LAUER WIESŁAW, ksiądz, redaktor
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Wiesław_Lauer.jpg|thumb|Ksiądz Wiesław Lauer]] | [[File:Wiesław_Lauer.jpg|thumb|Ksiądz Wiesław Lauer]] | ||
| − | '''WIESŁAW ZYGMUNT LAUER''' (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. Najmłodszy z pięciorga dzieci nauczyciela szkół podstawowych Leopolda (zm. 1935) i Julii. Na początku 1940 wysiedlony został z rodziną do Chełma, skąd matka z córką wyjechały do Warszawy, pozostawiając go pod opieką dalszych krewnych. W Warszawie matka była łączniczką Armii Krajowej, zginęła w 1943 na Pawiaku. Od 1944 wraz z braćmi przebywał w ochronce prowadzonej przez siostry zakonne, w 1946 w państwowym Domu Dziecka w Toszku (pow. Gliwice). W 1947 zamieszkał u babci w Gdańsku, w 1948 ukończył szkołę podstawową na [[SIEDLCE | Siedlcach]], w 1952 [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, VIII | VIII Liceum Ogólnokształcące]]. W latach 1952–1957 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako kandydat diecezji gdańskiej, skierowany przez pełniącego obowiązki ordynariusza [[CYMANOWSKI JAN | ks. Jana Cymanowskiego]]. <br/><br/> | + | '''WIESŁAW ZYGMUNT LAUER''' (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. Najmłodszy z pięciorga dzieci nauczyciela szkół podstawowych Leopolda (zm. 1935) i Julii. Na początku 1940 wysiedlony został z rodziną do Chełma, skąd matka z córką wyjechały do Warszawy, pozostawiając go pod opieką dalszych krewnych. W Warszawie matka była łączniczką Armii Krajowej, zginęła w 1943 na Pawiaku. Od 1944 wraz z braćmi przebywał w ochronce prowadzonej przez siostry zakonne, w 1946 w państwowym Domu Dziecka w Toszku (pow. Gliwice). W 1947 zamieszkał u babci w Gdańsku, w 1948 ukończył szkołę podstawową na [[SIEDLCE | Siedlcach]], w 1952 [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, VIII | VIII Liceum Ogólnokształcące]]. W latach 1952–1957 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako kandydat diecezji gdańskiej, skierowany przez pełniącego obowiązki ordynariusza [[CYMANOWSKI JAN, ksiądz, administrator diecezji gdańskiej | ks. Jana Cymanowskiego]]. <br/><br/> |
Święcenia diakonatu przyjął 23 VI 1957, kapłańskie 14 VII 1957 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie. Od 1 VIII 1957 do 30 VII 1959 wikariusz w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), od 1 VIII 1959 do 31 VIII 1960 wikariusz parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie, od 1 IX 1960 do 31 XII 1962 wikariusz w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach.<br/><br/> | Święcenia diakonatu przyjął 23 VI 1957, kapłańskie 14 VII 1957 w [[KOŚCIÓŁ TRÓJCY ŚWIĘTEJ | kościele (katedrze) Trójcy Świętej]] w Oliwie. Od 1 VIII 1957 do 30 VII 1959 wikariusz w gdańskim [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (NMP), od 1 VIII 1959 do 31 VIII 1960 wikariusz parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie, od 1 IX 1960 do 31 XII 1962 wikariusz w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach.<br/><br/> | ||
| − | Skierowany przez [[NOWICKI EDMUND | bp. Edmunda Nowickiego]] na studia do Rzymu, wobec braku zgody władz na wyjazd, od 1 I 1963 studiował na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie (KUL). Studia ukończył licencjatem z teologii w czerwcu 1964. Po cofnięciu przez władze zakazu wyjazdu od października 1964 do 1968 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, tytuł magistra teologii uzyskał w 1968 na Wydziale Teologii KUL-u, w 1968–1969 w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, doktor biblista. Od 28 VI 1971 do 1 VI 2006 wykładowca w [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskim Seminarium Duchownym]]. Od 1 VI 1975 do 21 II 2018 cenzor ksiąg religijnych diecezji gdańskiej. <br/><br/> | + | Skierowany przez [[NOWICKI EDMUND, biskup gdański | bp. Edmunda Nowickiego]] na studia do Rzymu, wobec braku zgody władz na wyjazd, od 1 I 1963 studiował na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie (KUL). Studia ukończył licencjatem z teologii w czerwcu 1964. Po cofnięciu przez władze zakazu wyjazdu od października 1964 do 1968 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, tytuł magistra teologii uzyskał w 1968 na Wydziale Teologii KUL-u, w 1968–1969 w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, doktor biblista. Od 28 VI 1971 do 1 VI 2006 wykładowca w [[GDAŃSKIE SEMINARIUM DUCHOWNE | Gdańskim Seminarium Duchownym]]. Od 1 VI 1975 do 21 II 2018 cenzor ksiąg religijnych diecezji gdańskiej. <br/><br/> |
Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – 31 VII 1974), kanclerz (30 IV 1977 – 15 I 1991), kanonik gremialny w Kapitule | Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – 31 VII 1974), kanclerz (30 IV 1977 – 15 I 1991), kanonik gremialny w Kapitule | ||
| − | Katedralnej Gdańskiej (17 IX 1978 – 17 IX 1992), od 17 IX 1992 prałat Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej, od 21 V 1988 jej prałat honorowy (jako kustosz). Od 20 II 1993 Protonotariusz Apostolski (infułat), delegat Ordynariusza w Radzie do spraw Ekonomicznych (1 VI 1992 – 2 IV 2008), członek Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej (od 7 XII 1990 do 27 II 2011, od 12 I 1991 jej sekretarz), członek Kolegium Konsultorów (7 XII 1990 – 27 II 2011). 15 I 1991, w związku z przewlekłą chorobą dotychczasowego wikariusza generalnego, ks. [[POLZIN FRANCISZEK BERNARD | Franciszka Bernarda Polzina]], odwołany z funkcji kanclerza i mianowany w jego miejsce (funkcję pełnił do 4 V 2008). Od 20 II 1995 członek Archidiecezjalnej Komisji do Spraw Sztuki Sakralnej i Budownictwa Kościelnego. Od 9 II 2001 członek Rady Duszpasterskiej. Członek Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001). W 2006 kapelan Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.<br/><br/> | + | Katedralnej Gdańskiej (17 IX 1978 – 17 IX 1992), od 17 IX 1992 prałat Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej, od 21 V 1988 jej prałat honorowy (jako kustosz). Od 20 II 1993 Protonotariusz Apostolski (infułat), delegat Ordynariusza w Radzie do spraw Ekonomicznych (1 VI 1992 – 2 IV 2008), członek Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej (od 7 XII 1990 do 27 II 2011, od 12 I 1991 jej sekretarz), członek Kolegium Konsultorów (7 XII 1990 – 27 II 2011). 15 I 1991, w związku z przewlekłą chorobą dotychczasowego wikariusza generalnego, ks. [[POLZIN FRANCISZEK BERNARD, wikariusz generalny diecezji gdańskiej | Franciszka Bernarda Polzina]], odwołany z funkcji kanclerza i mianowany w jego miejsce (funkcję pełnił do 4 V 2008). Od 20 II 1995 członek Archidiecezjalnej Komisji do Spraw Sztuki Sakralnej i Budownictwa Kościelnego. Od 9 II 2001 członek Rady Duszpasterskiej. Członek Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001). W 2006 kapelan Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.<br/><br/> |
Od 17 X 1983 do 30 I 2004 redaktor naczelny gdańskiego dwutygodnika katolickiego [[GWIAZDA MORZA, pismo | „Gwiazda Morza”]]. Współzałożyciel ukonstytuowanego w listopadzie 1988 Obywatelskiego Komitetu na Rzecz Utworzenia Katolickiej Wytwórni Filmowej, którego cele przejął Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskich "Video" ([[VIDEO STUDIO GDAŃSK | Video Studio Gdańsk]]). Od 14 II 1992 do 1996 prezydent Rady Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. W 2004 – 2009 członek Rady Kuratorów Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do Niepodległości". Autor artykułów o tematyce teologicznej, biblijnej, hagiograficznej, historycznej, między innymi: ''Warunki społeczne Judajczyków deportowanych do Babilonu w świetle tekstów biblijnych i pozabiblijnych'' (1973), ''„Sitz im Leben” zakazu wróżb kapłańskich'' (1976) oraz artykułów redakcyjnych w „Gwieździe Morza”. Publikacje naukowe zamieszcza na łamach „Studiów Gdańskich” i w [[MIESIĘCZNIK DIECEZJALNY GDAŃSKI | „Miesięczniku Diecezjalnym Gdańskim”]].<br/><br/> | Od 17 X 1983 do 30 I 2004 redaktor naczelny gdańskiego dwutygodnika katolickiego [[GWIAZDA MORZA, pismo | „Gwiazda Morza”]]. Współzałożyciel ukonstytuowanego w listopadzie 1988 Obywatelskiego Komitetu na Rzecz Utworzenia Katolickiej Wytwórni Filmowej, którego cele przejął Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskich "Video" ([[VIDEO STUDIO GDAŃSK | Video Studio Gdańsk]]). Od 14 II 1992 do 1996 prezydent Rady Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. W 2004 – 2009 członek Rady Kuratorów Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do Niepodległości". Autor artykułów o tematyce teologicznej, biblijnej, hagiograficznej, historycznej, między innymi: ''Warunki społeczne Judajczyków deportowanych do Babilonu w świetle tekstów biblijnych i pozabiblijnych'' (1973), ''„Sitz im Leben” zakazu wróżb kapłańskich'' (1976) oraz artykułów redakcyjnych w „Gwieździe Morza”. Publikacje naukowe zamieszcza na łamach „Studiów Gdańskich” i w [[MIESIĘCZNIK DIECEZJALNY GDAŃSKI | „Miesięczniku Diecezjalnym Gdańskim”]].<br/><br/> | ||
