OLDENBEUVING GERT, muzyk, carillonista, organista
| Linia 8: | Linia 8: | ||
W Gdańsku od 1998 na gościnnych wykładach, od 2007 nauczyciel gry na carillonie w [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej]] (AM). Autor koncepcji odbudowy carillonu na wieży Ratusza Głównego Miasta (2000). 28 XI 1998 roku wykonał pierwszy po II wojnie światowej koncert na carillonie kościoła św. Katarzyny. Był to również pierwszy koncert carillonowy w polskim Gdańsku po przerwie trwającej 205 lat (czyli od 1793). Inaugurował także uruchomienie dwóch kolejnych gdańskich carillonów (Ratusza Głównego Miasta 31 XII 2000 i Carillonu Mobilnego 24 V 2009). <br/><br/> | W Gdańsku od 1998 na gościnnych wykładach, od 2007 nauczyciel gry na carillonie w [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej]] (AM). Autor koncepcji odbudowy carillonu na wieży Ratusza Głównego Miasta (2000). 28 XI 1998 roku wykonał pierwszy po II wojnie światowej koncert na carillonie kościoła św. Katarzyny. Był to również pierwszy koncert carillonowy w polskim Gdańsku po przerwie trwającej 205 lat (czyli od 1793). Inaugurował także uruchomienie dwóch kolejnych gdańskich carillonów (Ratusza Głównego Miasta 31 XII 2000 i Carillonu Mobilnego 24 V 2009). <br/><br/> | ||
Odznaczony między innymi w Holandii orderem Oranje-Nassau (2011), w Polsce Złotym Krzyżem Zasługi (2006), w Gdańsku [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2003) „za wybitne zasługi dla Gdańska, wieloletnią współpracę holendersko-gdańską, kreowanie wizerunku miasta i rozsławianie Gdańska w świecie”. 24 XI 2018 w Ratuszu Głównego Miasta wraz z żoną, Gerdien Verschor, historyczką sztuki, pisarką, dyrektorką Międzynarodowej Sieci Kuratorów Sztuki Holenderskiej i Flamandzkiej CODART, odebrali [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medal Prezydenta Miasta Gdańska]] za zaangażowanie w promocję odradzającej się muzyki carillonowej. <br/><br/> | Odznaczony między innymi w Holandii orderem Oranje-Nassau (2011), w Polsce Złotym Krzyżem Zasługi (2006), w Gdańsku [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] (2003) „za wybitne zasługi dla Gdańska, wieloletnią współpracę holendersko-gdańską, kreowanie wizerunku miasta i rozsławianie Gdańska w świecie”. 24 XI 2018 w Ratuszu Głównego Miasta wraz z żoną, Gerdien Verschor, historyczką sztuki, pisarką, dyrektorką Międzynarodowej Sieci Kuratorów Sztuki Holenderskiej i Flamandzkiej CODART, odebrali [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medal Prezydenta Miasta Gdańska]] za zaangażowanie w promocję odradzającej się muzyki carillonowej. <br/><br/> | ||
| − | Po śmierci prezydenta [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]] jego była uczennica, Katarzyna Kwiecień-Długosz, skomponowała „Epitafium”, odegrane 18 I 2019 na carillonie Wieży Winiarskiej w Zutphen. Tego samego dnia – na apel gdańskiej carillonistki miejskiej, [[KAŹMIERCZAK MONIKA | Moniki Kaźmierczak]] – zagrało kilkunastu carillonistów nie tylko w krajach kojarzonych z carillonami jak Belgii czy Holandii, ale także w Stanach Zjednoczonych. Od kwietnia 2011 w Nijmegen (i dodatkowo od czerwca tegoż roku w Utrechcie) posadę carillonistki miejskiej przejęła jego wychowanka, absolwentka gdańskiej AM, Małgorzata Fiebig. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Po śmierci prezydenta [[ADAMOWICZ PAWEŁ BOGDAN | Pawła Adamowicza]] jego była uczennica, Katarzyna Kwiecień-Długosz, skomponowała „Epitafium”, odegrane 18 I 2019 na carillonie Wieży Winiarskiej w Zutphen. Tego samego dnia – na apel gdańskiej carillonistki miejskiej, [[KAŹMIERCZAK MONIKA, carillonistka, pianistka, dyrygentka | Moniki Kaźmierczak]] – zagrało kilkunastu carillonistów nie tylko w krajach kojarzonych z carillonami jak Belgii czy Holandii, ale także w Stanach Zjednoczonych. Od kwietnia 2011 w Nijmegen (i dodatkowo od czerwca tegoż roku w Utrechcie) posadę carillonistki miejskiej przejęła jego wychowanka, absolwentka gdańskiej AM, Małgorzata Fiebig. {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:34, 25 sie 2022
GERT OLDENBEUVING (ur. 14 IV 1946 Coevorden (Holandia)), muzyk, carillonista, organista, odtwórca tradycji muzyki carillonowej Gdańska. Studiował muzykę organową i kościelną w konserwatorium w Utrechcie u Nico van den Hoovena i Maartena Kooya (1967–1972), brał lekcje interpretacji u Ewalda Kooimana, a improwizacji u Berta Mattera. Następnie uczył się w Niderlandzkiej Szkole Carillonowej (Nederlandse Beiaardschool) w Amersfoort u Petera Bakkera i we francuskiej L’ école du Carillon Français w Douai u Jacquesa Lannoy.
