BRAMA KOTWICZNIKÓW
| Linia 6: | Linia 6: | ||
[[File:Brama_KotwicznikówLM.jpg|thumb|Baszta Kotwiczników i [[BRAMA KROWIA| Brama Krowia]], po 1945]] | [[File:Brama_KotwicznikówLM.jpg|thumb|Baszta Kotwiczników i [[BRAMA KROWIA| Brama Krowia]], po 1945]] | ||
[[File:Brama_Kotwiczników.jpg|thumb|Baszta Kotwiczników, widok od strony zachodniej, 2012]] | [[File:Brama_Kotwiczników.jpg|thumb|Baszta Kotwiczników, widok od strony zachodniej, 2012]] | ||
| − | '''BRAMA KOTWICZNIKÓW''', lądowa, w południowo-wschodnim narożniku [[MURY OBRONNE | murów obronnych]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]], zamykająca od południa pierwotną ul. Kotwiczników. Wzmiankowana w roku 1378. Jej zadaniem była ochrona drogi prowadzącej do stoczni na [[LASTADIA | Lastadii]]. Do końca XIV wieku stanowiła jedynie furtę w murze obronnym, w początku XV wieku wzmocnioną potężną kwadratową basztą, liczącą w rzucie około 10 × 10 m i o grubości murów do 2,5 m. Rozmiary baszty wskazują, że projektowano ją jako znacznie wyższą, czego nie zrealizowano. Zadaniem baszty była również ochrona południowo-wschodniego narożnika murów obronnych.<br/><br/> | + | '''BRAMA KOTWICZNIKÓW''', lądowa, w południowo-wschodnim narożniku [[MURY OBRONNE | murów obronnych]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]], zamykająca od południa pierwotną Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników). Wzmiankowana w roku 1378. Jej zadaniem była ochrona drogi prowadzącej do stoczni na [[LASTADIA | Lastadii]]. Do końca XIV wieku stanowiła jedynie furtę w murze obronnym, w początku XV wieku wzmocnioną potężną kwadratową basztą, liczącą w rzucie około 10 × 10 m i o grubości murów do 2,5 m. Rozmiary baszty wskazują, że projektowano ją jako znacznie wyższą, czego nie zrealizowano. Zadaniem baszty była również ochrona południowo-wschodniego narożnika murów obronnych.<br/><br/> |
| − | + | Jako jedyna z bram lądowych Głównego Miasta nie miała przedbramia. W 1575 przebudowana przez Paula van den Dorne uzyskała nowożytne renesansowe formy, podwyższony znacznie dach w każdej z połaci zyskał lukarnę (okienko dachowe wystawione ponad połać dachu), wierzchołek dachu zwieńczono ozdobnym kominem. Rozebrana w 1821 roku.<br/><br/> | |
| − | + | Zachowała się baszta, od 2. połowy XVI do XIX wieku pełniąca funkcję więzienia (zob. [[MATERN GEORG i SIMON | Maternowie]]), w latach 40. XIX wieku strażnicy strażackiej i magazynu oleju do lamp ulicznych, od roku 1865 głównego aresztu policyjnego Głównego Miasta. Rozbudowana (Ankerschmiedegasse 19-20), w dobudowanej części (nr 19) w 1 połowie XX wieku mieściło się między innymi schronisko dla dziewcząt (1910 Deutsch Evangelischer Frauenbund, Jungmädchenheim; 1931 | |
| + | Deutsch Evangelischer Frauenbund, Jungmädchenheim). W roku 1945 poważnie uszkodzona, pozostały z niej wyłącznie mury obwodowe dolnych kondygnacji. Zniszczeniu uległa także sąsiednia zabudowa wzdłuż wschodniej pierzei ul. Kotwiczników oraz późniejsze dobudówki z 2. połowy XIX wieku, dzięki czemu baszta odzyskała pierwotną formę. Odbudowana w latach 1968–1970 w formach z okresu XVI-wiecznej przebudowy. Obecnie siedziba Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. {{author: GS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | ||
Wersja z 17:06, 15 lip 2021
BRAMA KOTWICZNIKÓW, lądowa, w południowo-wschodnim narożniku murów obronnych Głównego Miasta Gdańska, zamykająca od południa pierwotną Ankerschmiedegasse (ul. Kotwiczników). Wzmiankowana w roku 1378. Jej zadaniem była ochrona drogi prowadzącej do stoczni na Lastadii. Do końca XIV wieku stanowiła jedynie furtę w murze obronnym, w początku XV wieku wzmocnioną potężną kwadratową basztą, liczącą w rzucie około 10 × 10 m i o grubości murów do 2,5 m. Rozmiary baszty wskazują, że projektowano ją jako znacznie wyższą, czego nie zrealizowano. Zadaniem baszty była również ochrona południowo-wschodniego narożnika murów obronnych.
Jako jedyna z bram lądowych Głównego Miasta nie miała przedbramia. W 1575 przebudowana przez Paula van den Dorne uzyskała nowożytne renesansowe formy, podwyższony znacznie dach w każdej z połaci zyskał lukarnę (okienko dachowe wystawione ponad połać dachu), wierzchołek dachu zwieńczono ozdobnym kominem. Rozebrana w 1821 roku.
Zachowała się baszta, od 2. połowy XVI do XIX wieku pełniąca funkcję więzienia (zob. Maternowie), w latach 40. XIX wieku strażnicy strażackiej i magazynu oleju do lamp ulicznych, od roku 1865 głównego aresztu policyjnego Głównego Miasta. Rozbudowana (Ankerschmiedegasse 19-20), w dobudowanej części (nr 19) w 1 połowie XX wieku mieściło się między innymi schronisko dla dziewcząt (1910 Deutsch Evangelischer Frauenbund, Jungmädchenheim; 1931
Deutsch Evangelischer Frauenbund, Jungmädchenheim). W roku 1945 poważnie uszkodzona, pozostały z niej wyłącznie mury obwodowe dolnych kondygnacji. Zniszczeniu uległa także sąsiednia zabudowa wzdłuż wschodniej pierzei ul. Kotwiczników oraz późniejsze dobudówki z 2. połowy XIX wieku, dzięki czemu baszta odzyskała pierwotną formę. Odbudowana w latach 1968–1970 w formach z okresu XVI-wiecznej przebudowy. Obecnie siedziba Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.
