WEBER CARL, profesor Technische Hochschule Danzig
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''CARL WEBER''' (3 X 1870 Berlin – 22 VIII 1915 Charzy? nad Bugiem), architekt. Po studiach w Berlinie budowniczy w służbie państwowej, w 1902 roku budowniczy rządowy, w latach 1905–1906 kierował budową kościołów, 1907–1915 profesor średniowiecznego budownictwa i architektury na [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], w 1913 profesor architektury antyku, renesansu i baroku na politechnice w Hanowerze. W roku 1912 opracował projekt rekonstrukcyjny dekoracji [[DOM ANGIELSKI | Domu Angielskiego]], w 1913 kierował budową zaprojektowanego przez siebie [[KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ | kościoła Pojednania w Oliwie]], przerwaną przez jego śmierć we frontowym lazarecie w czasie I wojny światowej. Działał w Stowarzyszeniu Na Rzecz Zachowania Budownictwa i Sztuki Gdańska. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''CARL WEBER''' (3 X 1870 Berlin – 22 VIII 1915 Charzy? nad Bugiem), architekt. Po studiach w Berlinie budowniczy w służbie państwowej, w 1902 roku budowniczy rządowy, w latach 1905–1906 kierował budową kościołów, 1907–1915 profesor średniowiecznego budownictwa i architektury na [[TECHNISCHE HOCHSCHULE DANZIG | Technische Hochschule Danzig]], w 1913 profesor architektury antyku, renesansu i baroku na politechnice w Hanowerze. W roku 1912 opracował projekt rekonstrukcyjny dekoracji fasady [[DOM ANGIELSKI | Domu Angielskiego]], w 1913 kierował budową zaprojektowanego przez siebie [[KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ | kościoła Pojednania w Oliwie]], przerwaną przez jego śmierć we frontowym lazarecie w czasie I wojny światowej. Działał w Stowarzyszeniu Na Rzecz Zachowania Budownictwa i Sztuki Gdańska. {{author: AJ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:51, 27 cze 2019
CARL WEBER (3 X 1870 Berlin – 22 VIII 1915 Charzy? nad Bugiem), architekt. Po studiach w Berlinie budowniczy w służbie państwowej, w 1902 roku budowniczy rządowy, w latach 1905–1906 kierował budową kościołów, 1907–1915 profesor średniowiecznego budownictwa i architektury na Technische Hochschule Danzig, w 1913 profesor architektury antyku, renesansu i baroku na politechnice w Hanowerze. W roku 1912 opracował projekt rekonstrukcyjny dekoracji fasady Domu Angielskiego, w 1913 kierował budową zaprojektowanego przez siebie kościoła Pojednania w Oliwie, przerwaną przez jego śmierć we frontowym lazarecie w czasie I wojny światowej. Działał w Stowarzyszeniu Na Rzecz Zachowania Budownictwa i Sztuki Gdańska.