BJÖRN SÖREN
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File: Sören_Björn.jpg |thumb| Sören Björn, ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und danziger südbaltischen Ufer...'', 1808]] | [[File: Sören_Björn.jpg |thumb| Sören Björn, ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und danziger südbaltischen Ufer...'', 1808]] | ||
'''SÖREN BJÖRN''' (18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gdańsku od roku 1768, nabył 21 lipca [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miasta]], ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kościoła w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. W roku 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gdańskiem, od 1784 przedstawiciel władz Gdańska w pozostającym pod pruskimi rządami [[NOWY PORT | Nowym Porcie]]. Od roku 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża.<br/><br/> | '''SÖREN BJÖRN''' (18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gdańsku od roku 1768, nabył 21 lipca [[OBYWATELSTWO MIEJSKIE | obywatelstwo miasta]], ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kościoła w [[WISŁOUJŚCIE | Wisłoujściu]]. W roku 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gdańskiem, od 1784 przedstawiciel władz Gdańska w pozostającym pod pruskimi rządami [[NOWY PORT | Nowym Porcie]]. Od roku 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża.<br/><br/> | ||
| − | Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gdańskiej firmie wydawniczo-księgarskiej [[TROSCHEL ADOLPH HEINRICH FERDINAND | Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela]] ''Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern'' (1807), ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und danziger südbaltischen Ufer...'' (1804) i w języku polskim, w tłumaczeniu [[MRONGOWIUSZ KRZYSZTOF CELESTYN | Krzysztofa Mrongowiusza]], ''Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające'' (1807). Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gdańskiej przy wsi [[STOGI | Stogi]].<br/><br/> | + | Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gdańskiej firmie wydawniczo-księgarskiej [[TROSCHEL ADOLPH HEINRICH FERDINAND, drukarz, księgarz, ławnik | Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela]] ''Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern'' (1807), ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und danziger südbaltischen Ufer...'' (1804) i w języku polskim, w tłumaczeniu [[MRONGOWIUSZ KRZYSZTOF CELESTYN, kaznodzieja, językoznawca | Krzysztofa Mrongowiusza]], ''Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające'' (1807). Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gdańskiej przy wsi [[STOGI | Stogi]].<br/><br/> |
W latach 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gdańska pracę dźwigu portowego w bramie [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] (Krantor, [[ŻURAW | Żuraw]]), gdzie mieszkał. Od roku 1805 radca państwowy.<br/><br/> | W latach 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gdańska pracę dźwigu portowego w bramie [[SZEROKA, ulica | ul. Szerokiej]] (Krantor, [[ŻURAW | Żuraw]]), gdzie mieszkał. Od roku 1805 radca państwowy.<br/><br/> | ||
Od 1799 właściciel posiadłości we wschodniej części Stogów, włącznie z [[PUSTY STAW | Pustym Stawem]], gdzie założył ogólnodostępny ogród, składający się ze zwierzyńca, ogrodu botanicznego z cieplarnią, szklarni z ogrzewanym kanałem, w którym pływały pancerniki, ptaszarni z ptakami egzotycznymi. Znajdował się w nim zbiór korali i minerałów oraz eksponaty etnograficzne (między innymi chata eskimoska oraz dwa ubrane w skóry drewniane posągi jej mieszkańców), ława z żeber wieloryba i grota z dużą kolekcją muszli. Przed śmiercią eksponaty przekazał [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwu Przyrodniczemu]]. | Od 1799 właściciel posiadłości we wschodniej części Stogów, włącznie z [[PUSTY STAW | Pustym Stawem]], gdzie założył ogólnodostępny ogród, składający się ze zwierzyńca, ogrodu botanicznego z cieplarnią, szklarni z ogrzewanym kanałem, w którym pływały pancerniki, ptaszarni z ptakami egzotycznymi. Znajdował się w nim zbiór korali i minerałów oraz eksponaty etnograficzne (między innymi chata eskimoska oraz dwa ubrane w skóry drewniane posągi jej mieszkańców), ława z żeber wieloryba i grota z dużą kolekcją muszli. Przed śmiercią eksponaty przekazał [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwu Przyrodniczemu]]. | ||
Syn, także Sören (1777–1846), zajmował się handlem, był po ojcu właścicielem ogrodu i gospody nad Pustym Stawem, między innymi na zachodnim brzegu urządził przystań dla łodzi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Syn, także Sören (1777–1846), zajmował się handlem, był po ojcu właścicielem ogrodu i gospody nad Pustym Stawem, między innymi na zachodnim brzegu urządził przystań dla łodzi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:10, 3 gru 2022
SÖREN BJÖRN (18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gdańsku od roku 1768, nabył 21 lipca obywatelstwo miasta, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kościoła w Wisłoujściu. W roku 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gdańskiem, od 1784 przedstawiciel władz Gdańska w pozostającym pod pruskimi rządami Nowym Porcie. Od roku 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża.
Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gdańskiej firmie wydawniczo-księgarskiej Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern (1807), Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und danziger südbaltischen Ufer... (1804) i w języku polskim, w tłumaczeniu Krzysztofa Mrongowiusza, Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające (1807). Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gdańskiej przy wsi Stogi.
W latach 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gdańska pracę dźwigu portowego w bramie ul. Szerokiej (Krantor, Żuraw), gdzie mieszkał. Od roku 1805 radca państwowy.
Od 1799 właściciel posiadłości we wschodniej części Stogów, włącznie z Pustym Stawem, gdzie założył ogólnodostępny ogród, składający się ze zwierzyńca, ogrodu botanicznego z cieplarnią, szklarni z ogrzewanym kanałem, w którym pływały pancerniki, ptaszarni z ptakami egzotycznymi. Znajdował się w nim zbiór korali i minerałów oraz eksponaty etnograficzne (między innymi chata eskimoska oraz dwa ubrane w skóry drewniane posągi jej mieszkańców), ława z żeber wieloryba i grota z dużą kolekcją muszli. Przed śmiercią eksponaty przekazał Towarzystwu Przyrodniczemu.
Syn, także Sören (1777–1846), zajmował się handlem, był po ojcu właścicielem ogrodu i gospody nad Pustym Stawem, między innymi na zachodnim brzegu urządził przystań dla łodzi.
