HAUEISEN OTTO, cukiernik
(dodanie_logotypów) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | [[File:GDANKSK LOGOTYP.jpg|thumb|'''Hasło powstało dzięki Miastu Gdańsk''']] | ||
[[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | [[File:GAIT LOGOTYP.jpg|thumb|'''Partner redakcji''']] | ||
− | '''OTTO HAUEISEN''' (7 V 1845 Cieplice (Teplitz) w ówczesnych Czechach – 13 III 1906 Gdańsk), cukiernik. Mieszkał w Brandenburgii, do Gdańska przybył z rodziną po 1885 roku z Dolnego Śląska. Od 1893 właściciel kamienicy przy Jopengasse 34 (ul. Piwna) wraz ze znajdującą się na parterze znaną i renomowaną gdańską cukiernią Richarda Jahra. Już wcześniej zajmowała ona także parter sąsiedniej kamienicy (Jopengasse 35), którą Haueisen nabył w 1897 roku. W latach 1897–1904 dzierżawił od Franza Juliusa Grentzenberga drugą cukiernię, przy | + | |
− | Był żonaty z Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk). Spadkobiercą jego firmy został syn [[HAUEISEN ERICH| Erich]] (1878–1939). Drugi z synów, Bruno (ur. 1 IV 1886 Racibórz), w latach 1887–1896 był uczniem [[SZKOŁA ŚW. JANA| średniej szkoły realnej św. Jana]] w Gdańsku, następnie studiował budownictwo w Technische Hochschule Berlin (Charlottenburg), w 1914 roku był w Gdańsku rejencyjnym radcą budowlanym. Trzeci z synów, Franz Heinrich Willibald (1 III 1880 Eichwalde – po 1906), w latach 1894–1899 był uczniem szkoły św. Jana w Gdańsku, później studiował budownictwo maszyn w tej samej berlińskiej uczelni co brat; w 1906 roku wziął w Gdańsku ślub, potem pracował poza tym miastem jako inżynier. Los córki Elise, w 1908 roku panny, nie jest znany. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''OTTO HAUEISEN''' (7 V 1845 Cieplice (Teplitz) w ówczesnych Czechach – 13 III 1906 Gdańsk), cukiernik. Mieszkał w Brandenburgii, do Gdańska przybył z rodziną po 1885 roku z Dolnego Śląska. Od 1893 właściciel kamienicy przy Jopengasse 34 (ul. Piwna) wraz ze znajdującą się na parterze znaną i renomowaną gdańską cukiernią Richarda Jahra. Już wcześniej zajmowała ona także parter sąsiedniej kamienicy (Jopengasse 35), którą Haueisen nabył w 1897 roku. W latach 1897–1904 dzierżawił od Franza Juliusa Grentzenberga drugą cukiernię, przy Langer Markt 12 (Długi Targ). Od 1894 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]). <br/><br/> |
+ | Był żonaty z Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk). Spadkobiercą jego firmy został syn [[HAUEISEN ERICH | Erich]] (1878–1939). Drugi z synów, Bruno (ur. 1 IV 1886 Racibórz), w latach 1887–1896 był uczniem [[SZKOŁA ŚW. JANA | średniej szkoły realnej św. Jana]] w Gdańsku, następnie studiował budownictwo w Technische Hochschule Berlin (Charlottenburg), w 1914 roku był w Gdańsku rejencyjnym radcą budowlanym. Trzeci z synów, Franz Heinrich Willibald (1 III 1880 Eichwalde – po 1906), w latach 1894–1899 był uczniem szkoły św. Jana w Gdańsku, później studiował budownictwo maszyn w tej samej berlińskiej uczelni co brat; w 1906 roku wziął w Gdańsku ślub, potem pracował poza tym miastem jako inżynier. Los córki Elise, w 1908 roku panny, nie jest znany. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 16:35, 2 maj 2019
OTTO HAUEISEN (7 V 1845 Cieplice (Teplitz) w ówczesnych Czechach – 13 III 1906 Gdańsk), cukiernik. Mieszkał w Brandenburgii, do Gdańska przybył z rodziną po 1885 roku z Dolnego Śląska. Od 1893 właściciel kamienicy przy Jopengasse 34 (ul. Piwna) wraz ze znajdującą się na parterze znaną i renomowaną gdańską cukiernią Richarda Jahra. Już wcześniej zajmowała ona także parter sąsiedniej kamienicy (Jopengasse 35), którą Haueisen nabył w 1897 roku. W latach 1897–1904 dzierżawił od Franza Juliusa Grentzenberga drugą cukiernię, przy Langer Markt 12 (Długi Targ). Od 1894 był członkiem gdańskiej loży masońskiej Eugenia ( wolnomularstwo).
Był żonaty z Ottilią Haensch (zm. 1925 Gdańsk). Spadkobiercą jego firmy został syn Erich (1878–1939). Drugi z synów, Bruno (ur. 1 IV 1886 Racibórz), w latach 1887–1896 był uczniem średniej szkoły realnej św. Jana w Gdańsku, następnie studiował budownictwo w Technische Hochschule Berlin (Charlottenburg), w 1914 roku był w Gdańsku rejencyjnym radcą budowlanym. Trzeci z synów, Franz Heinrich Willibald (1 III 1880 Eichwalde – po 1906), w latach 1894–1899 był uczniem szkoły św. Jana w Gdańsku, później studiował budownictwo maszyn w tej samej berlińskiej uczelni co brat; w 1906 roku wziął w Gdańsku ślub, potem pracował poza tym miastem jako inżynier. Los córki Elise, w 1908 roku panny, nie jest znany.