono kościół górny z dzwonnicą. Świątynię konsekrował 17 X 2002 abp Tadeusz Gocłowski.
Funkcję reprezentacyjnej świątyni pełni kościół górny, o nawie równoramiennego trójkąta z bokami zbiegającymi się w prezbiterium. Ołtarz w kształcie wielkiego, tzw. franciszkańskiego krzyża, ściana ołtarzowa pokryta mozaiką z dwoma dekorami o treści eucharystycznej. W ścianie bocznej od zachodu figury z drzewa lipowego św. Wojciecha oraz patrona, św. Maksymiliana, obie autorstwa Wawrzyńca Sampa. Naprzeciwko prezbiterium chór. Całość wieńczy strzelisty dach pokryty miedzianą blachą w czterech, coraz wyżej wznoszących się sekwencjach, alegorycznie przypominający ziemskie pielgrzymowanie do nieba. Nad głównym wejściem od południa wieża dzwonnicy, z czterema konsekrowanymi w 2000 dzwonami.
Do kościoła przylega dom katechetyczny z plebanią, miejsce działalności wielu instytucji i organizacji kościelnych.
| 3 II 1982 – 14 XII 1985 | ks. Herbert Scharmach |
| 1 II 1986 – | ks. Piotr Toczek |
