WŁODARSKI JÓZEF ARNO, prorektor Uniwersytetu Gdańskiego

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 2: Linia 2:
 
[[File:Józef_Arno_Włodarski.jpg|thumb|Józef Arno Włodarski]]
 
[[File:Józef_Arno_Włodarski.jpg|thumb|Józef Arno Włodarski]]
  
'''JÓZEF ARNO WŁODARSKI''' (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 roku absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 roku doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991). <br/><br/>
+
'''JÓZEF ARNO WŁODARSKI''' (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]] (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991). <br/><br/>
W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca 5 tomów „Studenckich Tek Historycznych”. Od 2008 do 2012 roku prorektor ds. studenckich UG, ponownie wybrany na kadencję 2012–2016. Od 2008 przewodniczący Zarządu Fundacji Herdera, powołanej przez UG i [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulat Generalny RFN w Gdańsku]], od 2010 przewodniczący Fundacji Parlamentu Studentów UG. Ponadto od 2005 roku wiceprzewodniczący [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] na UG. <br/><br/>
+
W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca 5 tomów „Studenckich Tek Historycznych”. Od 2008 do 2012 prorektor ds. studenckich UG, ponownie wybrany na kadencję 2012–2016. Od 2008 przewodniczący Zarządu Fundacji Herdera, powołanej przez UG i [[KONSULATY NIEMIECKIE W GDAŃSKU | Konsulat Generalny RFN w Gdańsku]], od 2010 przewodniczący Fundacji Parlamentu Studentów UG. Ponadto od 2005 wiceprzewodniczący [[SOLIDARNOŚĆ | Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] na UG. <br/><br/>
Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor między innymi prac: ''Historia Dżoci, syna Czyngis-chana'' (1997), ''Chiny w oczach Polaków'' (2000, wspólnie z [[ODYNIEC WACŁAW | Wacławem Odyńcem]]), ''Polityka pruska elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma I w latach 1640–1660. Studium z dziejów dyplomacji'' (2001), ''Japonia w oczach Polaków'' (współautor i redaktor, t. 1–2, 2008–2009). Przewodniczący Rady Naukowej [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]] (kadencje 2007–2011 i 2011–2015). Od 1 I 2016 roku redaktor [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]. Od 1986 roku członek China Institute of International Studies (Beijing), od 1995 Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. (Hamburg), od 2001 Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (Berlin), od 2007 Komisji Historii Nauk Społecznych Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, od 1986 Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, od 2010 [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. <br/><br/>
+
Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor między innymi prac: ''Historia Dżoci, syna Czyngis-chana'' (1997), ''Chiny w oczach Polaków'' (2000, wspólnie z [[ODYNIEC WACŁAW | Wacławem Odyńcem]]), ''Polityka pruska elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma I w latach 1640–1660. Studium z dziejów dyplomacji'' (2001), ''Japonia w oczach Polaków'' (współautor i redaktor, t. 1–2, 2008–2009). Przewodniczący Rady Naukowej [[MUZEUM NARODOWE | Muzeum Narodowego w Gdańsku]] (kadencje 2007–2011 i 2011–2015). Od 1 I 2016 redaktor [[ROCZNIK GDAŃSKI | „Rocznika Gdańskiego”]]. Od 1986 roku członek China Institute of International Studies (Beijing), od 1995 Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. (Hamburg), od 2001 Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (Berlin), od 2007 Komisji Historii Nauk Społecznych Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, od 1986 Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, od 2010 [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]]. <br/><br/>
 
W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej. <br/><br/>
 
W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej. <br/><br/>
W 1998 roku odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2011 Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Pasłęk. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
+
W 199 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2011 Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Pasłęk. {{author: BM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 19:14, 23 paź 2022

Józef Arno Włodarski

JÓZEF ARNO WŁODARSKI (ur. 30 VI 1950 Bornice, powiat Susz), naukowiec, historyk. W 1969 absolwent Liceum Ogólnokształcącego im. Bohaterów Grunwaldu w Pasłęku. W latach 1970–1975 studiował w Instytucie Historii Uniwersytetu Gdańskiego (UG). W okresie 1976–1989 pracował jako nauczyciel w Ochotniczym Hufcu Pracy przy Przedsiębiorstwie Budownictwa Rolniczego w Pasłęku. Od 1986 doktor (UG), w latach 1989–1993 adiunkt w Instytucie Historii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Olsztynie, od 1994 w Instytucie Historii UG, od 2001 doktor habilitowany, od 2005 profesor UG. Przebywał na studiach i stażach naukowych w Niemczech (1993, 1996, 1997, 2003), w Austrii (1994), Niderlandach (1995–1996), Danii (1998), Szwecji (2000), Chinach (2008, 2009, 2010, 2011), Mongolii (1991).

W latach 2003–2005 prodziekan ds. studentów i kształcenia Wydziału Filologiczno-Historycznego UG i przewodniczący Senackiej Komisji Kształcenia, 2006–2008 dziekan Wydziału Filologiczno-Historycznego. W latach 1998–2008 opiekun Naukowego Koła Historyków UG, wydawca 5 tomów „Studenckich Tek Historycznych”. Od 2008 do 2012 prorektor ds. studenckich UG, ponownie wybrany na kadencję 2012–2016. Od 2008 przewodniczący Zarządu Fundacji Herdera, powołanej przez UG i Konsulat Generalny RFN w Gdańsku, od 2010 przewodniczący Fundacji Parlamentu Studentów UG. Ponadto od 2005 wiceprzewodniczący Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” na UG.

Badacz historii Prus Królewskich, Warmii i Prus Książęcych XVI–XVIII wieku oraz wybranych zagadnień historii wojskowości Dalekiego Wschodu (do XIX wieku). Autor między innymi prac: Historia Dżoci, syna Czyngis-chana (1997), Chiny w oczach Polaków (2000, wspólnie z Wacławem Odyńcem), Polityka pruska elektora brandenburskiego Fryderyka Wilhelma I w latach 1640–1660. Studium z dziejów dyplomacji (2001), Japonia w oczach Polaków (współautor i redaktor, t. 1–2, 2008–2009). Przewodniczący Rady Naukowej Muzeum Narodowego w Gdańsku (kadencje 2007–2011 i 2011–2015). Od 1 I 2016 redaktor „Rocznika Gdańskiego”. Od 1986 roku członek China Institute of International Studies (Beijing), od 1995 Verein für Familienforschung in Ost- und Westpreußen e.V. (Hamburg), od 2001 Historische Kommission für Ost- und Westpreußische Landesforschung (Berlin), od 2007 Komisji Historii Nauk Społecznych Komitetu Historii Nauki i Techniki Polskiej Akademii Nauk, od 1986 Ośrodka Badań Naukowych im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie, od 2010 Gdańskiego Towarzystwa Naukowego.

W latach 1976–1996 był zawodnikiem i instruktorem dalekowschodnich sztuk walki: karate shotokan, kyokushinkai, boksu z Putny. Wychowawca trzech mistrzów Polski, mistrza Europy i trzech sędziów klasy międzynarodowej.

W 199 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi. Od 2011 Honorowy Obywatel Miasta i Gminy Pasłęk. BM

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania