BASZTA JACEK
| Linia 10: | Linia 10: | ||
[[File:Baszta_Jacek1.jpg|thumb|Baszta Jacek, XIX/XX wiek]] | [[File:Baszta_Jacek1.jpg|thumb|Baszta Jacek, XIX/XX wiek]] | ||
[[File:4_Baszta_Jacek.jpg|thumb| Baszta Jacek, fot. [[LELEWICZ KAZIMIERZ| Kazimierz Lelewicz]], w 1946]] | [[File:4_Baszta_Jacek.jpg|thumb| Baszta Jacek, fot. [[LELEWICZ KAZIMIERZ| Kazimierz Lelewicz]], w 1946]] | ||
| − | [[File:5_Baszta_Jacek.jpg|thumb|Baszta Jacek | + | [[File:5_Baszta_Jacek.jpg|thumb|Baszta Jacek po utracie części dachówek w trakcie wichury 6 VI 1953]] |
[[File:Baszta.jpg |thumb|Baszta Jacek, 2012]] | [[File:Baszta.jpg |thumb|Baszta Jacek, 2012]] | ||
'''BASZTA JACEK''', u zbiegu obecnej ul. Podwale Staromiejskie i Pańskiej (adres: Pańska 1). Początki budowy sięgają 3. ćwierci XIV wieku, ostateczny kształt uzyskała w początku XV wieku. Ośmioboczna (ośmiobok wpisany w koło o średnicy 8,7 m), ceglana, nakryta dachem namiotowym, znajdowała się w północno-zachodnim narożniku [[MURY OBRONNE | murów obronnych]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]]. Najwyższa ze średniowiecznych baszt gdańskich (wysokość całkowita 36 m, wysokość trzonu baszty 22 m, 8 kondygnacji naziemnych), loch dostępny za pomocą drabiny. Grubość murów w kondygnacji przyziemia wynosi około 2,6 m, następnie zwęża się do 1,1 m w najwyższym punkcie.<br/><br/> | '''BASZTA JACEK''', u zbiegu obecnej ul. Podwale Staromiejskie i Pańskiej (adres: Pańska 1). Początki budowy sięgają 3. ćwierci XIV wieku, ostateczny kształt uzyskała w początku XV wieku. Ośmioboczna (ośmiobok wpisany w koło o średnicy 8,7 m), ceglana, nakryta dachem namiotowym, znajdowała się w północno-zachodnim narożniku [[MURY OBRONNE | murów obronnych]] [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta Gdańska]]. Najwyższa ze średniowiecznych baszt gdańskich (wysokość całkowita 36 m, wysokość trzonu baszty 22 m, 8 kondygnacji naziemnych), loch dostępny za pomocą drabiny. Grubość murów w kondygnacji przyziemia wynosi około 2,6 m, następnie zwęża się do 1,1 m w najwyższym punkcie.<br/><br/> | ||
W roku 1582 [[DOMINIKANIE | dominikanie]] z sąsiedniego klasztoru w ramach rekompensaty za majątek utracony w czasie rozruchów z 1577 wysuwali wobec [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] żądania przyznania im baszty. Zrezygnowali po wielu arbitrażach w 1584, kiedy Rada Miejska zobowiązała się nie przechowywać tam prochu i amunicji, udostępniać ją dominikanom na każde życzenie, a w razie zburzenia wybudować w jej miejsce na własny koszt mur obronny. W 1556 roku dodano namiotowy dach. W latach 1701–1741 po baszcie Dominikańskiej przejęła nazwę Kiek in de Kök („Patrz do Kuchni”), ponieważ widać z niej było spiżarnię i kuchnię klasztoru dominikanów, i nosiła ją do roku 1945. Obecna nazwa nawiązuje do św. Jacka, założyciela zgromadzenia polskich dominikanów. Górną kondygnację stanowią wystające przed lico murów ceglane arkady, wsparte na ceglanych konsolach. Nad arkadami znajdowały się do XVI wieku machikuły.<br/><br/> | W roku 1582 [[DOMINIKANIE | dominikanie]] z sąsiedniego klasztoru w ramach rekompensaty za majątek utracony w czasie rozruchów z 1577 wysuwali wobec [[RADA MIEJSKA | Rady Miejskiej]] żądania przyznania im baszty. Zrezygnowali po wielu arbitrażach w 1584, kiedy Rada Miejska zobowiązała się nie przechowywać tam prochu i amunicji, udostępniać ją dominikanom na każde życzenie, a w razie zburzenia wybudować w jej miejsce na własny koszt mur obronny. W 1556 roku dodano namiotowy dach. W latach 1701–1741 po baszcie Dominikańskiej przejęła nazwę Kiek in de Kök („Patrz do Kuchni”), ponieważ widać z niej było spiżarnię i kuchnię klasztoru dominikanów, i nosiła ją do roku 1945. Obecna nazwa nawiązuje do św. Jacka, założyciela zgromadzenia polskich dominikanów. Górną kondygnację stanowią wystające przed lico murów ceglane arkady, wsparte na ceglanych konsolach. Nad arkadami znajdowały się do XVI wieku machikuły.<br/><br/> | ||