Pełniąc rozliczne funkcje kurialne, od 4 II 1971 do 30 XI 1987 rezydował na plebanii [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku, wspierając posługą liturgiczną jego kapłanów. W czasie odprawianej 3 V 1982 mszy za Ojczyznę i towarzyszących jej na zewnątrz zamieszek funkcjonariusze ZOMO przez otwarte drzwi kościoła wystrzelili w jego kierunku z rakietnicy. Pocisk przeleciał tuż nad jego głową i wypalił otwór we fladze narodowej, wiszącej przy obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej w Kaplicy Ferberów; flaga znajduje się w skarbcu kościoła.<br/><br/> | Pełniąc rozliczne funkcje kurialne, od 4 II 1971 do 30 XI 1987 rezydował na plebanii [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku, wspierając posługą liturgiczną jego kapłanów. W czasie odprawianej 3 V 1982 mszy za Ojczyznę i towarzyszących jej na zewnątrz zamieszek funkcjonariusze ZOMO przez otwarte drzwi kościoła wystrzelili w jego kierunku z rakietnicy. Pocisk przeleciał tuż nad jego głową i wypalił otwór we fladze narodowej, wiszącej przy obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej w Kaplicy Ferberów; flaga znajduje się w skarbcu kościoła.<br/><br/> | ||
W związku z przeniesieniem siedziby redakcji „Gwiazdy Morza”, od 1 XII 1987 rezydent w parafii św. Bernarda w Sopocie, od 1 V 2008 emeryt, 1 VII 2013 skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii kościoła (archikatedry) Św. Trójcy w Oliwie. W 1991 wyróżniony nagrodą prezydenta miasta Sopotu, w 2001 nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska i Wojewody Pomorskiego "Sint Sua Praemia Laudi", w 2006 srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W latach 1974–1990 w ewidencji gdańskiej [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Służby Bezpieczeństwa]] wymieniany jako TW „Szeik”. {{author: JRD}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W związku z przeniesieniem siedziby redakcji „Gwiazdy Morza”, od 1 XII 1987 rezydent w parafii św. Bernarda w Sopocie, od 1 V 2008 emeryt, 1 VII 2013 skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii kościoła (archikatedry) Św. Trójcy w Oliwie. W 1991 wyróżniony nagrodą prezydenta miasta Sopotu, w 2001 nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska i Wojewody Pomorskiego "Sint Sua Praemia Laudi", w 2006 srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W latach 1974–1990 w ewidencji gdańskiej [[URZĄD BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO I SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA | Służby Bezpieczeństwa]] wymieniany jako TW „Szeik”. {{author: JRD}} {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:58, 7 gru 2022
WIESŁAW ZYGMUNT LAUER (ur. 31 III 1934 Toruń), ksiądz infułat, redaktor. Najmłodszy z pięciorga dzieci nauczyciela szkół podstawowych Leopolda (zm. 1935) i Julii. Na początku 1940 wysiedlony został z rodziną do Chełma, skąd matka z córką wyjechały do Warszawy, pozostawiając go pod opieką dalszych krewnych. W Warszawie matka była łączniczką Armii Krajowej, zginęła w 1943 na Pawiaku. Od 1944 wraz z braćmi przebywał w ochronce prowadzonej przez siostry zakonne, w 1946 w państwowym Domu Dziecka w Toszku (pow. Gliwice). W 1947 zamieszkał u babci w Gdańsku, w 1948 ukończył szkołę podstawową na Siedlcach, w 1952 VIII Liceum Ogólnokształcące. W latach 1952–1957 studiował w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku jako kandydat diecezji gdańskiej, skierowany przez pełniącego obowiązki ordynariusza ks. Jana Cymanowskiego.
Święcenia diakonatu przyjął 23 VI 1957, kapłańskie 14 VII 1957 w kościele (katedrze) Trójcy Świętej w Oliwie. Od 1 VIII 1957 do 30 VII 1959 wikariusz w gdańskim kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (NMP), od 1 VIII 1959 do 31 VIII 1960 wikariusz parafii św. Mateusza Apostoła w Nowym Stawie, od 1 IX 1960 do 31 XII 1962 wikariusz w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach.
