RÓŻAŃSKI ANDRZEJ, konserwator dzieł sztuki
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę RÓŻAŃSKI ANDRZEJ na RÓŻAŃSKI ANDRZEJ, konserwator dzieł sztuki) |
|||
Linia 5: | Linia 5: | ||
'''ANDRZEJ RÓŻAŃSKI''' (12 IX 1933 Ciechocinek – 2 IV 2022 Gdańsk), konserwator dzieł sztuki. Syn Stefana (1908 Zbrachlin koło Nieszawy – 1989) i Bronisławy z domu Bedekier (1904 Ciechocinek – 1964). Szkołę podstawową i liceum ukończył w Ciechocinku. W latach 1954–1958 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Katedrze Konserwacji Malarstwa i Rzeźby, pod kierunkiem prof. Leonarda Torwirta. W latach 1958–1998 (do przejścia na emeryturę) był zatrudniony w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) Oddział w Gdańsku]].<br/><br/> | '''ANDRZEJ RÓŻAŃSKI''' (12 IX 1933 Ciechocinek – 2 IV 2022 Gdańsk), konserwator dzieł sztuki. Syn Stefana (1908 Zbrachlin koło Nieszawy – 1989) i Bronisławy z domu Bedekier (1904 Ciechocinek – 1964). Szkołę podstawową i liceum ukończył w Ciechocinku. W latach 1954–1958 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Katedrze Konserwacji Malarstwa i Rzeźby, pod kierunkiem prof. Leonarda Torwirta. W latach 1958–1998 (do przejścia na emeryturę) był zatrudniony w [[PRZEDSIĘBIORSTWO PAŃSTWOWE PRACOWNIE KONSERWACJI ZABYTKÓW | Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) Oddział w Gdańsku]].<br/><br/> | ||
− | W 1958 pracował w zespole [[GRABOWSKA BARBARA ELŻBIETA | Barbary Grabowskiej]] przy konserwacji malarstwa ściennego na zamku w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1964–1965 jako kierownik tych prac. W okresie 1965–1976 był kierownikiem Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki PP PKZ Oddział Gdańsk. Kierował zespołami konserwatorskimi ratującymi wystrój [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]], [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratusza Starego Miasta]], [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], gdańskich kościołów i kamienic. Prowadził także prace w Republice Federalnej Niemiec. Do ważniejszych należała konserwacja polichromowanych plafonów w pałacu w Brühl koło Kolonii według metody stworzonej przez prof. Wiesława Domasłowskiego i [[SYKUTERA ZENON | inż. Zenona Sykuterę]]. Uczestniczył w opracowaniu tej metody, a następnie ją wdrażał, wzmacniając stropy konserwowanych sal (Muzyczna, Audiencyjna i inne). <br/><br/> | + | W 1958 pracował w zespole [[GRABOWSKA BARBARA ELŻBIETA, konserwator zabytków | Barbary Grabowskiej]] przy konserwacji malarstwa ściennego na zamku w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1964–1965 jako kierownik tych prac. W okresie 1965–1976 był kierownikiem Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki PP PKZ Oddział Gdańsk. Kierował zespołami konserwatorskimi ratującymi wystrój [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]], [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratusza Starego Miasta]], [[DWÓR ARTUSA | Dworu Artusa]], gdańskich kościołów i kamienic. Prowadził także prace w Republice Federalnej Niemiec. Do ważniejszych należała konserwacja polichromowanych plafonów w pałacu w Brühl koło Kolonii według metody stworzonej przez prof. Wiesława Domasłowskiego i [[SYKUTERA ZENON | inż. Zenona Sykuterę]]. Uczestniczył w opracowaniu tej metody, a następnie ją wdrażał, wzmacniając stropy konserwowanych sal (Muzyczna, Audiencyjna i inne). <br/><br/> |
