SZCZYT ANTONI
(nowe_hasło_11.2017) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | [[ | + | '''ANTONI SZCZYT''' (21 VII 1952 Dzikowszczyzna na Wileńszczyźnie – 6 XII 2010 zatoka Mossel, RPA), urzędnik, działacz społeczny. Od 1958 roku w Polsce, dokąd przyjechał razem z rodziną ostatnim transportem repatriantów. Ukończył Technikum Kolejowe w Olsztynie, następnie w 1987 roku studia podyplomowe o profilu kolejowym na [[POLITECHNIKA GDAŃSKA| Politechnice Gdańskiej]]. Magister inżynier budownictwa lądowego.<br/><br/> |
− | {{author: CR}} | + | Pracował w Biurze Projektów Kolejowych PKP w Gdańsku, przeszedł niemal wszystkie szczeble kariery w PKP: od toromistrza do zastępcy naczelnika zarządu drogowego Północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych ([[DYREKCJA KOLEI| Dyrekcja Kole]]i). Od 1992 roku zatrudniony w Urzędzie Miasta w Gdańsku, gdzie pełnił kolejno funkcje: pełnomocnika prezydenta ds. komunikacji zbiorowej, naczelnika Wydziału Komunikacji Miejskiej, dyrektora Wydziału Infrastruktury Miejskiej, p.o. dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej i zastępcy dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej. W styczniu 2009 roku rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora departamentu infrastruktury w urzędzie marszałkowskim, a w marcu tegoż roku został dyrektorem Pomorskiego Ośrodka Ruchu Drogowego i koordynatorem Miasta Gdańska do spraw Transportu Drogowego i Kolejowego. Był jednym z głównych organizatorów gdańskiej komunikacji zbiorowej oraz [[DROGI ROWEROWE| dróg rowerowych]], które były jego pasją.<br/><br/> |
+ | W 1994 roku współtworzył [[STOWARZYSZENIA| Stowarzyszenie Nasz Gdańsk]], którego został pierwszym prezesem; funkcję tę pełnił przez dwie kadencje. Był inicjatorem powołania Rady Dzielnicy Letnica i pierwszym jej przewodniczącym. Działacz Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej [[WAŁĘSA LECH| Lecha Wałęsy]]. Utonął podczas urlopu w RPA. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO| cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: CR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:47, 30 lis 2017
ANTONI SZCZYT (21 VII 1952 Dzikowszczyzna na Wileńszczyźnie – 6 XII 2010 zatoka Mossel, RPA), urzędnik, działacz społeczny. Od 1958 roku w Polsce, dokąd przyjechał razem z rodziną ostatnim transportem repatriantów. Ukończył Technikum Kolejowe w Olsztynie, następnie w 1987 roku studia podyplomowe o profilu kolejowym na Politechnice Gdańskiej. Magister inżynier budownictwa lądowego.
Pracował w Biurze Projektów Kolejowych PKP w Gdańsku, przeszedł niemal wszystkie szczeble kariery w PKP: od toromistrza do zastępcy naczelnika zarządu drogowego Północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych ( Dyrekcja Kolei). Od 1992 roku zatrudniony w Urzędzie Miasta w Gdańsku, gdzie pełnił kolejno funkcje: pełnomocnika prezydenta ds. komunikacji zbiorowej, naczelnika Wydziału Komunikacji Miejskiej, dyrektora Wydziału Infrastruktury Miejskiej, p.o. dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej i zastępcy dyrektora Wydziału Gospodarki Komunalnej. W styczniu 2009 roku rozpoczął pracę na stanowisku dyrektora departamentu infrastruktury w urzędzie marszałkowskim, a w marcu tegoż roku został dyrektorem Pomorskiego Ośrodka Ruchu Drogowego i koordynatorem Miasta Gdańska do spraw Transportu Drogowego i Kolejowego. Był jednym z głównych organizatorów gdańskiej komunikacji zbiorowej oraz dróg rowerowych, które były jego pasją.
W 1994 roku współtworzył Stowarzyszenie Nasz Gdańsk, którego został pierwszym prezesem; funkcję tę pełnił przez dwie kadencje. Był inicjatorem powołania Rady Dzielnicy Letnica i pierwszym jej przewodniczącym. Działacz Chrześcijańskiej Demokracji III Rzeczypospolitej Lecha Wałęsy. Utonął podczas urlopu w RPA. Pochowany na cmentarzu Srebrzysko.