WOŁEK TOMASZ, historyk, publicysta
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Wołek Tomasz.JPG|thumb|Tomasz Wołek]] | [[File:Wołek Tomasz.JPG|thumb|Tomasz Wołek]] | ||
| − | '''TOMASZ WOŁEK''' ( | + | '''TOMASZ WOŁEK''' (14 X 1947 Gdańsk – 21 IX 2022 Warszawa), historyk, publicysta. Syn [[WOŁEK JÓZEF | Józefa Wołka]]. Ukończył w 1966 [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, II | II Liceum Ogólnokształcące]], w 1972 absolwent Instytutu Historii [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytetu Gdańskiego]]. W latach 1972–1973 nauczyciel historii w [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, VIII | VIII Liceum Ogólnokształcącym]]. Od 1973 do 1975 rzecznik prasowy [[LECHIA | Lechii Gdańsk]] i Arki Gdynia. Jednocześnie (1971–1980) dziennikarz w TVP, „Przeglądzie Sportowym”, „Piłce Nożnej”, [[LITERY | „Literach”]], [[CZAS. Tygodnik Społeczny | „Czasie”]], publikował także w bezdebitowych: „Bratniaku”, „Głosie”, „Pulsie” i „Więzi”.<br/><br/> |
Przed mistrzostwami świata w piłce nożnej w 1974 zatrudniony w Banku Informacji reprezentacji Polski przez trenera Kazimierza Górskiego. W 1977 zwolniony z TVP za kontakty z opozycją (Stanisławem Barańczakiem i Ryszardem Krynickim). Od 1979 należał do [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]]. W sierpniu 1980 kurier strajkowy w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. W 1981 członek redakcji „Naprzeciw” i szef Biura Informacji Prasowej [[SOLIDARNOŚĆ |Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] w Warszawie. Współzałożyciel Klubów Służby Niepodległości. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] redaktor konspiracyjnej „Solidarności Narodu” i „Polityki Polskiej”. W roku 1984 sekretarz Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”. Publicysta „Królowej Apostołów” i „Tygodnika Powszechnego”, w 1989 współzałożyciel Forum Prawicy Demokratycznej.<br/><br/> | Przed mistrzostwami świata w piłce nożnej w 1974 zatrudniony w Banku Informacji reprezentacji Polski przez trenera Kazimierza Górskiego. W 1977 zwolniony z TVP za kontakty z opozycją (Stanisławem Barańczakiem i Ryszardem Krynickim). Od 1979 należał do [[RUCH MŁODEJ POLSKI | Ruchu Młodej Polski]]. W sierpniu 1980 kurier strajkowy w [[STOCZNIA GDAŃSKA | Stoczni Gdańskiej]]. W 1981 członek redakcji „Naprzeciw” i szef Biura Informacji Prasowej [[SOLIDARNOŚĆ |Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”]] w Warszawie. Współzałożyciel Klubów Służby Niepodległości. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] redaktor konspiracyjnej „Solidarności Narodu” i „Polityki Polskiej”. W roku 1984 sekretarz Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”. Publicysta „Królowej Apostołów” i „Tygodnika Powszechnego”, w 1989 współzałożyciel Forum Prawicy Demokratycznej.<br/><br/> | ||
| − | W okresie 1990–1995 redaktor „Życia Warszawy”, 1996–2002 i po reaktywowaniu 2004–2005 redaktor naczelny warszawskiej gazety codziennej „Życie”. Publicysta, komentator (między innymi TVP, TVN, Tele 5, Radio TOK FM, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”). Autor książek ''Mexico Catolico'', ''Copa America'', ''Futbol – historie prawdziwe'', współautor ze Stefanem Kisielewskim ''Abecadła Kisiela''. Scenarzysta filmów ''Na skróty'', ''Kisiel'', ''Senior''. Laureat Nagrody Kisiela w 1997, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011. Od 1978 | + | W okresie 1990–1995 redaktor „Życia Warszawy”, 1996–2002 i po reaktywowaniu 2004–2005 redaktor naczelny warszawskiej gazety codziennej „Życie”. Publicysta, komentator (między innymi TVP, TVN, Tele 5, Radio TOK FM, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”). Autor książek ''Mexico Catolico'', ''Copa America'', ''Futbol – historie prawdziwe'', współautor ze Stefanem Kisielewskim ''Abecadła Kisiela''. Scenarzysta filmów ''Na skróty'', ''Kisiel'', ''Senior''. Laureat Nagrody Kisiela w 1997, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011. Od 1978 mieszkał w Warszawie. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 09:41, 21 wrz 2022
TOMASZ WOŁEK (14 X 1947 Gdańsk – 21 IX 2022 Warszawa), historyk, publicysta. Syn Józefa Wołka. Ukończył w 1966 II Liceum Ogólnokształcące, w 1972 absolwent Instytutu Historii Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 1972–1973 nauczyciel historii w VIII Liceum Ogólnokształcącym. Od 1973 do 1975 rzecznik prasowy Lechii Gdańsk i Arki Gdynia. Jednocześnie (1971–1980) dziennikarz w TVP, „Przeglądzie Sportowym”, „Piłce Nożnej”, „Literach”, „Czasie”, publikował także w bezdebitowych: „Bratniaku”, „Głosie”, „Pulsie” i „Więzi”.
Przed mistrzostwami świata w piłce nożnej w 1974 zatrudniony w Banku Informacji reprezentacji Polski przez trenera Kazimierza Górskiego. W 1977 zwolniony z TVP za kontakty z opozycją (Stanisławem Barańczakiem i Ryszardem Krynickim). Od 1979 należał do Ruchu Młodej Polski. W sierpniu 1980 kurier strajkowy w Stoczni Gdańskiej. W 1981 członek redakcji „Naprzeciw” i szef Biura Informacji Prasowej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” w Warszawie. Współzałożyciel Klubów Służby Niepodległości. W stanie wojennym redaktor konspiracyjnej „Solidarności Narodu” i „Polityki Polskiej”. W roku 1984 sekretarz Klubu Myśli Politycznej „Dziekania”. Publicysta „Królowej Apostołów” i „Tygodnika Powszechnego”, w 1989 współzałożyciel Forum Prawicy Demokratycznej.
W okresie 1990–1995 redaktor „Życia Warszawy”, 1996–2002 i po reaktywowaniu 2004–2005 redaktor naczelny warszawskiej gazety codziennej „Życie”. Publicysta, komentator (między innymi TVP, TVN, Tele 5, Radio TOK FM, „Polityka”, „Gazeta Wyborcza”). Autor książek Mexico Catolico, Copa America, Futbol – historie prawdziwe, współautor ze Stefanem Kisielewskim Abecadła Kisiela. Scenarzysta filmów Na skróty, Kisiel, Senior. Laureat Nagrody Kisiela w 1997, odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011. Od 1978 mieszkał w Warszawie.
