ZWARRA BRUNON, literat
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Zwarra_1.jpg|thumb|Brunon Zwarra]] | [[File:Zwarra_1.jpg|thumb|Brunon Zwarra]] | ||
| + | [[File:Zwarra_Brunon.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca Brunona Zwarrę, odsłonięta 18 X 2019]] | ||
[[File:Okładka książki „Wspomnienia gdańskiego bówki” Brunona Zwarry.JPG|thumb|Okładka książki Brunona Zwarry]] | [[File:Okładka książki „Wspomnienia gdańskiego bówki” Brunona Zwarry.JPG|thumb|Okładka książki Brunona Zwarry]] | ||
Wersja z 11:43, 21 paź 2019
BRUNON ZWARRA (18 X 1919 Gdańsk – 14 VIII 2018 Gdańsk), literat. Syn Wojciecha (4 IV 1890 Stara Sikorska Huta koło Kościerzyny – 26 V 1940 Sachsenhausen, od 1919 w Gdańsku, działacza Polonii gdańskiej). W latach 1929–1935 uczeń Gimnazjum Polskiego, od 1935 roku pracował w Emalierni Johannesa Segora we Wrzeszczu, należał do Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej, Zjednoczenia Zawodowego Polaków i KS Gedania.
Aresztowany 14 IX 1939, więziony w obozie dla Polaków w Nowym Porcie, w obozie Stutthof i Sachsenhausen. Zwolniony w 1942, powrócił do pracy w emalierni. Po roku 1945 brał udział w odbudowie zniszczonej emalierni i nadal w niej pracował (nowa nazwa: Zakład Lakierniczo-Emalierski „Gedania”). Od lat 70. XX wieku, za namową Mariana Pelczara, zajął się pracą pisarską. Opublikował zbiór 73 relacji o początkach II wojny światowej w Gdańsku Gdańsk 1939. Wspomnienia Polaków gdańszczan (1984), autobiograficzne Wspomnienia gdańskiego bówki (1984–1997) oraz powieści Gdańszczanie (1999–2001) i W gdańskiej twierdzy (2003).
W 1997 roku uhonorowany Medalem Księcia Mściwoja II. 18 X 2019, na kamienicy na Biskupiej Górce (w sąsiedztwie nieistniejącego rodzinnego domu, nr 2) odsłonięto poświęcona u tablicę pamiątkową.