Skierowany przez bp. Edmunda Nowickiego na studia do Rzymu, wobec braku zgody władz na wyjazd, od 1 I 1963 studiował na Katolickim Uniwersytecie w Lublinie (KUL). Studia ukończył licencjatem z teologii w czerwcu 1964. Po cofnięciu przez władze zakazu wyjazdu od października 1964 do 1968 studiował w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, tytuł magistra teologii uzyskał w 1968 na Wydziale Teologii KUL-u, w 1968–1969 w Studium Biblicum Franciscanum w Jerozolimie, doktor biblista. Od 28 VI 1971 do 1 VI 2006 wykładowca w Gdańskim Seminarium Duchownym. Od 1 VI 1975 do 21 II 2018 cenzor ksiąg religijnych diecezji gdańskiej.
Wicekanclerz Kurii Biskupiej (1 I 1971 – 31 VII 1974), kanclerz (30 IV 1977 – 15 I 1991), kanonik gremialny w Kapitule
Katedralnej Gdańskiej (17 IX 1978 – 17 IX 1992), od 17 IX 1992 prałat Kapituły Archikatedralnej Gdańskiej, od 21 V 1988 jej prałat honorowy (jako kustosz). Od 20 II 1993 Protonotariusz Apostolski (infułat), delegat Ordynariusza w Radzie do spraw Ekonomicznych (1 VI 1992 – 2 IV 2008), członek Archidiecezjalnej Rady Kapłańskiej (od 7 XII 1990 do 27 II 2011, od 12 I 1991 jej sekretarz), członek Kolegium Konsultorów (7 XII 1990 – 27 II 2011). 15 I 1991, w związku z przewlekłą chorobą dotychczasowego wikariusza generalnego, ks. Franciszka Bernarda Polzina, odwołany z funkcji kanclerza i mianowany w jego miejsce (funkcję pełnił do 4 V 2008). Od 20 II 1995 członek Archidiecezjalnej Komisji do Spraw Sztuki Sakralnej i Budownictwa Kościelnego. Od 9 II 2001 członek Rady Duszpasterskiej. Członek Komisji Głównej III Synodu Gdańskiego (2001). W 2006 kapelan Koła Światowego Związku Żołnierzy AK w Sopocie.
Od 17 X 1983 do 30 I 2004 redaktor naczelny gdańskiego dwutygodnika katolickiego „Gwiazda Morza”. Współzałożyciel ukonstytuowanego w listopadzie 1988 Obywatelskiego Komitetu na Rzecz Utworzenia Katolickiej Wytwórni Filmowej, którego cele przejął Dział Dokumentacji Diecezjalnej i Pomocy Duszpasterskich "Video" ( Video Studio Gdańsk). Od 14 II 1992 do 1996 prezydent Rady Fundacji Filmów i Programów Katolickich Video Studio Gdańsk. W 2004 – 2009 członek Rady Kuratorów Fundacji Archiwum Filmowe "Drogi do Niepodległości". Autor artykułów o tematyce teologicznej, biblijnej, hagiograficznej, historycznej, między innymi: Warunki społeczne Judajczyków deportowanych do Babilonu w świetle tekstów biblijnych i pozabiblijnych (1973), „Sitz im Leben” zakazu wróżb kapłańskich (1976) oraz artykułów redakcyjnych w „Gwieździe Morza”. Publikacje naukowe zamieszcza na łamach „Studiów Gdańskich” i w „Miesięczniku Diecezjalnym Gdańskim”.
Pełniąc rozliczne funkcje kurialne, od 4 II 1971 do 30 XI 1987 rezydował na plebanii kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Gdańsku, wspierając posługą liturgiczną jego kapłanów. W czasie odprawianej 3 V 1982 mszy za Ojczyznę i towarzyszących jej na zewnątrz zamieszek funkcjonariusze ZOMO przez otwarte drzwi kościoła wystrzelili w jego kierunku z rakietnicy. Pocisk przeleciał tuż nad jego głową i wypalił otwór we fladze narodowej, wiszącej przy obrazie Matki Boskiej Częstochowskiej w Kaplicy Ferberów; flaga znajduje się w skarbcu kościoła.
W związku z przeniesieniem siedziby redakcji „Gwiazdy Morza”, od 1 XII 1987 rezydent w parafii św. Bernarda w Sopocie, od 1 V 2008 emeryt, 1 VII 2013 skierowany do pomocy duszpasterskiej w parafii kościoła (archikatedry) Św. Trójcy w Oliwie. W 1991 wyróżniony nagrodą prezydenta miasta Sopotu, w 2001 nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska i Wojewody Pomorskiego "Sint Sua Praemia Laudi", w 2006 srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W latach 1974–1990 w ewidencji gdańskiej Służby Bezpieczeństwa wymieniany jako TW „Szeik”.