Od 1 V 1973 do 1 V 2013 miejski carillonista w Zutphen (na Wieży Winiarskiej; Wijnhuistoren) i Lochem, do przejścia na emeryturę w 2011 także w Nijmegen (od 1986), w Groenlo (od 1977) i w Winterswijk (od 1994). W latach 1987–2007 docent fakultetu muzyki w konserwatorium (Hogeschool voor de Kunsten) w Arnhem i od 1999 konsultant ludwisarni Royal Eijsbouts (Asten, Holandia), która odlała gdańskie carillony Ratusza Głównego Miasta, kościoła św. Katarzyny i carillonu mobilnego.
Jako kantor-organista związany był w latach 1986–2002 z Wielkim (Starym) Kościołem (Grote/Oude Kerk) św. Heleny w Aalten. Od 1 XI 2013 organista w kościele Dorpskerk w Voorst. Interpretator dzieł Jana Sebastiana Bacha, Antonia Vivaldiego, Jerzego Fryderyka Händla, a także gdańskiego kompozytora Andreasa Hakenbergera. Koncertował w Europie, Ameryce i Japonii.
Od 2015 prezes Fundacji Organów Henricka Badera w Zutphen. Od 1995 członek Rady Doradców Fundacji Zabytkowych Kościołów Prowincji Geldria (SOGK). W latach 1982–1994 prezydent Niderlandzkiego Związku Carillonowego (NKV), organizator VIII Międzynarodowego Kongresu Carillonowego w Zutphen (1990). W 2006 dyrektor artystyczny XVIII Międzynarodowego Kongresu Carillonowego w Gdańsku. Od 2000 związany także z Katholieke Klokken en Orgelraad (KKO, Katolicka Rada ds. Dzwonów i Organów) jako konsultant do spraw dzwonów i carillonów. Konsultował również większe projekty carillonowe między innymi w Stuttgarcie, Dallas, Monachium, Barcelonie, Melle i Gdańsku.
W Gdańsku od 1998 na gościnnych wykładach, od 2007 nauczyciel gry na carillonie w Akademii Muzycznej (AM). Autor koncepcji odbudowy carillonu na wieży Ratusza Głównego Miasta (2000). 28 XI 1998 roku wykonał pierwszy po II wojnie światowej koncert na carillonie kościoła św. Katarzyny. Był to również pierwszy koncert carillonowy w polskim Gdańsku po przerwie trwającej 205 lat (czyli od 1793). Inaugurował także uruchomienie dwóch kolejnych gdańskich carillonów (Ratusza Głównego Miasta 31 XII 2000 i Carillonu Mobilnego 24 V 2009).
Odznaczony między innymi w Holandii orderem Oranje-Nassau (2011), w Polsce Złotym Krzyżem Zasługi (2006), w Gdańsku Medalem św. Wojciecha (2003) „za wybitne zasługi dla Gdańska, wieloletnią współpracę holendersko-gdańską, kreowanie wizerunku miasta i rozsławianie Gdańska w świecie”. 24 XI 2018 w Ratuszu Głównego Miasta wraz z żoną, Gerdien Verschor, historyczką sztuki, pisarką, dyrektorką Międzynarodowej Sieci Kuratorów Sztuki Holenderskiej i Flamandzkiej CODART, odebrali Medal Prezydenta Miasta Gdańska za zaangażowanie w promocję odradzającej się muzyki carillonowej.
Po śmierci prezydenta Pawła Adamowicza jego była uczennica, Katarzyna Kwiecień-Długosz, skomponowała „Epitafium”, odegrane 18 I 2019 na carillonie Wieży Winiarskiej w Zutphen. Tego samego dnia – na apel gdańskiej carillonistki miejskiej, Moniki Kaźmierczak – zagrało kilkunastu carillonistów nie tylko w krajach kojarzonych z carillonami jak Belgii czy Holandii, ale także w Stanach Zjednoczonych. Od kwietnia 2011 w Nijmegen (i dodatkowo od czerwca tegoż roku w Utrechcie) posadę carillonistki miejskiej przejęła jego wychowanka, absolwentka gdańskiej AM, Małgorzata Fiebig.
