CZOSNOWSKA BOGUSŁAWA, aktorka, reżyser
(poprawka JMM (e-mail z 12.07.2015)) |
(uzupełnienia JMM (e-mail z 5.01.2017)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Czosnowska Bogusława w filmie Młodość Chopina, 1951.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]] | [[File:Czosnowska Bogusława w filmie Młodość Chopina, 1951.JPG|thumb|Bogusława Czosnowska w filmie ''Młodość Chopina'', 1951]] | ||
| − | '''BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA''' (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od | + | |
| + | '''BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA''' (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: w latach 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od 1957 roku do emerytury w 1981 pracowała w [[TEATR WYBRZEŻE | Teatrze Wybrzeże]] – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W latach 1972–1985 wystąpiła w czterech spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gdańsku, w okresie 1961–2009 w dziewięciu polskich filmach. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli między innymi Danuta Stenka, Maciej Szemiel, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po 1980 roku reżyserowała w Gdańsku i w innych teatrach w Polsce. Do roku 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (trzynaście operowych, w tym osiem w [[OPERA BAŁTYCKA | Państwowej Operze Bałtyckiej]], dwanaście operetek, cztery musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama ''Wiktoria i jej huzar'' na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach ''Ostatni gong'' (2000), uhonorowanych nagrodą [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO PRZYJACIÓŁ SZTUKI | Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki]] w kategorii pamiętnikarstwa (2001). <br/><br/> | ||
| + | Od 1951 roku członek Związku Artystów Scen Polskich (ZASP), od 2002 zasłużony członek ZASP. Wyróżniona nagrodą aktorską za rolę Otylii w przedstawieniu ''Frank V'' w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na IV Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu (1962), Orderem Stańczyka (nagroda pisma „Litery”) za rolę Matyldy von Zahnd w przedstawieniu ''Fizycy'' Friedricha Dürrenmatta w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1964), nagrodą aktorską za rolę Pilar w przedstawieniu ''Komu bije dzwon'' w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na VI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu (1964). <br/><br/> | ||
| + | Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1967), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1971), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), ponadto uhonorowana odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1967), nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gdańska (1984), pamiątkowym medalem z okazji czterdziestolecia Teatru Wybrzeże (1986), Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2008), nagrodą prezydenta Gdańska z okazji jubileuszu siedemdziesięciolecia pracy artystycznej (2014). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:39, 9 paź 2017
BOGUSŁAWA CZOSNOWSKA (ur. 22 II 1926 Lwów), aktorka, reżyserka. Debiutowała 20 IX 1944 roku na scenie lwowskiego Polskiego Teatru Dramatycznego. Pracowała w teatrach: w latach 1945–1948 w Szczecinie, 1949–1950 Rozmaitości w Warszawie, 1950–1951 Nowym w Warszawie, 1951–1952 im. Stefana Jaracza w Olsztynie, 1952–1954 Artos w Łodzi, 1954–1955 Dolnośląskim w Jeleniej Górze, 1955–1956 Starym w Poznaniu, 1956–1957 Satyryków w Łodzi. Od 1957 roku do emerytury w 1981 pracowała w Teatrze Wybrzeże – wystąpiła w ponad 200 pierwszoplanowych rolach. W latach 1972–1985 wystąpiła w czterech spektaklach Teatru Telewizji realizowanych w Gdańsku, w okresie 1961–2009 w dziewięciu polskich filmach. W latach 1977–1985 współkierowała Studium Aktorskim przy Teatrze Wybrzeże, które ukończyli między innymi Danuta Stenka, Maciej Szemiel, Dorota Lulka; była pedagogiem w Studium Wokalno-Aktorskim przy Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni. Pracowała w Teatrze Wybrzeże jako asystent reżysera, po 1980 roku reżyserowała w Gdańsku i w innych teatrach w Polsce. Do roku 2000 miała w dorobku reżyserskim ponad 60 przedstawień (trzynaście operowych, w tym osiem w Państwowej Operze Bałtyckiej, dwanaście operetek, cztery musicale oraz 25 innych przedstawień muzyczno-słownych, także dla dzieci). 15 VIII 2007 reżyserowała (zespół z Łodzi) operetkę Paula Abrahama Wiktoria i jej huzar na Europejskim Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy. Artystyczną drogę życiową przedstawiła we wspomnieniach Ostatni gong (2000), uhonorowanych nagrodą Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki w kategorii pamiętnikarstwa (2001).
Od 1951 roku członek Związku Artystów Scen Polskich (ZASP), od 2002 zasłużony członek ZASP. Wyróżniona nagrodą aktorską za rolę Otylii w przedstawieniu Frank V w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na IV Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu (1962), Orderem Stańczyka (nagroda pisma „Litery”) za rolę Matyldy von Zahnd w przedstawieniu Fizycy Friedricha Dürrenmatta w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (1964), nagrodą aktorską za rolę Pilar w przedstawieniu Komu bije dzwon w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku na VI Festiwalu Teatrów Polski Północnej w Toruniu (1964).
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1967), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1971), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), ponadto uhonorowana odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1967), nagrodą kulturalną prezydenta Miasta Gdańska (1984), pamiątkowym medalem z okazji czterdziestolecia Teatru Wybrzeże (1986), Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis” (2008), nagrodą prezydenta Gdańska z okazji jubileuszu siedemdziesięciolecia pracy artystycznej (2014).
