BONSTEDT ERNST EDUARD PAUL, dyrektor Conradinum
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę BONSTEDT ERNST EDUARD PAUL na BONSTEDT ERNST EDUARD PAUL, dyrektor Conradinum) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Ernst_Eduard_Paul_Bonstedt.jpg|thumb|Ernst Eduard Paul Bonstedt]] | [[File:Ernst_Eduard_Paul_Bonstedt.jpg|thumb|Ernst Eduard Paul Bonstedt]] | ||
| − | '''ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT''' (28 X 1842 Poznań – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor [[CONRADINUM | Conradinum]]. Urodził się w rodzinie prawnika. Pobierał nauki w gimnazjum w Bydgoszczy i Poznaniu, od | + | '''ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT''' (28 X 1842 Poznań – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor [[CONRADINUM | Conradinum]]. Urodził się w rodzinie prawnika. Pobierał nauki w gimnazjum w Bydgoszczy i Poznaniu, od 1861 studiował prawo i filologię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Bonn. Po doktoracie w 1868 i pedagogicznym egzaminie państwowym nauczyciel w latach 1986–1873 w szkołach Gniezna, Raciborza i Frankfurtu nad Menem, następnie powiatowy inspektor szkolny w Pile.<br/><br/> |
| − | Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę w | + | Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę w 1910 pełnił funkcję dyrektora Conradinum, najpierw w Jankowie, od 1900 we Wrzeszczu przy Krusestraße 1/2 (ul. Piramowicza). Od 1875 czynił energiczne starania o przeniesienie szkoły z Jankowa do Gdańska, skutecznie zabiegał o darmowe przyznanie przez miasto odpowiedniej działki i o pomoc finansową państwa i miasta. |
W 1881–1900 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> | W 1881–1900 członek loży Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> | ||
Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi ''Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts'' (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).<br/><br/> | Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi ''Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts'' (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).<br/><br/> | ||
Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]] i złożone w Alei Zasłużonych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarz Srebrzysko]] i złożone w Alei Zasłużonych. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:01, 2 wrz 2022
ERNST EDUARD PAUL BONSTEDT (28 X 1842 Poznań – 3 II 1914 Gdańsk), pedagog, dyrektor Conradinum. Urodził się w rodzinie prawnika. Pobierał nauki w gimnazjum w Bydgoszczy i Poznaniu, od 1861 studiował prawo i filologię na uniwersytetach w Berlinie, Wrocławiu i Bonn. Po doktoracie w 1868 i pedagogicznym egzaminie państwowym nauczyciel w latach 1986–1873 w szkołach Gniezna, Raciborza i Frankfurtu nad Menem, następnie powiatowy inspektor szkolny w Pile.
Od 5 IV 1875 do przejścia na emeryturę w 1910 pełnił funkcję dyrektora Conradinum, najpierw w Jankowie, od 1900 we Wrzeszczu przy Krusestraße 1/2 (ul. Piramowicza). Od 1875 czynił energiczne starania o przeniesienie szkoły z Jankowa do Gdańska, skutecznie zabiegał o darmowe przyznanie przez miasto odpowiedniej działki i o pomoc finansową państwa i miasta.
W 1881–1900 członek loży Eugenia ( wolnomularstwo).
Autor prac o historii Fundacji Conradiego, między innymi Bericht über die Geschichte und gegenwärtige Einrichtung der von Conradischen Stiftung und des von Conradischen Instituts (1881). W latach 1875–1910 mieszkał w apartamencie służbowym na terenie szkoły. Na emeryturze mieszkał przy Hauptstraße 107 (al. Grunwaldzka).
Pochowany w Jankowie. W listopadzie 2001 szczątki jego i żony Marii Plesch (1853–1925) zostały przeniesione z nieistniejącego już cmentarza w Jankowie na cmentarz Srebrzysko i złożone w Alei Zasłużonych.
