FEDOROWICZ JACEK, satyryk, aktor
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960.JPG|thumb|Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960]] | [[File:Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960.JPG|thumb|Jacek Fedorowicz, bez tytułu, 1960]] | ||
| − | '''JACEK FEDOROWICZ''' (ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | ASP]]). Jeden z założycieli teatru [[BIM-BOM | Bim-Bom]], w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z [[RADIO GDAŃSK | Radiem Gdańsk]], prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennikiem Bałtyckim”]]. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei ''Nie ma róży bez ognia'' (1974), której był też współscenarzystą. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Opublikował kilka zbiorów felietonów | + | '''JACEK FEDOROWICZ''' (ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP ([[AKADEMIA SZTUK PIĘKNYCH W GDAŃSKU | ASP]]). Jeden z założycieli teatru [[BIM-BOM | Bim-Bom]], w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z [[RADIO GDAŃSK | Radiem Gdańsk]], prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennikiem Bałtyckim”]]. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei ''Nie ma róży bez ognia'' (1974), której był też współscenarzystą. W [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]] członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Od ponad 30 lat uprawia biegi, obecnie w kategorii M70, startując na dystansie 10 km lub w półmaratonie. Opublikował kilka zbiorów felietonów. Laureat Złotego Ekranu (1968), Złotego Mikrofonu (1975), Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka (1994), dwukrotny laureat Wiktora (1996, 2000) oraz Superwiktora (2005). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2008 roku laureat [[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”]].{{author: DSZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 01:33, 10 sie 2014
JACEK FEDOROWICZ (ur. 18 VII 1937 Gdynia), satyryk, aktor, rysownik. W 1960 roku ukończył studia na Wydziale Malarstwa gdańskiej PWSSP ( ASP). Jeden z założycieli teatru Bim-Bom, w którym występował w latach 1954–1960. Na studiach współpracował z Radiem Gdańsk, prasą, także jako karykaturzysta, m.in. z „Po Prostu”, „Szpilkami” i „Dziennikiem Bałtyckim”. Od roku 1960 w Warszawie. Z Jerzym Gruzą realizował programy rozrywkowe dla TVP, m.in. „Poznajmy się” i „Małżeństwo doskonałe”. W latach 70. XX wieku był współautorem magazynu satyrycznego „60 minut na godzinę” w III Programie Polskiego Radia. Wystąpił m.in. w głównej roli w komedii Stanisława Barei Nie ma róży bez ognia (1974), której był też współscenarzystą. W stanie wojennym członek Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i ich Rodzinom. Działał w drugim obiegu, współpracował z Radiem Wolna Europa, wystawiał rysunki satyryczne w salach przykościelnych. W latach 90. XX wieku prowadził w TVP program satyryczny „Dziennik Telewizyjny” (do 2006). Od ponad 30 lat uprawia biegi, obecnie w kategorii M70, startując na dystansie 10 km lub w półmaratonie. Opublikował kilka zbiorów felietonów. Laureat Złotego Ekranu (1968), Złotego Mikrofonu (1975), Nagrody Kisiela w kategorii publicystyka (1994), dwukrotny laureat Wiktora (1996, 2000) oraz Superwiktora (2005). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. W 2008 roku laureat Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska „Neptuny”.
