MATZKO EMANUEL GOTTHILF, kupiec, radny
(wstawianie ilustracji LM (8.07.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:EMANUEL_GOTTHILF_LEBRECHT_MATZKO.jpg|thumb|Reklama „Danziger Likör L.Matzko” z czasów Carla Richarda Marzahna]] | ||
| + | |||
'''EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO''' (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846) producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 roku i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens (1790–1864) destylatornię alkoholu, wytwórnię wyrobów alkoholowych oraz sklep z szynkiem przy Altstädtischer Graben 28 (ul. Podwale Staromiejskie). W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko”. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 Carlowi Richardowi Marzahn (1838–1906). <br/><br/> | '''EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO''' (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny]] Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846) producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 roku i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens (1790–1864) destylatornię alkoholu, wytwórnię wyrobów alkoholowych oraz sklep z szynkiem przy Altstädtischer Graben 28 (ul. Podwale Staromiejskie). W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko”. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 Carlowi Richardowi Marzahn (1838–1906). <br/><br/> | ||
W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdański Związek Hipoteczny), od 1870 gdańskich loż „Einigkeit” i „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia). <br/><br/> | W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdański Związek Hipoteczny), od 1870 gdańskich loż „Einigkeit” i „Eugenia” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia). <br/><br/> | ||
Od 1853 roku żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1853 roku żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:19, 8 lip 2020
EMANUEL GOTTHILF LEBRECHT MATZKO (8 VIII 1822 Gdańsk – 29 V 1890 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn kupca Johanna Gottlieba Matzko (1780–1846) producenta i sprzedawcy wyrobów lnianych oraz bawełnianych przy Tobiasgasse 1864 (ul. Tobiasza 34). Po śmierci ojca przejął jego firmę, sprzedał ją po 1854 roku i nabył od wdowy Cathariny Zimmermann-Löwens (1790–1864) destylatornię alkoholu, wytwórnię wyrobów alkoholowych oraz sklep z szynkiem przy Altstädtischer Graben 28 (ul. Podwale Staromiejskie). W powstałej firmie „L.Matzko” wedle własnej receptury produkował „Danziger Likör L.Matzko”. Nie mając męskiego potomka sprzedał firmę wraz z recepturą likieru 3 IV 1882 Carlowi Richardowi Marzahn (1838–1906).
W latach 1865–1874 był radnym Gdańska, od 1875 do 1889 nieetatowym radcą miejskim. Członek Zarządu „Danziger Hypotheken-Verein” (Gdański Związek Hipoteczny), od 1870 gdańskich loż „Einigkeit” i „Eugenia” ( wolnomularstwo). Mieszkał do czasu zakupu firmy od Cathariny Zimmermann w domu ojca przy ul. Tobiasza 34, do czasu sprzedaży firmy w budynku zakładowym „L.Matzko”, następnie jako rentier przy Lastadie 39a (ul. Lastadia).
Od 1853 roku żonaty był z Friederiką Amalią Schaffranski (zm. przed 1890). Ojciec Elisabeth (zm. 1927), zamieszkałej w 1882 z ojcem przy Lastadii 39a, w 1892 przy Holzmarkt 7 (Targ Drzewny), w 1908 przy Schäferei 12/14 (ul. Szafarnia), w 1914–1926 przy Lastadii 1.
