NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY
| Linia 6: | Linia 6: | ||
'''NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY''' (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 8 IX 1954. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej.<br/><br/> | '''NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY''' (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 8 IX 1954. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej.<br/><br/> | ||
W 1974 WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. Wydawał własne pismo, zob. [[ZIEMIA GDAŃSKA. BIULETYN METODYCZNY | „Ziemia Gdańska. Biuletyn Metodyczny”]]. <br/><br/> | W 1974 WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. Wydawał własne pismo, zob. [[ZIEMIA GDAŃSKA. BIULETYN METODYCZNY | „Ziemia Gdańska. Biuletyn Metodyczny”]]. <br/><br/> | ||
| − | W 1992, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie, | + | W 1992, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie. 5 X 1992, podczas odbywającej się w Ratuszu Starego Miasta konferencji ministrów kultury krajów nadbałtyckich, decyzją wojewody gdańskiego [[PŁAŻYŃSKI MACIEJ, polityk| Macieja Płażyńskiego]] WDK został przekształcony w NCK. Przez pierwsze sześć lat w NCK-u mieścił się sekretariat organizacji ministrów kultury państw nadbałtyckich Ars Baltica. <br/><br/> |
| + | Zadaniem NCK-u jest upowszechnianie kultury, organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa pomorskiego z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego. Realizowane są projekty muzyczne, literackie, naukowe, filmowe, wystawy oraz działania interdyscyplinarne, warsztatowe, akcje kulturalne i społeczne, jak również wydawnicze (głównie materiałów po organizowanych sesjach, na przykład ''Fortyfikacje Gdańska'', ''Kamienica w krajach Europy Północnej'' czy ''200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku'', ''Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego'').<br/><br/> | ||
Gospodarz i główny użytkownik budynku [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratusza Starego Miasta]], mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji, sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W 1995, w wyniku porozumienia z [[ARCHIDIECEZJA GDAŃSKA | archidiecezją gdańską]], przedłużonego w 2007 do 2045, NCK przejął w użytkowanie do celów wystawowych i koncertowych [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościół św. Jana]] (Centrum św. Jana). W 2010 został wyróżniony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: KŻ}} <br/><br/> | Gospodarz i główny użytkownik budynku [[RATUSZ STAREGO MIASTA | Ratusza Starego Miasta]], mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji, sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W 1995, w wyniku porozumienia z [[ARCHIDIECEZJA GDAŃSKA | archidiecezją gdańską]], przedłużonego w 2007 do 2045, NCK przejął w użytkowanie do celów wystawowych i koncertowych [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościół św. Jana]] (Centrum św. Jana). W 2010 został wyróżniony [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: KŻ}} <br/><br/> | ||
{| class="tableGda" | {| class="tableGda" | ||
Wersja z 16:49, 5 paź 2022
NADBAŁTYCKIE CENTRUM KULTURY (NCK), samorządowa instytucja kultury Województwa Pomorskiego. Jest bezpośrednim spadkobiercą Wojewódzkiego Domu Twórczości Ludowej w Gdańsku (WDTL), powołanego uchwałą Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej z 8 IX 1954. WDTL wspierał twórczość ludową oraz rozwijał amatorską działalność artystyczną, będąc pierwszą placówką tego rodzaju w Polsce. W 1959 WDTL przemianowano na Wojewódzki Dom Kultury (WDK), poszerzając zakres jego dotychczasowej działalności: poza pracą instrukcyjno-metodyczną na rzecz placówek i zespołów amatorskich rozpoczął prowadzenie działalności środowiskowej. Nadzorował także pracę powiatowych domów kultury, udzielał pomocy instruktażowej.
W 1974 WDK przekształcono w Wojewódzki Ośrodek Kultury (WOK) o zmodyfikowanym profilu pełnionych funkcji i zadań. Zajmował się programowaniem, koordynacją i nadzorowaniem działalności domów kultury w województwie gdańskim, obejmował opieką amatorski ruch artystyczny oraz twórczość ludową, organizował dokształcanie i doskonalenie kadr pracujących w placówkach kultury na terenie województwa. Od 1962 przy WOK rozpoczęło działalność Państwowe Zaoczne Studium Oświaty i Kultury Dorosłych, kształcące wyspecjalizowane kadry pracowników kulturalno-oświatowych i instruktorów amatorskiego ruchu artystycznego. Wydawał własne pismo, zob. „Ziemia Gdańska. Biuletyn Metodyczny”.
W 1992, na skutek przemian społeczno-politycznych oraz zmiany ustawy o zasadach działania samorządu terenowego i jego uprawnieniach, dotychczasowa funkcja nadzorczo-koordynacyjna tej instytucji musiała ulec zmianie. 5 X 1992, podczas odbywającej się w Ratuszu Starego Miasta konferencji ministrów kultury krajów nadbałtyckich, decyzją wojewody gdańskiego Macieja Płażyńskiego WDK został przekształcony w NCK. Przez pierwsze sześć lat w NCK-u mieścił się sekretariat organizacji ministrów kultury państw nadbałtyckich Ars Baltica.
Zadaniem NCK-u jest upowszechnianie kultury, organizowanie i prowadzenie współpracy kulturalnej województwa pomorskiego z innymi państwami, w szczególności państwami basenu Morza Bałtyckiego. Realizowane są projekty muzyczne, literackie, naukowe, filmowe, wystawy oraz działania interdyscyplinarne, warsztatowe, akcje kulturalne i społeczne, jak również wydawnicze (głównie materiałów po organizowanych sesjach, na przykład Fortyfikacje Gdańska, Kamienica w krajach Europy Północnej czy 200 lat teatru na Targu Węglowym w Gdańsku, Spotkanie w twórczości Ryszarda Kapuścińskiego).
Gospodarz i główny użytkownik budynku Ratusza Starego Miasta, mieszczą się tam biura i sekretariat instytucji, sala wystawowa i sala, w której odbywają się mniejsze koncerty. W 1995, w wyniku porozumienia z archidiecezją gdańską, przedłużonego w 2007 do 2045, NCK przejął w użytkowanie do celów wystawowych i koncertowych kościół św. Jana (Centrum św. Jana). W 2010 został wyróżniony Medalem św. Wojciecha.
| 1992–1993 | Tomasz Bedyński |
| 1993–2001 | Maciej Nowak |
| 2001–2003 | Adam Hlebowicz |
| 2003–2004 | Arkadiusz Rybicki |
| 2004– | Lawrence Okey Ugwu |
