ROMATOWSKI LEON, nauczyciel w Gimnazjum Polskim
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:2_Leon_Miszewski.jpg|thumb|Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w roku szkolnym 1922/1923, Leon Romatowski stoi trzeci od lewej]] | ||
[[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Leon Romatowski stoi w drugim rzędzie od góry, piąty od lewej, obok siedzącego ks.[[NAGÓRSKI STANISŁAW FELIKS | ks. Stanisława Nagórskiego]] (z prawej) i | [[File: Grono_pedagogiczne_GP_1936.jpg |thumb| Grono pedagogiczne Gimnazjum Polskiego w 1936, Leon Romatowski stoi w drugim rzędzie od góry, piąty od lewej, obok siedzącego ks.[[NAGÓRSKI STANISŁAW FELIKS | ks. Stanisława Nagórskiego]] (z prawej) i | ||
[[PASTWA JAN FRANCISZEK | Jana Pastwy]] (z lewej)]] | [[PASTWA JAN FRANCISZEK | Jana Pastwy]] (z lewej)]] | ||
Wersja z 21:09, 22 gru 2021
LEON ROMATOWSKI (14 I 1886 Mlewo koło Chełmży – 1939, prawdopodobnie w Piaśnicy), nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Pracował w gimnazjum w Chełmży, urlopowany, od 13 V 1922 do 29 VIII 1939 nauczyciel śpiewu, matematyki i języka niemieckiego w gdańskim Gimnazjum Polskim. Obok Erwina Behrendta jeden z dwóch nauczających w Gimnazjum Polskim przez cały okres działalności tej szkoły.
Założyciel szkolnej orkiestry i chóru, Koła Śpiewaczego „Lutnia” w Oliwie, dyrygował chórem „Cecylia” w Gdańsku- Nowym Porcie. Był wiceprezesem VI Związku Okręgu Kół Śpiewaczych, zrzeszającego polskie chóry z terenu II Wolnego Miasta Gdańska i podlegającego Związkowi Śpiewaczemu w Toruniu. Działacz Gminy Polskiej, Związku Polaków, Towarzystwa Byłych Powstańców i Wojaków, Związku Zachodniego. Mieszkał w Gdańsku- Oliwie przy Blücherstrasse 38 (u. Beniowskiego). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Aresztowany 1 IX 1939, przetrzymywany w Victoriaschule i w gdańskim więzieniu, od października przebywał w obozie w Grenzdorff (Graniczna Wieś), rozstrzelany prawdopodobnie w Piaśnicy.
Żonaty był z Jadwigą (8 XI 1889 – 5 VII 1974), ojciec Alfonsa i Pawła. Alfons (ur. 11 III 1916), w 1936 maturzysta Gimnazjum Polskiego, student Technische Hochschule Danzig, zmarł 19 III 1940 w obozie Stutthof. Paweł (22 VI 1922 – 3 IV 1997), w 1939–1940 przebywał w obozach w Stutthofie i w Sachsenhausen, skąd został zwolniony 15 VIII 1940 po interwencji u władz niemieckiej aktorki Olgi Tschechowej.
Bibliografia:
Janik Bernard, Życiorysy pracowników Gimnazjum Polskiego w Gdańsku, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1976, s. 186-187.
Sroczyńska-Wyczańska Krystyna, Nauczyciele Gimnazjum, w: Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku 1922–1939. Księga pamiątkowa, Gdańsk 1989, s. 314.
Zwara Brunon, Gdańsk 1939. Wspomnienia Polaków-Gdańszczan, Gdańsk 2020 (przez indeks).
