HINGELBERG FRIEDRICH THEODOR, lekarz, radny
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
[[File:Friedrich_Theodor_Hingelberg.jpg|thumb|Portret sylwetowy Friedricha Theodora Hingelberga z jego własnych zbiorów]] | [[File:Friedrich_Theodor_Hingelberg.jpg|thumb|Portret sylwetowy Friedricha Theodora Hingelberga z jego własnych zbiorów]] | ||
| − | '''FRIEDRICH THEODOR HINGELBERG''' (5 VII 1771 Elbląg – 17 V 1846 Gdańsk), doktor medycyny, lekarz weterynarii, | + | '''FRIEDRICH THEODOR HINGELBERG''' (5 VII 1771 Elbląg – 17 V 1846 Gdańsk), doktor medycyny, lekarz weterynarii, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska, urzędnik. Syn [[HINGELBERG GOTTFRIED | Gottfrieda Hingelberga]], kantora [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA I ŚW. JANA APOSTOŁA | kościoła św. Jana]], brat Johanna Gottfrieda (VI 1754 Elbląg – po 1796).<br/><br/> |
| − | Od 1818 | + | 6 IX 1785 zapisany do klasy secundae [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], po studiach medycznych pracował jako weterynarz w Gdańsku. W okresie 1814–1817 członek Rady Miejskiej. W latach 1830 (?) – 1841 sekretarz kancelarii [[REJENCJA GDAŃSKA| rejencji gdańskiej]]; jednocześnie sekretarz Rady Miejskiej. Od 1818 był członkiem chóru mieszanego [[STOWARZYSZENIE ŚPIEWACZE | Danziger Gesangverein]] i wieloletnim sekretarzem jego zarządu. W okresie 1829–1841 próby chóru odbywały się w domu Hingelberga przy Große Wollwebergasse 1987 (ul. Tkacka 5), gdzie mieszkał w latach 1826–1841. Wcześniej, między 1809 a 1810 , mieszkał przy Holzmarkt (Targ Drzewny), następnie od 1812 do 1817 przy Langgasse 364 (ul. Długa 6), a od 1842 do śmierci przy Große Wollwebergasse 1986 (ul. Tkacka 3/4). Został pochowany na [[CMENTARZE NA TERENIE ŚRÓDMIEŚCIA. ZESPÓŁ U PODNÓŻA GRODZISKA| cmentarzu Bożego Ciała]]. <br/><br/> |
W styczniu 1784 roku założył zbiór portretów sylwetowych, do którego wklejał wycinanki przedstawiające różne osoby, między innymi [[ACKERMANN CARL DAVID | Carla Davida Ackermanna]], [[BACHMANN JEAN PETER HEINRICH| Jeana Petera Heinricha Bachmanna]] i [[ACKERMANN DOROTHEA LUDOLPHINA| Dorotheę Ludolphinę Bachmann-Ackermann]]. Wspólnie ze swoimi niezamężnymi siostrami – Julianą Sabiną (1767 Elbląg – pochowana 21 XI 1806 Gdańsk) i Marią Elisabethą (1765 Elbląg – 27 III 1825 Gdańsk) – zbierał afisze [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]]. Jego spadkobiercy sprzedali oba zbiory na licytacji; obecnie przechowuje je [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska]]. <br/><br/> | W styczniu 1784 roku założył zbiór portretów sylwetowych, do którego wklejał wycinanki przedstawiające różne osoby, między innymi [[ACKERMANN CARL DAVID | Carla Davida Ackermanna]], [[BACHMANN JEAN PETER HEINRICH| Jeana Petera Heinricha Bachmanna]] i [[ACKERMANN DOROTHEA LUDOLPHINA| Dorotheę Ludolphinę Bachmann-Ackermann]]. Wspólnie ze swoimi niezamężnymi siostrami – Julianą Sabiną (1767 Elbląg – pochowana 21 XI 1806 Gdańsk) i Marią Elisabethą (1765 Elbląg – 27 III 1825 Gdańsk) – zbierał afisze [[TEATR MIEJSKI | Teatru Miejskiego]]. Jego spadkobiercy sprzedali oba zbiory na licytacji; obecnie przechowuje je [[POLSKA AKADEMIA NAUK BIBLIOTEKA GDAŃSKA | Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska]]. <br/><br/> | ||
| − | W 1802 | + | W 1802 poślubił Karolinę Wilhelminę Lengnich (8 III 1779 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), córkę [[LENGNICH KARL BENJAMIN | Karla Benjamina Lengnicha]], siostrę Karoliny Henrietty Pauliny, żony [[MARQUARDT JOACHIM FRIEDRICH | Joachima Friedricha Marquardta]]. Jako członkini Danziger Gesangverein sporadycznie śpiewała partie solowe; między innymi 22 II 1829 w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] wykonała partię altu w oratorium pasyjnym ''Der Tod Jesu'' Carla Heinricha Grauna. Po śmierci męża Rada Miejska przyznała jej zapomogę roczną w wysokości 30 talarów, którą wypłacono w 1847 i 1848 roku. Od 1847 do śmierci mieszkała w [[SZPITAL BOŻEGO CIAŁA | szpitalu Bożego Ciała]] pod numerem 1. Jej nekrolog podpisał [[CZWALINA JULIUS EDUARD| Julius Eduard Czwalina]] i jego żona Henrietta Paulina Theodora z domu Marquardt, siostrzenica zmarłej. {{author: MrGl}} {{author: JMM}} <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia''':<br/> | '''Bibliografia''':<br/> | ||
Wersja z 13:23, 20 lis 2021
FRIEDRICH THEODOR HINGELBERG (5 VII 1771 Elbląg – 17 V 1846 Gdańsk), doktor medycyny, lekarz weterynarii, radny Gdańska, urzędnik. Syn Gottfrieda Hingelberga, kantora kościoła św. Jana, brat Johanna Gottfrieda (VI 1754 Elbląg – po 1796).
