SAGITTARIUS GREGORIUS, pastor kościoła św. Bartłomieja

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{web}}
 
{{web}}
'''GREGORIUS SAGITTARIUS''' (Schütz; zm. po 1576), teolog, od 1565 roku pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Jako pastor miał do pomocy diakonów: magistra teologii Simona Warabiusa (zm. 1567) i Christianusa Hoffmanna (zm. 1569), po śmierci tego drugiego Johanna (Johannesa) Kröslinga (Krosling, Kroslingius). Z tym ostatnim w latach 1569–1574 pozostawał w konflikcie w sprawie egzorcyzmu stosowanego przy obrzędzie chrztu. Diakona poparło [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], stronę pastora wzięła [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] Gdańska. 24 IX 1570 burmistrz [[BRANDES JOHANN | Johann Brandes]] polecił duchownym stosowanie egzorcyzmu chrzcielnego we wszystkich kościołach pod groźbą utraty stanowiska. Przeciwnicy pod koniec 1571 wysłali list w tej sprawie do ówczesnego dziekana Wydziału Teologicznego (rychło rektora) uniwersytetu w Wittenberdze, dr Caspara Crucigera (Młodszego). W prywatnej odpowiedzi poparł on wprawdzie ich stanowisko, zalecił jednak cierpliwość.<br/><br/>
+
'''GREGORIUS SAGITTARIUS''' (Schütz; zm. po 1576), teolog, od 1567 roku pastor [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościoła św. Bartłomieja]]. Jako pastor miał do pomocy diakona Christianusa Hoffmanna (zm. 1569), po jego śmierci Johanna (Johannesa) Kröslinga (Krosling, Kroslingius). Z tym ostatnim w latach 1569–1574 pozostawał w konflikcie w sprawie egzorcyzmu stosowanego przy obrzędzie chrztu. Diakona poparło [[LUTERANIE | Ministerium Duchowne]], stronę pastora wzięła [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] Gdańska. 24 IX 1570 burmistrz [[BRANDES JOHANN | Johann Brandes]] polecił duchownym stosowanie egzorcyzmu chrzcielnego we wszystkich kościołach pod groźbą utraty stanowiska. Przeciwnicy pod koniec 1571 wysłali list w tej sprawie do ówczesnego dziekana Wydziału Teologicznego (rychło rektora) uniwersytetu w Wittenberdze, dr Caspara Crucigera (Młodszego). W prywatnej odpowiedzi poparł on wprawdzie ich stanowisko, zalecił jednak cierpliwość.<br/><br/>
 
Po kolejnych listach do Wittenbergi 28 VII 1572 przybył do Gdańska teolog, proboszcz katedry w Królewcu (Königsberg), Benedykt Morgenstern (1525–1599), z zamiarem wsparcia przeciwników egzorcyzmu. Burmistrz Johann Brandes nakazał mu jednak opuścić miasto następnego dnia. Temperatura sporu wzrosła po nadejściu wieści o śmierci króla Zygmunta II Augusta, stanowisko burmistrza spowodowało jednak między innymi, że w 1573 roku Johann Krösling musiał opuścić Gdańsk.<br/><br/>
 
Po kolejnych listach do Wittenbergi 28 VII 1572 przybył do Gdańska teolog, proboszcz katedry w Królewcu (Königsberg), Benedykt Morgenstern (1525–1599), z zamiarem wsparcia przeciwników egzorcyzmu. Burmistrz Johann Brandes nakazał mu jednak opuścić miasto następnego dnia. Temperatura sporu wzrosła po nadejściu wieści o śmierci króla Zygmunta II Augusta, stanowisko burmistrza spowodowało jednak między innymi, że w 1573 roku Johann Krösling musiał opuścić Gdańsk.<br/><br/>
 
W rok później (1574) dopuścił się nieznanego bliżej naruszenia prawa, co wykorzystało Ministerium Duchowne do usunięcia go ze stanowiska pastora i wydania zakazu wykonywania egzorcyzmów we wszystkich kościołach podległych jego jurysdykcji. W  1575 Rada Miejska wydała decyzję, by nie wyświęcać kandydatów na duchownych na Pomorzu i w Królewcu, gdzie sporny egzorcyzm był nadal prawnie dozwolony i stosowany.<br/><br/>
 
W rok później (1574) dopuścił się nieznanego bliżej naruszenia prawa, co wykorzystało Ministerium Duchowne do usunięcia go ze stanowiska pastora i wydania zakazu wykonywania egzorcyzmów we wszystkich kościołach podległych jego jurysdykcji. W  1575 Rada Miejska wydała decyzję, by nie wyświęcać kandydatów na duchownych na Pomorzu i w Królewcu, gdzie sporny egzorcyzm był nadal prawnie dozwolony i stosowany.<br/><br/>
 
W 1576 roku został wygnany z Gdańska, w 1576 był pastorem w Liessau (Lisewo Malborskie). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]
 
W 1576 roku został wygnany z Gdańska, w 1576 był pastorem w Liessau (Lisewo Malborskie). {{author: JANSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]

Wersja z 11:02, 21 gru 2019

GREGORIUS SAGITTARIUS (Schütz; zm. po 1576), teolog, od 1567 roku pastor kościoła św. Bartłomieja. Jako pastor miał do pomocy diakona Christianusa Hoffmanna (zm. 1569), po jego śmierci Johanna (Johannesa) Kröslinga (Krosling, Kroslingius). Z tym ostatnim w latach 1569–1574 pozostawał w konflikcie w sprawie egzorcyzmu stosowanego przy obrzędzie chrztu. Diakona poparło Ministerium Duchowne, stronę pastora wzięła Rada Miejska Gdańska. 24 IX 1570 burmistrz Johann Brandes polecił duchownym stosowanie egzorcyzmu chrzcielnego we wszystkich kościołach pod groźbą utraty stanowiska. Przeciwnicy pod koniec 1571 wysłali list w tej sprawie do ówczesnego dziekana Wydziału Teologicznego (rychło rektora) uniwersytetu w Wittenberdze, dr Caspara Crucigera (Młodszego). W prywatnej odpowiedzi poparł on wprawdzie ich stanowisko, zalecił jednak cierpliwość.

Po kolejnych listach do Wittenbergi 28 VII 1572 przybył do Gdańska teolog, proboszcz katedry w Królewcu (Königsberg), Benedykt Morgenstern (1525–1599), z zamiarem wsparcia przeciwników egzorcyzmu. Burmistrz Johann Brandes nakazał mu jednak opuścić miasto następnego dnia. Temperatura sporu wzrosła po nadejściu wieści o śmierci króla Zygmunta II Augusta, stanowisko burmistrza spowodowało jednak między innymi, że w 1573 roku Johann Krösling musiał opuścić Gdańsk.

W rok później (1574) dopuścił się nieznanego bliżej naruszenia prawa, co wykorzystało Ministerium Duchowne do usunięcia go ze stanowiska pastora i wydania zakazu wykonywania egzorcyzmów we wszystkich kościołach podległych jego jurysdykcji. W 1575 Rada Miejska wydała decyzję, by nie wyświęcać kandydatów na duchownych na Pomorzu i w Królewcu, gdzie sporny egzorcyzm był nadal prawnie dozwolony i stosowany.

W 1576 roku został wygnany z Gdańska, w 1576 był pastorem w Liessau (Lisewo Malborskie). JANSZ

⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania