ALMONDE CORNELIUS van, kupiec
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 8.07.2019)) |
m |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''CORNELIUS van ALMONDE''' (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat Hermanna (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony | + | '''CORNELIUS van ALMONDE''' (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat Hermanna (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony [[KABRUN JAKOB | Jakoba Kabruna]].<br /><br /> |
Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 roku był prezesem zarządu [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitali św. Ducha]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]]. Mieszkał w pałacyku przy Langgarten 47 (ul. Długie Ogrody); od 1803 roku dzierżawił go od współwłaścicieli [[UPHAGEN JOHANN | Johanna Uphagena]] i gdańskiego kupca Adama Gottlieba Freudego, a w 1808 nabył od ich spadkobierców. W 1807 roku gościł tam Napoleona Bonaparte, tam też wieczorem 1 VI 1807 cesarz przyjął delegację kupców i notabli gdańskich protestujących przeciwko narzuconej na miasto kontrybucji. W latach 1806–1817 roku właściciel kamienic przy Langgasse 377 (ul. Długa 19) i Hundegasse 272 (ul. Ogarna 51), spichrza Król Dawid (König David) na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]] (Wyspie Spichrzów), spalonego w czasie działań wojennych jesienią 1813 roku. Był właścicielem wsi [[PIECKI| Piecki]], w 1808 roku właściciel wsi Arciszewo (Artschau) pod Gdańskiem. W latach 1815–1828 wspólnik [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR | Theodora Behrenda]] w firmie Almonde und Behrend, dominującej na gdańskim rynku zbożowym. W 1817 roku kantor firmy znajdował się przy Hundegasse 51. Jako pośrednik spółka sprowadziła z Anglii bocznokołowy statek parowy „Xiążę Xavery”, który 15 VI 1827 pod dowództwem kpt. Barrenta odbył pierwszy rejs z 65 gośćmi na pokładzie z Gdańska do Sopotu i z powrotem. Spółkę rozwiązano 15 IX 1828 roku. W latach 1808-1843 konsul Niderlandów w Gdańsku.<br /><br /> | Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 roku był prezesem zarządu [[SZPITAL ŚW. DUCHA | szpitali św. Ducha]] i [[SZPITAL ŚW. ELŻBIETY | św. Elżbiety]]. Mieszkał w pałacyku przy Langgarten 47 (ul. Długie Ogrody); od 1803 roku dzierżawił go od współwłaścicieli [[UPHAGEN JOHANN | Johanna Uphagena]] i gdańskiego kupca Adama Gottlieba Freudego, a w 1808 nabył od ich spadkobierców. W 1807 roku gościł tam Napoleona Bonaparte, tam też wieczorem 1 VI 1807 cesarz przyjął delegację kupców i notabli gdańskich protestujących przeciwko narzuconej na miasto kontrybucji. W latach 1806–1817 roku właściciel kamienic przy Langgasse 377 (ul. Długa 19) i Hundegasse 272 (ul. Ogarna 51), spichrza Król Dawid (König David) na [[SPICHLERZE | Spichlerzach]] (Wyspie Spichrzów), spalonego w czasie działań wojennych jesienią 1813 roku. Był właścicielem wsi [[PIECKI| Piecki]], w 1808 roku właściciel wsi Arciszewo (Artschau) pod Gdańskiem. W latach 1815–1828 wspólnik [[BEHREND WILHELM MICHAEL THEODOR | Theodora Behrenda]] w firmie Almonde und Behrend, dominującej na gdańskim rynku zbożowym. W 1817 roku kantor firmy znajdował się przy Hundegasse 51. Jako pośrednik spółka sprowadziła z Anglii bocznokołowy statek parowy „Xiążę Xavery”, który 15 VI 1827 pod dowództwem kpt. Barrenta odbył pierwszy rejs z 65 gośćmi na pokładzie z Gdańska do Sopotu i z powrotem. Spółkę rozwiązano 15 IX 1828 roku. W latach 1808-1843 konsul Niderlandów w Gdańsku.<br /><br /> | ||