| − | W 1945 roku zniszczeniu uległ dach i górne części murów, wypalone zostało wnętrze. Odbudowana w latach 1947–1955 zgodnie ze stanem z roku 1556 ( | + | W 1945 roku zniszczeniu uległ dach i górne części murów, wypalone zostało wnętrze. Odbudowana w latach 1947–1955 zgodnie ze stanem z roku 1556 (6 VI 1953 potężna wichura strąciła część dachówek). Od 1962 roku na jej parterze mieści się zakład fotograficzny Foto Wieża Jacek. 24 II 1967 roku baszta została wpisana do rejestru zabytków. W 2000 roku przeprowadzono remont dachu (wymieniono poszycie dachowe na nową dachówkę). We wrześniu–październiku 2015 odsłonięto i zaizolowano fundamenty, chroniąc mury przyziemia przed wilgocią, odsolono mury do wysokości 2 m, wyremontowano klatkę schodową, stolarkę okienną i drzwiową. Administrowana przez Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych. {{author: GS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 16:48, 1 maj 2021
BASZTA JACEK, u zbiegu obecnej ul. Podwale Staromiejskie i Pańskiej (adres: Pańska 1). Początki budowy sięgają 3. ćwierci XIV wieku, ostateczny kształt uzyskała w początku XV wieku. Ośmioboczna (ośmiobok wpisany w koło o średnicy 8,7 m), ceglana, nakryta dachem namiotowym, znajdowała się w północno-zachodnim narożniku murów obronnych Głównego Miasta Gdańska. Najwyższa ze średniowiecznych baszt gdańskich (wysokość całkowita 36 m, wysokość trzonu baszty 22 m, 8 kondygnacji naziemnych), loch dostępny za pomocą drabiny. Grubość murów w kondygnacji przyziemia wynosi około 2,6 m, następnie zwęża się do 1,1 m w najwyższym punkcie.
W roku 1582 dominikanie z sąsiedniego klasztoru w ramach rekompensaty za majątek utracony w czasie rozruchów z 1577 wysuwali wobec Rady Miejskiej żądania przyznania im baszty. Zrezygnowali po wielu arbitrażach w 1584, kiedy Rada Miejska zobowiązała się nie przechowywać tam prochu i amunicji, udostępniać ją dominikanom na każde życzenie, a w razie zburzenia wybudować w jej miejsce na własny koszt mur obronny. W 1556 roku dodano namiotowy dach. W latach 1701–1741 po baszcie Dominikańskiej przejęła nazwę Kiek in de Kök („Patrz do Kuchni”), ponieważ widać z niej było spiżarnię i kuchnię klasztoru dominikanów, i nosiła ją do roku 1945. Obecna nazwa nawiązuje do św. Jacka, założyciela zgromadzenia polskich dominikanów. Górną kondygnację stanowią wystające przed lico murów ceglane arkady, wsparte na ceglanych konsolach. Nad arkadami znajdowały się do XVI wieku machikuły.
W 1945 roku zniszczeniu uległ dach i górne części murów, wypalone zostało wnętrze. Odbudowana w latach 1947–1955 zgodnie ze stanem z roku 1556 (6 VI 1953 potężna wichura strąciła część dachówek). Od 1962 roku na jej parterze mieści się zakład fotograficzny Foto Wieża Jacek. 24 II 1967 roku baszta została wpisana do rejestru zabytków. W 2000 roku przeprowadzono remont dachu (wymieniono poszycie dachowe na nową dachówkę). We wrześniu–październiku 2015 odsłonięto i zaizolowano fundamenty, chroniąc mury przyziemia przed wilgocią, odsolono mury do wysokości 2 m, wyremontowano klatkę schodową, stolarkę okienną i drzwiową. Administrowana przez Gdański Zarząd Nieruchomości Komunalnych.
