ARENDT CHRISTIAN EPHRAIM, fortepianmistrz

'''CHRISTIAN EPHRAIM ARENDT''' (Ahrendt; 1766 – 9 XI 1830 Gdańsk, zmarł na gruźlicę), organmistrz, fortepianmistrz. Notowany w Gdańsku od około 1798 roku, w 1804 przy Heilige-Geist-Gasse (ul. św. Ducha), od 1 maja przy Johannisgasse 1322 (ul. Świętojańska) w domu własnym (jego posesja wraz z zabudowaniami, oszacowana w 1821 roku na 1165 talarów, została sprzedana na licytacji 26 II 1822), następnie przy Wollwebergasse 1996 (ul. Tkacka), od około 1828 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska). Uczeń gdańskiego organmistrza [[DALITZ FRIEDRICH RUDOLPH | Friedricha Rudolpha Dalitza]], którego kontrakt na naprawę organów Hildebrandta w [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościele Zbawiciela]] w Gdańsku ukończył po śmierci mistrza (na licytacji pośmiertnej zakupił też jego dom i warsztat przy Johannisgasse 1322). Ojciec i nauczyciel [[ARENDT OTTO EPHRAIM | Ottona Ephraima Arendta]]. <br/><br/> Do udokumentowanych wczesnych prac należy budowa nowych organów w 1798 roku w kościele w Stegnie i remont instrumentu w Steblewie. Zbudował też m.in. w 1805/1806 organy w świątyni [[MENONICI | menonitów]] na Zaroślaku (zniszczone w 1813) i następne, 31-głosowe w 1819 roku (naprawiał je w latach 1826–1827); 18-głosowe w kościele ewangelickim w Dierzgoniu w 1818 roku; w kościele św. Mikołaja (?) w Elblągu około 1820 roku. Przebudował i naprawiał m.in. organy w Steblewie w 1811 roku, w [[KOŚCIÓŁ ŚW. PIOTRA I PAWŁA | kościele św. Piotra i Pawła]] w Gdańsku w 1815, w kościele Najświętszej Marii Panny w Elblągu w 1816, w [[KOŚCIÓŁ ŚW. BARTŁOMIEJA I OPIEKI NAJŚWIĘTSZEJ BOGURODZICY | kościele św. Bartłomieja]] w Gdańsku w 1817, w nowym [[KOŚCIÓŁ ŚW. JERZEGO | kościele św. Jerzego]] na Ujeścisku w latach 1823–1824 (organy przeniesione z [[KOŚCIÓŁ ŚW. JAKUBA (Stare Miasto) | kościoła św. Jakuba]]), w [[KOŚCIÓŁ ZBAWICIELA (I) | kościele Zbawiciela]] w Gdańsku w latach 1826–1827, a także w [[KOŚCIÓŁ ŚW. IGNACEGO | kościele św. Ignacego]] w Starych Szkotach. Działał też w mieście i okolicy jako stroiciel. W 1822 roku był stroicielem organów [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] w Gdańsku. W 1805 roku oferował fortepian stołowy, w 1826 takiż sześciooktawowy za 89 talarów i trzy podobne w 1828 roku. <br/><br/> Ożeniony z Johanną Julianą Elisabeth z domu Langer (ok. 1774 – 10 VIII 1817), miał synów Ottona Ephraima, Alberta Juliusa (ur. 26 VII 1817, w 1837 czeladnik kupiecki), córki Johannę Juliannę Wiszniewski (1808 – 15 I 1881) oraz Mathildę Emilię Wiszniewski (19 IV 1811 – 22 XII 1873). Ożeniony ponownie 4 I 1820 z wdową Doroteą Burmeister z domu Götz (ur. ok. 1764). Jego pracownikami (i najprawdopodobniej uczniami), a później zięciami, byli m.in. bracia [[WISZNIEWSKI JACOB BERNHARD | Jacob Bernhard]] i [[WISZNIEWSKI FRIEDRICH BENJAMIN | Friedrich Benjamin]] Wiszniewscy. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]]