FISZBACH TADEUSZ, I sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Fiszbach Tadeusz.JPG|thumb|Tadeusz Fiszbach]] | [[File:Fiszbach Tadeusz.JPG|thumb|Tadeusz Fiszbach]] | ||
| − | '''TADEUSZ FISZBACH''' (ur. 4 XI 1935 Dobraczyn, obecna Ukraina), działacz społeczno-polityczny, dyplomata, wykładowca akademicki. Pochodzi z rodziny robotniczej. Od roku 1945 w Kartuzach, gdzie ukończył liceum. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Magister ekonomii i doktor inżynier nauk technicznych. Działacz ZMP. Od roku 1958 członek PZPR, a od 1963 zatrudniony w aparacie partyjnym. Sekretarz KP PZPR w Elblągu (1964–1968), I sekretarz KP PZPR w Tczewie (1968–1971), sekretarz KW PZPR w Gdańsku (1 II 1971–17 V 1975), I sekretarz KW PZPR w Gdańsku (17 V 1975–8 I 1982). W grudniu 1970 roku, jako I sekretarz KP PZPR w Tczewie, zwrócił uwagę partyjnych decydentów osobistym udziałem w uspokojeniu sytuacji w mieście, dzięki czemu nie doszło tam do zamieszek. W okresie sprawowania przez niego funkcji partyjnych w Gdańsku dużo inwestowano, m.in. [[PORT PÓŁNOCNY | Port Północny]], [[RAFINERIA GDAŃSKA | Rafineria Gdańska]], 40-kilometrowa obwodnica Trójmiasta ([[OBWODNICE | obwodnice]]) łącząca Pruszcz Gdański z Gdynią-Chylonią. Sygnatariusz [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumienia gdańskiego]] z 31 VIII 1980 roku. W czasie legalnego funkcjonowania [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] opowiadał się za dialogiem ze związkowcami. Uważany za przedstawiciela liberalnego skrzydła PZPR. Jako I sekretarz KW PZPR był przeciwny wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]], za co na początku roku 1982 odwołano go ze stanowiska i oddelegowano do pracy w dyplomacji. Radca ambasady polskiej w Helsinkach i w Oslo. Poseł na Sejm PRL (19761980, 1980–1985), wicemarszałek sejmu kontraktowego (1989–1991). W lipcu 1989 roku rozważany przez działaczy Solidarności, w tym [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsę]], jako ewentualny kandydat na prezydenta Polski zamiast Wojciecha Jaruzelskiego. Z propozycji nie skorzystał. Założyciel w roku 1990 Polskiej Unii Socjaldemokratycznej. W latach 90. XX wieku ambasador RP na Łotwie. Obecnie prowadzi zajęcia z dyplomacji w jednej z trójmiejskich uczelni prywatnych. W 2008 roku otrzymał Medal Księcia Mściwoja II. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''TADEUSZ FISZBACH''' (ur. 4 XI 1935 Dobraczyn, obecna Ukraina), działacz społeczno-polityczny, dyplomata, wykładowca akademicki. Pochodzi z rodziny robotniczej. Od roku 1945 w Kartuzach, gdzie ukończył liceum. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Magister ekonomii i doktor inżynier nauk technicznych. Działacz ZMP. Od roku 1958 członek PZPR, a od 1963 zatrudniony w aparacie partyjnym. Sekretarz KP PZPR w Elblągu (1964–1968), I sekretarz KP PZPR w Tczewie (1968–1971), sekretarz KW PZPR w Gdańsku (1 II 1971–17 V 1975), I sekretarz KW PZPR w Gdańsku (17 V 1975–8 I 1982). W grudniu 1970 roku, jako I sekretarz KP PZPR w Tczewie, zwrócił uwagę partyjnych decydentów osobistym udziałem w uspokojeniu sytuacji w mieście, dzięki czemu nie doszło tam do zamieszek. W okresie sprawowania przez niego funkcji partyjnych w Gdańsku dużo inwestowano, m.in. [[PORT PÓŁNOCNY | Port Północny]], [[RAFINERIA GDAŃSKA | Rafineria Gdańska]], 40-kilometrowa obwodnica Trójmiasta ([[OBWODNICE | obwodnice]]) łącząca Pruszcz Gdański z Gdynią-Chylonią. Sygnatariusz [[POROZUMIENIE GDAŃSKIE | porozumienia gdańskiego]] z 31 VIII 1980 roku. W czasie legalnego funkcjonowania [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]] opowiadał się za dialogiem ze związkowcami. Uważany za przedstawiciela liberalnego skrzydła PZPR. Jako I sekretarz KW PZPR był przeciwny wprowadzeniu [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]], za co na początku roku 1982 odwołano go ze stanowiska i oddelegowano do pracy w dyplomacji. Radca ambasady polskiej w Helsinkach i w Oslo. Poseł na Sejm PRL (19761980, 1980–1985), wicemarszałek sejmu kontraktowego (1989–1991). W lipcu 1989 roku rozważany przez działaczy Solidarności, w tym [[WAŁĘSA LECH | Lecha Wałęsę]], jako ewentualny kandydat na prezydenta Polski zamiast Wojciecha Jaruzelskiego. Z propozycji nie skorzystał. Założyciel w roku 1990 Polskiej Unii Socjaldemokratycznej. W latach 90. XX wieku ambasador RP na Łotwie. Obecnie prowadzi zajęcia z dyplomacji w jednej z trójmiejskich uczelni prywatnych. W 2008 roku otrzymał Medal Księcia Mściwoja II. {{author: PB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:15, 3 lip 2014
TADEUSZ FISZBACH (ur. 4 XI 1935 Dobraczyn, obecna Ukraina), działacz społeczno-polityczny, dyplomata, wykładowca akademicki. Pochodzi z rodziny robotniczej. Od roku 1945 w Kartuzach, gdzie ukończył liceum. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Olsztynie, Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR oraz Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie. Magister ekonomii i doktor inżynier nauk technicznych. Działacz ZMP. Od roku 1958 członek PZPR, a od 1963 zatrudniony w aparacie partyjnym. Sekretarz KP PZPR w Elblągu (1964–1968), I sekretarz KP PZPR w Tczewie (1968–1971), sekretarz KW PZPR w Gdańsku (1 II 1971–17 V 1975), I sekretarz KW PZPR w Gdańsku (17 V 1975–8 I 1982). W grudniu 1970 roku, jako I sekretarz KP PZPR w Tczewie, zwrócił uwagę partyjnych decydentów osobistym udziałem w uspokojeniu sytuacji w mieście, dzięki czemu nie doszło tam do zamieszek. W okresie sprawowania przez niego funkcji partyjnych w Gdańsku dużo inwestowano, m.in. Port Północny, Rafineria Gdańska, 40-kilometrowa obwodnica Trójmiasta ( obwodnice) łącząca Pruszcz Gdański z Gdynią-Chylonią. Sygnatariusz porozumienia gdańskiego z 31 VIII 1980 roku. W czasie legalnego funkcjonowania NSZZ „Solidarność” opowiadał się za dialogiem ze związkowcami. Uważany za przedstawiciela liberalnego skrzydła PZPR. Jako I sekretarz KW PZPR był przeciwny wprowadzeniu stanu wojennego, za co na początku roku 1982 odwołano go ze stanowiska i oddelegowano do pracy w dyplomacji. Radca ambasady polskiej w Helsinkach i w Oslo. Poseł na Sejm PRL (19761980, 1980–1985), wicemarszałek sejmu kontraktowego (1989–1991). W lipcu 1989 roku rozważany przez działaczy Solidarności, w tym Lecha Wałęsę, jako ewentualny kandydat na prezydenta Polski zamiast Wojciecha Jaruzelskiego. Z propozycji nie skorzystał. Założyciel w roku 1990 Polskiej Unii Socjaldemokratycznej. W latach 90. XX wieku ambasador RP na Łotwie. Obecnie prowadzi zajęcia z dyplomacji w jednej z trójmiejskich uczelni prywatnych. W 2008 roku otrzymał Medal Księcia Mściwoja II.