6 IX 1785 zapisany do klasy secundae Gimnazjum Akademickiego, po studiach medycznych pracował jako weterynarz w Gdańsku. W okresie 1814–1817 członek Rady Miejskiej. W latach 1830 (?) – 1841 sekretarz kancelarii rejencji gdańskiej; jednocześnie sekretarz Rady Miejskiej. Od 1818 był członkiem chóru mieszanego Danziger Gesangverein i wieloletnim sekretarzem jego zarządu. W okresie 1829–1841 próby chóru odbywały się w domu Hingelberga przy Große Wollwebergasse 1987 (ul. Tkacka 5), gdzie mieszkał w latach 1826–1841. Wcześniej, między 1809 a 1810 , mieszkał przy Holzmarkt (Targ Drzewny), następnie od 1812 do 1817 przy Langgasse 364 (ul. Długa 6), a od 1842 do śmierci przy Große Wollwebergasse 1986 (ul. Tkacka 3/4). Został pochowany na cmentarzu Bożego Ciała.
W styczniu 1784 roku założył zbiór portretów sylwetowych, do którego wklejał wycinanki przedstawiające różne osoby, między innymi Carla Davida Ackermanna, Jeana Petera Heinricha Bachmanna i Dorotheę Ludolphinę Bachmann-Ackermann. Wspólnie ze swoimi niezamężnymi siostrami – Julianą Sabiną (1767 Elbląg – pochowana 21 XI 1806 Gdańsk) i Marią Elisabethą (1765 Elbląg – 27 III 1825 Gdańsk) – zbierał afisze Teatru Miejskiego. Jego spadkobiercy sprzedali oba zbiory na licytacji; obecnie przechowuje je Polska Akademia Nauk Biblioteka Gdańska.
W 1802 poślubił Karolinę Wilhelminę Lengnich (8 III 1779 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), córkę Karla Benjamina Lengnicha, siostrę Karoliny Henrietty Pauliny, żony Joachima Friedricha Marquardta. Jako członkini Danziger Gesangverein sporadycznie śpiewała partie solowe; między innymi 22 II 1829 w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wykonała partię altu w oratorium pasyjnym Der Tod Jesu Carla Heinricha Grauna. Po śmierci męża Rada Miejska przyznała jej zapomogę roczną w wysokości 30 talarów, którą wypłacono w 1847 i 1848 roku. Od 1847 do śmierci mieszkała w szpitalu Bożego Ciała pod numerem 1. Jej nekrolog podpisał Julius Eduard Czwalina i jego żona Henrietta Paulina Theodora z domu Marquardt, siostrzenica zmarłej.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, księgi kościoła NMP sygn. 1461/150 s. 9; Kartoteka Policji, karta meldunkowa sygn. 10/14/0/5/7364.
„Danziger Intelligenz-Blatt” 1848 nr 6 (dodatek „Amtlich mitgetheilte Beschlüsse der Stadtverordneten-Versammlung. Sitzung vom 29. December 1847“); 1857 nr 298 s. 4382.
„Intelligenz Blatt” 18 V 1846 (nekrolog)
Adress Buch Danzig 1817, s. 100 (wykaz radnych), s. 115 (weterynarze)
Adress Buch Danzig 1831, s. 38.
Adress-Buch Danzig 1836, s. 21, 54.
Adress-Buch Danzig 1839, s. 17, 50.
Adress-Buch Danzig 1844, s. 49.
Adress-Buch Danzig 1856, s. 66.
Weichbrodt Dorothea, Patrizier, Bürger, Einwohner der Freien und Hansestadt Danzig in Stamm- und Namentafeln vom 14.-18. Jahrhundert, Klausdorf/Schwentine 1986-1992, Bd. I, s. 304.
