HÜNEFELD ANDREAS, drukarz
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Frontyspis Biblii gdańskiej, 1632.JPG|thumb|Frontyspis ''Biblii gdańskiej'', Gdańsk 1632, wydanej ''„w drukarnicy Andrzeja Hunefeldta”'']] | [[File:Frontyspis Biblii gdańskiej, 1632.JPG|thumb|Frontyspis ''Biblii gdańskiej'', Gdańsk 1632, wydanej ''„w drukarnicy Andrzeja Hunefeldta”'']] | ||
| − | '''ANDREAS HÜNEFELD''' (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z [[GUILLEMOT WILHELM | Wilhelmem Guillemotem]], w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]; [[PRASA | prasa]]). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego | + | '''ANDREAS HÜNEFELD''' (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z [[GUILLEMOT WILHELM | Wilhelmem Guillemotem]], w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten ([[DRUKARSTWO I DRUKARNIE | drukarstwo i drukarnie]]; [[PRASA | prasa]]). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego. Zasłynął wydaniem w 1615 roku jednego z podstawowych dzieł ruchu różokrzyżowców ''Fama Fraternitatis'', które przyczyniło się do powstania w Gdańsku placówki różokrzyżowców „Antilia”, a jeszcze bardziej wydaniem w 1632 [[BIBLIA GDAŃSKA | Biblii gdańskiej]], służącej następnie jako wzór dla wydawnictw zagranicznych. W 1633 roku otrzymał królewski przywilej na wyłączne wydawanie podręczników Jana Ámosa Komenskiego.<br/><br/> |
| + | Od roku 1618 wydawał tygodnik „Wöchentliche Zeitung”, który w 1619 ukazywał się nawet trzy razy w tygodniu i był pierwszą gazetą w Rzeczypospolitej ((zamknięty w 1619 staraniem burmistrza [[KEMPEN EGGERT von | Eggerta von Kempena]]). Podjął się także drukowania innych czasopism, ale [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] w 1644 zakazała mu tej działalności.<br/><br/> | ||
| + | Ocenia się, że w ciągu 44 lat wydał ponad 2 tysiące książek o objętości ponad 2200 arkuszy. Większość druków opatrywał sygnetem z napisem: ''Sicut Flos Agri, Sic Floret Homo''. Odbiorców druków poszukiwał głównie w kręgach [[KALWINI W GDAŃSKU | kalwinów]], wydając na przykład 26 [[KANCJONAŁ | kancjonałów]] w języku polskim. Oblicza się, że na rynku książek reformacyjnych jego druki stanowiły 50% całej krajowej produkcji reformacyjnej. W 1652 roku, głównie z powodu zatargów z władzami miejskimi, zakończył działalność drukarską. {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:03, 20 sie 2019
ANDREAS HÜNEFELD (1581 Halberstadt, Saksonia – 1666 Gdańsk), drukarz, wyznania kalwińskiego. W 1603 roku przybył do Gdańska z Wilhelmem Guillemotem, w 1608 przejął założoną przez niego drukarnię w budynku bramy miejskiej przy obecnej ul. Zbytki, poślubiając wdowę po nim Marię Baerckholten ( drukarstwo i drukarnie; prasa). Wydawał pisma na potrzeby gdańskiego środowiska naukowego i literackiego. Zasłynął wydaniem w 1615 roku jednego z podstawowych dzieł ruchu różokrzyżowców Fama Fraternitatis, które przyczyniło się do powstania w Gdańsku placówki różokrzyżowców „Antilia”, a jeszcze bardziej wydaniem w 1632 Biblii gdańskiej, służącej następnie jako wzór dla wydawnictw zagranicznych. W 1633 roku otrzymał królewski przywilej na wyłączne wydawanie podręczników Jana Ámosa Komenskiego.
Od roku 1618 wydawał tygodnik „Wöchentliche Zeitung”, który w 1619 ukazywał się nawet trzy razy w tygodniu i był pierwszą gazetą w Rzeczypospolitej ((zamknięty w 1619 staraniem burmistrza Eggerta von Kempena). Podjął się także drukowania innych czasopism, ale Rada Miejska w 1644 zakazała mu tej działalności.
Ocenia się, że w ciągu 44 lat wydał ponad 2 tysiące książek o objętości ponad 2200 arkuszy. Większość druków opatrywał sygnetem z napisem: Sicut Flos Agri, Sic Floret Homo. Odbiorców druków poszukiwał głównie w kręgach kalwinów, wydając na przykład 26 kancjonałów w języku polskim. Oblicza się, że na rynku książek reformacyjnych jego druki stanowiły 50% całej krajowej produkcji reformacyjnej. W 1652 roku, głównie z powodu zatargów z władzami miejskimi, zakończył działalność drukarską.
