GAWORECKI WŁADYSŁAW WŁODZIMIERZ, profesor Uniwersytetu Gdańskiego
(wstawianie_ilustracji (30.09.2020)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gaworecki Władysław Włodzimierz.JPG|thumb|Władysław Gaworecki]] | [[File:Gaworecki Władysław Włodzimierz.JPG|thumb|Władysław Gaworecki]] | ||
| − | '''WŁADYSŁAW WŁODZIMIERZ GAWORECKI''' ( | + | '''WŁADYSŁAW WŁODZIMIERZ GAWORECKI''' (2 VII 1933 Dydnia, województwo podkarpackie – 19 IX 2020 Gdańsk), ekonomista, naukowiec. W 1958 roku absolwent Wydziału Morskiego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, od roku 1965 jej pracownik, od 1970 na [[UNIWERSYTET GDAŃSKI | Uniwersytecie Gdańskim]] (UG). Doktor habilitowany od 1973, profesor tytularny od 1985, profesor zwyczajny od 1994, specjalista z zakresu turystyki. <br/><br/> |
| + | |||
| + | W 1971 roku zorganizował na UG Zakład Ekonomii Usług, w 1981 Katedrę Turystyki i Usług, którą kierował do przejścia na emeryturę w roku 2000. W latach 1981–1987 dziekan Wydziału Ekonomii Produkcji UG, w okresie 1975–1990 prezes Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Organizator i od 1996 roku do 31 VIII 2017 rektor [[WYŻSZA SZKOŁA TURYSTYKI I HOTELARSTWA | Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa]].<br/><br/> | ||
| + | |||
| + | W 1991 roku z ramienia Koalicji Wyborczej Partii Zielonej i Ekologicznej bezskutecznie kandydował do Sejmu RP. W latach 2000–2001 członek Rady Turystyki przy Ministrze Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej. Autor między innymi książek ''Gdańska Aglomeracja. Geneza i funkcje'' (1976), ''Ekonomia i organizacja turystyki'' (1978, 2 wydania), ''Turystyka'' (1994, 5 wydań). <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Pochowany 24 IX 2020 na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]].{{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:32, 30 wrz 2020
WŁADYSŁAW WŁODZIMIERZ GAWORECKI (2 VII 1933 Dydnia, województwo podkarpackie – 19 IX 2020 Gdańsk), ekonomista, naukowiec. W 1958 roku absolwent Wydziału Morskiego Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie, od roku 1965 jej pracownik, od 1970 na Uniwersytecie Gdańskim (UG). Doktor habilitowany od 1973, profesor tytularny od 1985, profesor zwyczajny od 1994, specjalista z zakresu turystyki.
W 1971 roku zorganizował na UG Zakład Ekonomii Usług, w 1981 Katedrę Turystyki i Usług, którą kierował do przejścia na emeryturę w roku 2000. W latach 1981–1987 dziekan Wydziału Ekonomii Produkcji UG, w okresie 1975–1990 prezes Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego. Organizator i od 1996 roku do 31 VIII 2017 rektor Wyższej Szkoły Turystyki i Hotelarstwa.
W 1991 roku z ramienia Koalicji Wyborczej Partii Zielonej i Ekologicznej bezskutecznie kandydował do Sejmu RP. W latach 2000–2001 członek Rady Turystyki przy Ministrze Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej. Autor między innymi książek Gdańska Aglomeracja. Geneza i funkcje (1976), Ekonomia i organizacja turystyki (1978, 2 wydania), Turystyka (1994, 5 wydań).
Pochowany 24 IX 2020 na cmentarzu Srebrzysko.
