SMIATACZ ZYGFRYD, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
m (Blazejsliwinski przeniósł stronę SMIATACZ ZYGFRYD na SMIATACZ ZYGFRYD, profesor Uniwersytetu Gdańskiego) |
Wersja z 12:54, 20 paź 2022
ZYGFRYD LUDOMIR SMIATACZ (1 XII 1929 Ans (Belgia) – 8 II 2018 Gdańsk), chemik, profesor Uniwersytetu Gdańskiego (UG). Po przyjeździe z rodzicami do Polski, w latach 1934–1939 mieszkał w Bieślinie koło Trzemeszna. Naukę w szkole powszechnej rozpoczął w Zieleniu, ukończył w 1945 w Trzemesznie, w 1950 zdał maturę w tamtejszym Państwowym Liceum im. Michała Kosmowskiego. W latach 1950–1959 pracował jako nauczyciel i studiował zaocznie chemię na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii gdańskiej Wyższej Szkoły Pedagogicznej (WSP), od 1960 magister chemii.
Od 1959 pracował na gdańskiej WSP, początkowo asystent, w latach 1963–1966 starszy asystent. Od 1966 doktor nauk chemicznych (przewód na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii WSP w Katowicach) i adiunkt na gdańskiej WSP. W latach 1968–1969 przebywał na stażu naukowym na uniwersytecie w Debreczynie (Węgry). Od 1970 do 2002 pracownik UG, w latach 1973–2000 kierował Zespołem Naukowym/Grupą Problemową Chemii Cukrów UG. Od 1975 doktor habilitowany (przewód na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UG). W latach 1976–1991 zatrudniony na stanowisku docenta, od 1991 profesor UG, od 1992 profesor nadzwyczajny (tytularny), od 1996 profesor zwyczajny. W latach 1978–1981 dyrektor Instytutu Chemii UG, w 1984–1987 zastępca dyrektora do spraw nauki. Przebywał na stażach naukowych na uniwersytetach: w latach 1978–1979 w Edmonton (Kanada), w 1991, 1993, 1994 i 1996 w Oldenburgu i Bremie (Republika Federalna Niemiec).
Zajmował się zagadnieniami syntezy, właściwości chemicznych i biologicznych oraz chemicznej modyfikacji pochodnych (O-, N- i S-glikozydów) aminocukrów, glikozyloaminokwasów, muramylodipeptydów, kwasów glikuronowych, 2-deoksy-2-hydroksyiminocukrów, karbacukrów i cyklitoli. Między innymi autor dwóch patentów.
Odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, odznaką „Za Zasługi dla Gdańska”. Żonaty był z Kazimierą z domu Napierała (21 VIII 1934 – 14 X 2005 Gdańsk), pochowani na Cmentarzu Komunalnym nr 5, Łostowickim. Ojciec Tomasza, prof. dr hab. nauk medycznych, od 2007 kierownika Kliniki Chorób Zakaźnych Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, oraz Macieja, dr inż., pracownika Katedry Inteligentnych Systemów Interaktywnych Wydziału Elektroniki, Telekomunikacji i Informatyki Politechniki Gdańskiej.
