SZPITAL BONIFRATRÓW
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''SZPITAL BONIFRATRÓW''' (Hospital der Barmherzigen Brüder), założony wraz z klasztorem [[BONIFRATRZY | bonifratrów]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA (nieistniejący) | kościołem św. Jana Chrzciciela]] (nieistniejącym) w 1646 roku w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], przy [[PSI ZAKĄTEK | Psim Zakątku]]. W | + | [[File: Psi_Zakątek.JPG |thumb| Szpital bonifratrów (z lewej) i zabudowania [[PSI ZAKĄTEK | Psiego Zakątka]] oraz [[MOTŁAWSKA, ulica | ul. Motławskiej]], rycina [[WILLER PETER | Petera Willera]], zamieszczona w dziele [[CURICKE REINHOLD | Reinholda Curickego]], ''Der Stadt Danzig historische Beschreibung'' z 1687]] |
| + | '''SZPITAL BONIFRATRÓW''' (Hospital der Barmherzigen Brüder), założony wraz z klasztorem [[BONIFRATRZY | bonifratrów]] i [[KOŚCIÓŁ ŚW. JANA CHRZCICIELA (nieistniejący) | kościołem św. Jana Chrzciciela]] (nieistniejącym) w 1646 roku w [[STARE SZKOTY | Starych Szkotach]], przy [[PSI ZAKĄTEK | Psim Zakątku]]. W 1652 dysponował ponad 25 łóżkami; przyjmował chorych i zniedołężniałych, katolików oraz protestantów, utrzymywał się z darowizn i jałmużny. W roku 1656 spalony wraz z zabudowaniami klasztornymi, odbudowany przed 1671. Rozbudowany w 1715, ponownie zniszczony w czasie działań wojennych 1734 roku. Odbudowany w 1741, ponownie zniszczony w 1807; w czasie oblężenia Gdańska zaprzestał działalności. Z powodu braku zgody władz pruskich oraz likwidacji klasztoru nieodbudowany po roku 1814. Jego dochody z nieruchomości i legaty finansowe przejął lazaret przy Bramie Oliwskiej ([[SZPITAL MIEJSKI (Lazaret przy Bramie Oliwskiej) | Szpital Miejski (Lazaret przy Bramie Oliwskiej)]]). {{author: ASZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | ||
Wersja z 20:57, 15 gru 2021
SZPITAL BONIFRATRÓW (Hospital der Barmherzigen Brüder), założony wraz z klasztorem bonifratrów i kościołem św. Jana Chrzciciela (nieistniejącym) w 1646 roku w Starych Szkotach, przy Psim Zakątku. W 1652 dysponował ponad 25 łóżkami; przyjmował chorych i zniedołężniałych, katolików oraz protestantów, utrzymywał się z darowizn i jałmużny. W roku 1656 spalony wraz z zabudowaniami klasztornymi, odbudowany przed 1671. Rozbudowany w 1715, ponownie zniszczony w czasie działań wojennych 1734 roku. Odbudowany w 1741, ponownie zniszczony w 1807; w czasie oblężenia Gdańska zaprzestał działalności. Z powodu braku zgody władz pruskich oraz likwidacji klasztoru nieodbudowany po roku 1814. Jego dochody z nieruchomości i legaty finansowe przejął lazaret przy Bramie Oliwskiej ( Szpital Miejski (Lazaret przy Bramie Oliwskiej)).