Wersja z 19:12, 8 lip 2019
CORNELIUS van ALMONDE (29 IX 1763 Gdańsk – 6 XI 1844 Gdańsk), kupiec. Pochodził z holenderskiej rodziny osiadłej w Gdańsku w XVII wieku, wnuk Corneliusa (1 II 1682 Gdańsk – 22 I 1760 Gdańsk), syn Corneliusa (17 VIII 1719 – 20 II 1792), od 24 V 1753 żonatego z Anne alias Lieske Eggerat (19 VIII 1726 Elbląg – 2 IV 1790 Gdańsk), zamieszkałego w kamienicy przy Krebsmarkt (Targ Rakowy). Brat Hermanna (24 IX 1769 Gdańsk – 15 VI 1855 Gdańsk), Anny Emilii (1 IV 1759 Gdańsk – 2 I 1830 Gdańsk), żony gdańskiego lekarza Franza Antona Schlandera (1 V 1741 – 18 V 1831 Gdańsk), Magdaleny (22 VI 1761 Gdańsk – 19 XII 1857 Gdańsk), panny, i Marii (7 IX 1766 Gdańsk – pochowana 30 I 1794 Gdańsk), od 6 IX 1791 żony Jakoba Kabruna.
Zajmował się hurtowym handlem zbożem. W 1797 roku był prezesem zarządu szpitali św. Ducha i św. Elżbiety. Mieszkał w pałacyku przy Langgarten 47 (ul. Długie Ogrody); od 1803 roku dzierżawił go od współwłaścicieli Johanna Uphagena i gdańskiego kupca Adama Gottlieba Freudego, a w 1808 nabył od ich spadkobierców. W 1807 roku gościł tam Napoleona Bonaparte, tam też wieczorem 1 VI 1807 cesarz przyjął delegację kupców i notabli gdańskich protestujących przeciwko narzuconej na miasto kontrybucji. W latach 1806–1817 roku właściciel kamienic przy Langgasse 377 (ul. Długa 19) i Hundegasse 272 (ul. Ogarna 51), spichrza Król Dawid (König David) na Spichlerzach (Wyspie Spichrzów), spalonego w czasie działań wojennych jesienią 1813 roku. Był właścicielem wsi Piecki, w 1808 roku właściciel wsi Arciszewo (Artschau) pod Gdańskiem. W latach 1815–1828 wspólnik Theodora Behrenda w firmie Almonde und Behrend, dominującej na gdańskim rynku zbożowym. W 1817 roku kantor firmy znajdował się przy Hundegasse 51. Jako pośrednik spółka sprowadziła z Anglii bocznokołowy statek parowy „Xiążę Xavery”, który 15 VI 1827 pod dowództwem kpt. Barrenta odbył pierwszy rejs z 65 gośćmi na pokładzie z Gdańska do Sopotu i z powrotem. Spółkę rozwiązano 15 IX 1828 roku. W latach 1808-1843 konsul Niderlandów w Gdańsku.
W 1818 był współzałożycielem chóru mieszanego Danziger Gesangverein ( Stowarzyszenie Śpiewacze), w latach 1818–1822 członkiem zarządu. Był też członkiem resursy Concordia zu den drei Ringen. Od 19 X 1795 był żonaty z Marią (8 VII 1762 – 20 III 1844 Gdańsk), córką Archibalda Mac Lean ( Mac Lean rodzina), wdową po kupcu Michaelu Barstow (1741–1794). Przed ślubem z Michaelem Barstowem 10 II 1785 była śpiewaczką amatorką, występowała w Domu Angielskim na koncertach organizowanych przez Daniela II Gralatha i kupca Andreasa Peltré’go (1747–1824). Potomkami ich byli: syn Cornelius Archibald (ur. 31 VII 1798) oraz córki: Maria (ur. 30 VII 1796), Emilia Charlotta (1797–1865) panna, oraz Marianna Angelica (9 X 1804 – 28 VIII 1866).
