KULCZYCKI TADEUSZ, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Tadeusz Kulczycki w pierwszym rzędzie od góry, pierwszy z lewej]] | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Tadeusz Kulczycki w pierwszym rzędzie od góry, pierwszy z lewej]] | ||
| − | '''TADEUSZ HENRYK KULCZYCKI''' (21 X 1906 Stanisławów – 1939), nauczyciel [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]] w Gdańsku. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum, studiował na uniwersytecie we Lwowie, doktor filozofii w zakresie filologii polskiej. W roku szkolnym 1931/1932 uczył w ukraińskim Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Józefa Makoweja w Jaworowie (obwód lwowski), następnie w Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie. Był podporucznikiem rezerwy. <br/><br/> | + | '''TADEUSZ HENRYK KULCZYCKI''' (21 X 1906 Stanisławów – 1939), nauczyciel [[GIMNAZJUM POLSKIE | Gimnazjum Polskiego]] w Gdańsku. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum, członek Pierwszej Tarnopolskiej Drużyny Harcerzy im. Józefa Piłsudskiego, studiował na uniwersytecie we Lwowie, doktor filozofii w zakresie filologii polskiej. W roku szkolnym 1931/1932 uczył w ukraińskim Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Józefa Makoweja w Jaworowie (obwód lwowski), następnie w Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie. Był podporucznikiem rezerwy. <br/><br/> |
Urlopowany z gimnazjum warszawskiego, od 1 XI 1933 pracował w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, uczył języka polskiego i historii. Od 15 XI 1933 był opiekunem biblioteki. Od 1935 podharcmistrz, instruktor gdańskiej Komendy Chorągwi Harcerzy i komendant Gimnazjalnego Hufca ZHP, członek Sądu Koleżeńskiego Okręgu Gdańskiego ZHP. Był kierownikiem kursów języka polskiego w [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]]. W Gimnazjum Polskim prowadził tajne przysposobienie wojskowe (PW), szkolił harcerskie grupy dywersyjne z zakresu małego sabotażu, był jednym z dwóch pierwszych dowódców tzw. „trójek” harcerskich, wyznaczonym przez komendanta Pogotowia Wojennego Harcerzy w Gdańsku [[ŻAWROCKI OSKAR, pedagog, działacz harcerski i społeczny | Oskara Żawrockiego]]. Pod koniec sierpnia 1939 otrzymał rozkaz mobilizacyjny i wyjechał z Gdańska, dalsze losy nieznane. Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej [[POMNIK NAUCZYCIELI POLSKICH II WMG |polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej]] (przy ul. Wałowej 21). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | Urlopowany z gimnazjum warszawskiego, od 1 XI 1933 pracował w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, uczył języka polskiego i historii. Od 15 XI 1933 był opiekunem biblioteki. Od 1935 podharcmistrz, instruktor gdańskiej Komendy Chorągwi Harcerzy i komendant Gimnazjalnego Hufca ZHP, członek Sądu Koleżeńskiego Okręgu Gdańskiego ZHP. Był kierownikiem kursów języka polskiego w [[ZWIĄZEK POLAKÓW W WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku]]. W Gimnazjum Polskim prowadził tajne przysposobienie wojskowe (PW), szkolił harcerskie grupy dywersyjne z zakresu małego sabotażu, był jednym z dwóch pierwszych dowódców tzw. „trójek” harcerskich, wyznaczonym przez komendanta Pogotowia Wojennego Harcerzy w Gdańsku [[ŻAWROCKI OSKAR, pedagog, działacz harcerski i społeczny | Oskara Żawrockiego]]. Pod koniec sierpnia 1939 otrzymał rozkaz mobilizacyjny i wyjechał z Gdańska, dalsze losy nieznane. Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej [[POMNIK NAUCZYCIELI POLSKICH II WMG |polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej]] (przy ul. Wałowej 21). {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:50, 5 sty 2023
TADEUSZ HENRYK KULCZYCKI (21 X 1906 Stanisławów – 1939), nauczyciel Gimnazjum Polskiego w Gdańsku. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum, członek Pierwszej Tarnopolskiej Drużyny Harcerzy im. Józefa Piłsudskiego, studiował na uniwersytecie we Lwowie, doktor filozofii w zakresie filologii polskiej. W roku szkolnym 1931/1932 uczył w ukraińskim Prywatnym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Józefa Makoweja w Jaworowie (obwód lwowski), następnie w Gimnazjum im. Tadeusza Rejtana w Warszawie. Był podporucznikiem rezerwy.
Urlopowany z gimnazjum warszawskiego, od 1 XI 1933 pracował w Gimnazjum Polskim w Gdańsku, uczył języka polskiego i historii. Od 15 XI 1933 był opiekunem biblioteki. Od 1935 podharcmistrz, instruktor gdańskiej Komendy Chorągwi Harcerzy i komendant Gimnazjalnego Hufca ZHP, członek Sądu Koleżeńskiego Okręgu Gdańskiego ZHP. Był kierownikiem kursów języka polskiego w Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. W Gimnazjum Polskim prowadził tajne przysposobienie wojskowe (PW), szkolił harcerskie grupy dywersyjne z zakresu małego sabotażu, był jednym z dwóch pierwszych dowódców tzw. „trójek” harcerskich, wyznaczonym przez komendanta Pogotowia Wojennego Harcerzy w Gdańsku Oskara Żawrockiego. Pod koniec sierpnia 1939 otrzymał rozkaz mobilizacyjny i wyjechał z Gdańska, dalsze losy nieznane. Jego nazwisko widnieje na tablicy pamiątkowej polskich nauczycieli z Wolnego Miasta Gdańska zamordowanych i zmarłych podczas II wojny światowej (przy ul. Wałowej 21).
Bibliografia:
Sprawozdanie Dyrektora Gimnazjum Polskiego w Gdańsku za rok szkolny 1932/1933, Gdańsk 1933.
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 168-169.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 265, 309.