Od 1958 żonaty z Wacławą z domu Mincer (ur. 13 III 1936 Kotra, Grodzieńszczyzna), absolwentką Wydziału Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]], Łostowickim. Ojciec Agnieszki (ur. 1965), absolwentki grafiki reklamowej na [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku]] i grafiki komputerowej na Hochschule für Künste w Bremie, gdzie mieszka i pracuje jako grafik. | Od 1958 żonaty z Wacławą z domu Mincer (ur. 13 III 1936 Kotra, Grodzieńszczyzna), absolwentką Wydziału Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pochowany na [[CMENTARZE NA SIEDLCACH | Cmentarzu Komunalnym nr 5]], Łostowickim. Ojciec Agnieszki (ur. 1965), absolwentki grafiki reklamowej na [[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku]] i grafiki komputerowej na Hochschule für Künste w Bremie, gdzie mieszka i pracuje jako grafik. | ||
Wersja z 12:37, 21 lis 2022
ANDRZEJ RÓŻAŃSKI (12 IX 1933 Ciechocinek – 2 IV 2022 Gdańsk), konserwator dzieł sztuki. Syn Stefana (1908 Zbrachlin koło Nieszawy – 1989) i Bronisławy z domu Bedekier (1904 Ciechocinek – 1964). Szkołę podstawową i liceum ukończył w Ciechocinku. W latach 1954–1958 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, w Katedrze Konserwacji Malarstwa i Rzeźby, pod kierunkiem prof. Leonarda Torwirta. W latach 1958–1998 (do przejścia na emeryturę) był zatrudniony w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków (PP PKZ) Oddział w Gdańsku.
W 1958 pracował w zespole Barbary Grabowskiej przy konserwacji malarstwa ściennego na zamku w Lidzbarku Warmińskim, w latach 1964–1965 jako kierownik tych prac. W okresie 1965–1976 był kierownikiem Pracowni Konserwacji Dzieł Sztuki PP PKZ Oddział Gdańsk. Kierował zespołami konserwatorskimi ratującymi wystrój Ratusza Głównego Miasta, Ratusza Starego Miasta, Dworu Artusa, gdańskich kościołów i kamienic. Prowadził także prace w Republice Federalnej Niemiec. Do ważniejszych należała konserwacja polichromowanych plafonów w pałacu w Brühl koło Kolonii według metody stworzonej przez prof. Wiesława Domasłowskiego i inż. Zenona Sykuterę. Uczestniczył w opracowaniu tej metody, a następnie ją wdrażał, wzmacniając stropy konserwowanych sal (Muzyczna, Audiencyjna i inne).
Od 1958 żonaty z Wacławą z domu Mincer (ur. 13 III 1936 Kotra, Grodzieńszczyzna), absolwentką Wydziału Geografii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. Ojciec Agnieszki (ur. 1965), absolwentki grafiki reklamowej na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i grafiki komputerowej na Hochschule für Künste w Bremie, gdzie mieszka i pracuje jako grafik.
1958–1960 | kościół św. Mikołaja | konserwacja malarstwa ściennego (tempera na tynku), sceny z męki Chrystusa, około połowy XV wieku |
1959 | kościół św. Katarzyny | konserwacja obrazu (olej, płótno) Bartholomäusa Milwitza Wjazd Chrystusa do Jerozolimy, 1654 |
1961 | Dwór Artusa | Ława Malborska: dwa obrazy (olej, drewno) z cyklu Davida Carla Franza Pochód gdańszczan |
1962 | kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny | ołtarz główny Michaela von Augsburga: rzeźby (drewno polichromowane, złocone) 36 postaci biblijnych oraz scena Zwiastowania |
1964–1969 | Ratusz Głównego Miasta | Wielki Krzysztof, herby Polski, Gdańska, Litwy, Prus Królewskich (malarstwo ścienne), 2. połowa XVII wieku |
1972 | kościół św. Trójcy | ambona z XV wieku (drewno rzeźbione, polichromowane, złocenia) |
1975–1976 | Ratusz Głównego Miasta | portret (olej, płótno) Stanisława Augusta Poniatowskiego według Marcella Bacciarellego, XVIII wiek; portret (olej, płótno) Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza autorstwa Davida Carla Franza, 1844 |
1976 | kamieniczki przy ul. Długiej 64–66 | prace konserwatorskie polichromii malarskiej |