HILLER STANISŁAW, prorektor Akademii Medycznej w Gdańsku
m |
m |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Hiller Stanisław.JPG|thumb|Stanisław Hiller]] | [[File:Hiller Stanisław.JPG|thumb|Stanisław Hiller]] | ||
| − | '''STANISŁAW HILLER''' (27 XII 1891 Łódź – 5 VII 1965 Gdańsk), lekarz histolog i embriolog. Od 1912 roku studiował na uniwersytecie w Krakowie, w latach 1914–1917 walczył w I Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego, 1918 w obronie Lwowie, 1919–1920 w wojnie polsko-radzieckiej. Od 1921 roku doktor, 1921–1926 pracował na uniwersytecie w Krakowie w Zakładzie Biologii i Embriologii, 1926–1927 w USA na stypendium Fundacji Rockefellera, 1929–1939 na uniwersytecie w Wilnie jako kierownik Katedry Histologii i Embriologii. W roku 1929 profesor tytularny, w 1938 – profesor zwyczajny. | + | '''STANISŁAW HILLER''' (27 XII 1891 Łódź – 5 VII 1965 Gdańsk), lekarz histolog i embriolog. Syn Józefa i Juli z domu Jarzęckiej. Od 1912 roku studiował na uniwersytecie w Krakowie, w latach 1914–1917 walczył w I Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego (1916: chorąży sanitarny), 1918 w obronie Lwowie, 1919–1920 w wojnie polsko-radzieckiej oficer sanitarny w stopniu kapitana w 1 Dywizji Piechoty w Oddziale Zakaźnym Szpitala Wojskowego w Wilnie. Od 1921 roku doktor, 1921–1926 pracował na uniwersytecie w Krakowie w Zakładzie Biologii i Embriologii, 1926–1927 w USA na stypendium Fundacji Rockefellera, 1929–1939 na uniwersytecie w Wilnie jako kierownik Katedry Histologii i Embriologii. W roku 1929 profesor tytularny, w 1938 – profesor zwyczajny. W 1935/1936 i 1938/1939 dziekan Wydziału Lekarskiego uniwersytetu wileńskiego, w 1937/1938 jego prorektor. Podczas kampanii wrześniowej 1939 lekarz w stopniu majora Szpitala Wojskowego na Antokolu w Wilnie. Następnie członek AK, organizator i kurator tajnego nauczania w Wilnie na poziomie gimnazjalnym (do 1942) i uniwersyteckim (do końca wojny). Prowadził m.in. wykładu na Tajnym Wydziale Lekarskim w Wilnie.<br/><br/> |
| + | W latach 1945–1962 (do emerytury) kierownik Zakładu Embriologii i Histologii [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej w Gdańsku]] (później: Akademia Medyczna). W latach 1956-1959 prorektor AMG.<br/><br/> | ||
| + | W okresie międzywojennym pionier badań histochemicznych, rozpoczął badania nad mało poznaną grupą zwierząt – mszywiołami (Bryozoa). W Gdańsku koncentrował się na procesach organogenezy. Od 1949 roku członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1959–1963 prezes [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]].<br/><br/> | ||
| + | Wyróżniony godnością „Bene meritus” Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików (1963). Jego imię nosi sala w Collegium Biomedicum GUMED-u przy ul. Dębinki 1.<br/><br/> | ||
| + | Żonaty był z Marią z domu Olszewska (1918 – 19 XI 1974 Gdańsk), miał syna Jana (zginął w 1944, w czasie akcji „Ostra Brama” – wyzwalania Wilna przez AK) i córkę Annę Danutę (zm. 12 I 2008), dr nauk medycznych, adiunkta w Katedrze i Klinice Chorób Oczu AMG i ordynatora oddziału okulistycznego [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu]], zamężną od 1945 za prof. dr hab. AMG Jerzego Dybickiego.<br/><br/> | ||
| + | Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:16, 4 lip 2019
STANISŁAW HILLER (27 XII 1891 Łódź – 5 VII 1965 Gdańsk), lekarz histolog i embriolog. Syn Józefa i Juli z domu Jarzęckiej. Od 1912 roku studiował na uniwersytecie w Krakowie, w latach 1914–1917 walczył w I Kompanii Kadrowej Józefa Piłsudskiego (1916: chorąży sanitarny), 1918 w obronie Lwowie, 1919–1920 w wojnie polsko-radzieckiej oficer sanitarny w stopniu kapitana w 1 Dywizji Piechoty w Oddziale Zakaźnym Szpitala Wojskowego w Wilnie. Od 1921 roku doktor, 1921–1926 pracował na uniwersytecie w Krakowie w Zakładzie Biologii i Embriologii, 1926–1927 w USA na stypendium Fundacji Rockefellera, 1929–1939 na uniwersytecie w Wilnie jako kierownik Katedry Histologii i Embriologii. W roku 1929 profesor tytularny, w 1938 – profesor zwyczajny. W 1935/1936 i 1938/1939 dziekan Wydziału Lekarskiego uniwersytetu wileńskiego, w 1937/1938 jego prorektor. Podczas kampanii wrześniowej 1939 lekarz w stopniu majora Szpitala Wojskowego na Antokolu w Wilnie. Następnie członek AK, organizator i kurator tajnego nauczania w Wilnie na poziomie gimnazjalnym (do 1942) i uniwersyteckim (do końca wojny). Prowadził m.in. wykładu na Tajnym Wydziale Lekarskim w Wilnie.
W latach 1945–1962 (do emerytury) kierownik Zakładu Embriologii i Histologii Akademii Lekarskiej w Gdańsku (później: Akademia Medyczna). W latach 1956-1959 prorektor AMG.
W okresie międzywojennym pionier badań histochemicznych, rozpoczął badania nad mało poznaną grupą zwierząt – mszywiołami (Bryozoa). W Gdańsku koncentrował się na procesach organogenezy. Od 1949 roku członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 1959–1963 prezes Gdańskiego Towarzystwa Naukowego.
Wyróżniony godnością „Bene meritus” Polskiego Towarzystwa Histochemików i Cytochemików (1963). Jego imię nosi sala w Collegium Biomedicum GUMED-u przy ul. Dębinki 1.
Żonaty był z Marią z domu Olszewska (1918 – 19 XI 1974 Gdańsk), miał syna Jana (zginął w 1944, w czasie akcji „Ostra Brama” – wyzwalania Wilna przez AK) i córkę Annę Danutę (zm. 12 I 2008), dr nauk medycznych, adiunkta w Katedrze i Klinice Chorób Oczu AMG i ordynatora oddziału okulistycznego Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu, zamężną od 1945 za prof. dr hab. AMG Jerzego Dybickiego.
Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.
