WARABIUS SIMON, pastor kościoła św. Bartłomieja
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Simon_Warabius.jpg|thumb|Fragment zachowanych stron katechizmu Simona Warabiusa i Johanna Koella]] | [[File:Simon_Warabius.jpg|thumb|Fragment zachowanych stron katechizmu Simona Warabiusa i Johanna Koella]] | ||
| − | '''SIMON WARABIUS''' (Wanrad, Wanradt, Wanräch) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]] w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie. <br/><br/> | + | '''SIMON WARABIUS''' (Wanrad, Wanradt, Wanräch, Wanderavensis) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]] w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie. <br/><br/> |
| − | 6 III 1563 gdańska [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | 6 III 1563 gdańska [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]<br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
| + | |||
| + | |||
| + | '''Bibliografia''':<br/> | ||
| + | Freytag Hermann, ''Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg in der Zeit der Reformation'', Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 38, Danzig 1898, s. 117. | ||
Wersja z 08:58, 1 lut 2023
SIMON WARABIUS (Wanrad, Wanradt, Wanräch, Wanderavensis) (około 1500 Cleve (Kleve, Nadrenia Północna-Westfalia) – 1567 Gdańsk), teolog, pastor kościoła św. Bartłomieja w Gdańsku. W latach 1525–1529 był kaznodzieją protestanckim w Dorpacie (Tartu, Estonia). Od 10 XII 1529 studiował teologię w Wittenberdze, gdzie 1 VIII 1530 uzyskał tytuł magistra. W latach 1532–1536 był pastorem kościoła św. Mikołaja w Revalu (Tallinn, Estonia). Z powodu gorszącego romansu ratował się ucieczką z tego miasta. W 1542 był pastorem w Weißenstein (Paide, Estonia), następnie w Fellin (Viljandi, Estonia) i Lemsal (Limbaži, Łotwa). Z 1546 zachowała się korespondencja arcybiskupa Rygi Wilhelma, który dziękował Radzie Miejskiej Lemsal za wsparcie w odroczeniu wydanego na pastora wyroku w ciągnącej się latami sprawie o spadek po jego zmarłej gospodyni i przepraszał biskupów Oesel, Dorpatu i Kurlandii (podlegały im jego poprzednie parafie) za niestawiennictwo pastora na kolejnych rozprawach. W 1561 był kaznodzieją w Wilnie.
6 III 1563 gdańska Rada Miejska zaproponowała jego kandydaturę na stanowisko pastora kościoła św. Bartłomieja, które objął i pełnił do śmierci. Wraz z Johannem Koellem w 1535 wydał pierwszy luterański katechizm w języku dolnoniemieckim i estońskim. Zachowane 11 stron tego dzieła jest najstarszym drukowanym fragmentem książki w języku estońskim.
Bibliografia:
Freytag Hermann, Die Beziehungen Danzigs zu Wittenberg in der Zeit der Reformation, Zeitschrift des Westpreussischen Geschichtsvereins, H. 38, Danzig 1898, s. 117.
