HYRA WACŁAW, dziennikarz

Wersja z 17:35, 10 wrz 2022

WACŁAW HYRA (28 XI 1914 Warszawa – 22 I 1987 Gdańsk), redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. W 1936 zdał maturę i pracował jako kreślarz w Państwowych Zakładach Inżynieryjnych w Warszawie. W latach 1934–1936 współpracował z redakcją warszawskiej „Kuźni Młodych”. Od stycznia 1945 do 1946 był współorganizatorem i redaktorem „Głosu Żyrardowa”, następnie pracował w administracji państwowej, był starostą Pszczyny i Cieszyna, następnie wiceprzewodniczącym Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze i Gdańsku.

W 1955 podjął pracę w „Dzienniku Bałtyckim”, początkowo jako publicysta. Podczas wydarzeń października 1956, był współorganizatorem pierwszej gdańskiej manifestacji poparcia dla Władysława Gomułki, zorganizowanej wieczorem 21 tego miesiąca na Politechnice Gdańskiej. W latach 1957–1968 redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. Odwołany po postępowaniu partyjnym na skutek donosu o nieprawidłowościach w zarządzaniu gazetą. Od 1969 był publicystą w „Tygodniku Morskim”, w 1975–1978 w „Wieczorze Wybrzeża”. Od 1979 na emeryturze. Jako publicysta zajmował się problemami życia społecznego, był jednym z prekursorów tzw. dziennikarstwa interwencyjnego. W latach 1966–1982 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 1982 Stowarzyszenia Dziennikarzy Rzeczpospolitej Polski.

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1963), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” (1960), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, złotą odznaką „Zasłużony Pracownik Morza”. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko. JRD