BRANDT JOHANN HEINRICH, kupiec
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
(nowe_hasło_09.2017) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} [[Category: | + | '''JOHANN HEINRICH BRANDT''' (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca [[BRANDT JOHANNES HEINRICH LUDWIG| Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta]]. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 roku został właścicielem jego dużej firmy handlu winem J.H.L. Brandt. Magazyny firmy znajdowały się w jej siedzibie przy Langer Markt 14 (Długi Targ), a także w wynajętych piwnicach przy Jopengasse (ul. Piwna) i w [[WIELKA ZBROJOWNIA| Wielkiej Zbrojowni]]. Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na [[POLANKI| Polankach]] w Gdańsku-Oliwie ([[ZAKŁAD PRACY I UBOGICH| Zakład Pracy i Ubogich]]; [[DWÓR II „QUELLBRUNN”| Dwór II]]). Miłośnik sztuki, ofiarował 12 tysięcy marek na nowe witraże w [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY| kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], przekazywał także znaczne kwoty na cele dobroczynne. W 1910 roku sprzedał firmę Erwinowi Rudlowi, który prowadził ją nadal pod starą nazwą. W 1928 właścicielem firmy był Curt Caspary, a w 1935 Bruno Bittner. <br/>br/> |
| + | Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na [[CMENTARZE| starym cmentarzu Zbawiciela]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:13, 29 wrz 2017
JOHANN HEINRICH BRANDT (16 XI 1847 Gdańsk – 3 X 1915 Gdańsk), kupiec. Syn kupca Johannesa Heinricha Ludwiga Brandta. Zawodu uczył się, terminując w firmie ojca oraz w Niemczech (1867). Po śmierci ojca w 1871 roku został właścicielem jego dużej firmy handlu winem J.H.L. Brandt. Magazyny firmy znajdowały się w jej siedzibie przy Langer Markt 14 (Długi Targ), a także w wynajętych piwnicach przy Jopengasse (ul. Piwna) i w Wielkiej Zbrojowni. Był konsulem honorowym Meksyku w Gdańsku, przewodniczył radzie nadzorczej domu opieki dla osób starszych na Polankach w Gdańsku-Oliwie ( Zakład Pracy i Ubogich; Dwór II). Miłośnik sztuki, ofiarował 12 tysięcy marek na nowe witraże w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, przekazywał także znaczne kwoty na cele dobroczynne. W 1910 roku sprzedał firmę Erwinowi Rudlowi, który prowadził ją nadal pod starą nazwą. W 1928 właścicielem firmy był Curt Caspary, a w 1935 Bruno Bittner.
br/>
Był żonaty z Emmą Johanną Kämmerer. Został pochowany w rodzinnym grobowcu na starym cmentarzu Zbawiciela.
