WARNECK CARL EDUARD, artysta plastyk
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę WARNECK CARL EDUARD na WARNECK CARL EDUARD, artysta plastyk) |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
'''CARL EDUARD WARNECK''' (30 VI 1803 Gdańsk – 22 VIII 1856 Gdańsk; w literaturze przedmiotu niekiedy błędnie podaje się rok 1889 jako datę jego śmierci, prawidłową zapisano w księdze zgonów [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościoła Najświętszej Marii Panny]], podaje ją także nekrolog prasowy), artysta plastyk, malarz portretów. Pierwsze nauki pobierał w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH| Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] (Königliche Kunstschule). Choć brak informacji o jego studiach, o ich odbyciu może świadczyć podróż artystyczna po Francji i Włoszech, będąca prawdopodobnie ich zwieńczeniem.<br/><br/> | '''CARL EDUARD WARNECK''' (30 VI 1803 Gdańsk – 22 VIII 1856 Gdańsk; w literaturze przedmiotu niekiedy błędnie podaje się rok 1889 jako datę jego śmierci, prawidłową zapisano w księdze zgonów [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościoła Najświętszej Marii Panny]], podaje ją także nekrolog prasowy), artysta plastyk, malarz portretów. Pierwsze nauki pobierał w [[KRÓLEWSKA SZKOŁA SZTUK PIĘKNYCH| Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych]] (Königliche Kunstschule). Choć brak informacji o jego studiach, o ich odbyciu może świadczyć podróż artystyczna po Francji i Włoszech, będąca prawdopodobnie ich zwieńczeniem.<br/><br/> | ||
| − | W lutym 1827 powrócił do Gdańska, w 1831 mieszkał przy Drehergasse 1346 (ul. Tokarska 14), w 1839 pod numerem 8. W 1843 i w latach następnych prowadził sklep z antykami i pracownię brązowniczą już w swoim domu przy Schnüffelmarkt 632 ([[TARG WĄCHANY | Targ Wąchany]], Jopengasse, ul. Piwna 32). W [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA| Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]] zachowały się litograficzne portrety gdańszczan wykonane według jego rysunków z lat 1830–1850, w tym [[HÖPFNER JOHANN FRIEDRICH| dr. Johanna Friedricha Höpfnera]] i [[LÖSCHIN MATTHIAS GOTTHILF| Matthiasa Gotthilfa Löschina]]. Od 1844 był członkiem loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO| wolnomularstwo]]), w 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI| Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/> | + | W lutym 1827 powrócił do Gdańska, w 1831 mieszkał przy Drehergasse 1346 (ul. Tokarska 14), w 1839 pod numerem 8. W 1843 i w latach następnych prowadził sklep z antykami i pracownię brązowniczą już w swoim domu przy Schnüffelmarkt 632 ([[TARG WĄCHANY | Targ Wąchany]], Jopengasse, ul. Piwna 32). W [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA| Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej]] zachowały się litograficzne portrety gdańszczan wykonane według jego rysunków z lat 1830–1850, w tym [[HÖPFNER JOHANN FRIEDRICH, pedagog| dr. Johanna Friedricha Höpfnera]] i [[LÖSCHIN MATTHIAS GOTTHILF, historyk, pedagog, radny| Matthiasa Gotthilfa Löschina]]. Od 1844 był członkiem loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO| wolnomularstwo]]), w 1846 należał do [[TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI| Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]]. <br/><br/> |
| − | Od 12 XII 1832 był żonaty z Theresą Wilhelminą (1815 – po 1884 poza Gdańskiem), córką szklarza Johanna Carla Meyera, do 1884 trzymającą mężowska kamienicę przy Jopengasse 32 (ul. Piwna), mieszkającą w 1880 z siostrą wdową Emilią Meyer-Lotzin przy Langgasse 14 (ul. Długa). Ich syn Carl Heinrich Eugen (20 VII 1838 Gdańsk – 27 XII 1876 Gdańsk) był budowniczym okrętów (Schiffsbaumeister), zawodu uczył się pod kierunkiem swego ojca chrzestnego [[KLAWITTER JOHANN WILHELM| Johanna Wilhelma Klawittera]]. W 1869 mieszkał z rodziną i matką przy Brotbänkengasse 48 (ul. Chlebnicka). Wdowa po nim, Jenny Schleusner, zmarła w Gdańsku po 1914. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Od 12 XII 1832 był żonaty z Theresą Wilhelminą (1815 – po 1884 poza Gdańskiem), córką szklarza Johanna Carla Meyera, do 1884 trzymającą mężowska kamienicę przy Jopengasse 32 (ul. Piwna), mieszkającą w 1880 z siostrą wdową Emilią Meyer-Lotzin przy Langgasse 14 (ul. Długa). Ich syn Carl Heinrich Eugen (20 VII 1838 Gdańsk – 27 XII 1876 Gdańsk) był budowniczym okrętów (Schiffsbaumeister), zawodu uczył się pod kierunkiem swego ojca chrzestnego [[KLAWITTER JOHANN WILHELM, właściciel stoczni, radny| Johanna Wilhelma Klawittera]]. W 1869 mieszkał z rodziną i matką przy Brotbänkengasse 48 (ul. Chlebnicka). Wdowa po nim, Jenny Schleusner, zmarła w Gdańsku po 1914. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:49, 30 lis 2022
CARL EDUARD WARNECK (30 VI 1803 Gdańsk – 22 VIII 1856 Gdańsk; w literaturze przedmiotu niekiedy błędnie podaje się rok 1889 jako datę jego śmierci, prawidłową zapisano w księdze zgonów kościoła Najświętszej Marii Panny, podaje ją także nekrolog prasowy), artysta plastyk, malarz portretów. Pierwsze nauki pobierał w Królewskiej Szkole Sztuk Pięknych (Königliche Kunstschule). Choć brak informacji o jego studiach, o ich odbyciu może świadczyć podróż artystyczna po Francji i Włoszech, będąca prawdopodobnie ich zwieńczeniem.
W lutym 1827 powrócił do Gdańska, w 1831 mieszkał przy Drehergasse 1346 (ul. Tokarska 14), w 1839 pod numerem 8. W 1843 i w latach następnych prowadził sklep z antykami i pracownię brązowniczą już w swoim domu przy Schnüffelmarkt 632 ( Targ Wąchany, Jopengasse, ul. Piwna 32). W Polskiej Akademii Nauk Bibliotece Gdańskiej zachowały się litograficzne portrety gdańszczan wykonane według jego rysunków z lat 1830–1850, w tym dr. Johanna Friedricha Höpfnera i Matthiasa Gotthilfa Löschina. Od 1844 był członkiem loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo), w 1846 należał do Towarzystwa Przyjaciół Sztuki.
Od 12 XII 1832 był żonaty z Theresą Wilhelminą (1815 – po 1884 poza Gdańskiem), córką szklarza Johanna Carla Meyera, do 1884 trzymającą mężowska kamienicę przy Jopengasse 32 (ul. Piwna), mieszkającą w 1880 z siostrą wdową Emilią Meyer-Lotzin przy Langgasse 14 (ul. Długa). Ich syn Carl Heinrich Eugen (20 VII 1838 Gdańsk – 27 XII 1876 Gdańsk) był budowniczym okrętów (Schiffsbaumeister), zawodu uczył się pod kierunkiem swego ojca chrzestnego Johanna Wilhelma Klawittera. W 1869 mieszkał z rodziną i matką przy Brotbänkengasse 48 (ul. Chlebnicka). Wdowa po nim, Jenny Schleusner, zmarła w Gdańsku po 1914.
